چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۴۰۰ - ۱۴:۰۲
کد خبر: 332615

ویتامین B۲ یا ریبو فلاوین یکی از ویتامین های محلول در آب است که محل ذخیره عمده ای در بدن ندارد. ریبوفلاوین برای متابولیسم قندها، اسیدهای آمینه و چربی ها ضروری است.

ویتامین B2 را می‌توان در چه مواد غذایی پیدا کرد؟

سلامت نیوز:ویتامین B۲ یا ریبو فلاوین یکی از ویتامین های محلول در آب است که محل ذخیره عمده ای در بدن ندارد. ریبوفلاوین برای متابولیسم قندها، اسیدهای آمینه و چربی ها ضروری است.


به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس، ویتامین B۲ یا ریبو فلاوین یکی از ویتامین های محلول در آب است که محل ذخیره عمده ای در بدن ندارد. ریبوفلاوین برای متابولیسم قندها، اسیدهای آمینه و چربی ها ضروری می باشد و این ویتامین سیستم حفاظت آنتی اکسیدانی را حمایت می کند.


ریبوفلاوین عمدتا از شیر استخراج می شود. کمبود ریبوفلاوین که "ariboflavinosis" نامیده می شود منجر به دژنره شدن سیستم عصبی، اختلال اندوکرین، کم خونی و اختلالات پوستی، التهاب زبان و دهان و حلق، زخم گوشه لب و نیز قرمزی و حساسیت چشم هامی شود.کمبود ریبوفلاوین در افراد الکلی، افراد مسن، دیابتی و سندروم روده ی تحریک پذیر رخ می دهد.


علائم کمبود آن ابتدا در بافت‌هایی که با گردش سریع  دارند نظیر پوست و اپیتلیوم ظاهر می شود. این ویتامین در برابر نور کاملا تخریب می­شود.
میکروفلورای طبیعی کولون توانایی تولید ریبوفلاوین را نیز دارند. مقدار تولید ریبوفلاوین توسط میکروفلور به نوع غذای مصرفی بستگی دارد به طور مثال خوردن سبزیجات نسبت به گوشت تولید ریبوفلاوین را افزایش می­دهد.ریبوفلاوین برحسب میلی گرم اندازه گیری می شود. این ویتامین در غذاها به شکل متصل به پروتئین  به شکل FAD و FMN وجود دارد. سبزیجات برگ سبز که رشد سریع دارند، غنی از ریبوفلاوین می باشند. گوشت و محصولات لبنی مهمترین منبع تامین کننده ریبوفلاوین مردم آمریکا می باشند. بیش از نیمی از ویتامین در هنگام آسیاب کردن ازبین می رود. (نانها و غلات در آمریکا با ریبوفلاوین غنی می شوند که بخش عمده ای از دریافت روزانه افراد را شامل می شود.)


ریبوفلاوین در برابر حرارت پایدار است ولی به راحتی توسط قلیاها  و اشعه ماورابنفش تخریب می­شود. در پختن و فرآیند کردن نیز مقدار بسیار کمی از ویتامین تخریب می­شود.


بدلیل حساسیت ریبوفلاوین به مواد قلیایی افزودن جوش شیرین برای نرم کردن به نخود و لوبیا قسمت اعظم محتوای ویتامین را ازبین می­برد. پاکت شیر ساخته شده از کاغذهای مومی از ریبوفلاوین در برابر تخریب ناشی از نور خورشید محافظت می­کند.
علائم کمبود بعد از ماهها محرومیت از ریبوفلاوین ایجاد می شود. علائم اولیه کمبود شامل ترس از نور (فتوفوبیا)، سوزش، خارش و اشک ریزش چشم، کاهش شفافیت بینایی، و درد و سوزش لبها و زبان می باشد.


علائم پیشرفته تر کیلوز (شکاف و ترک خوردگی لب)، آنگولار استوماتیت (شکاف در پوست گوشه دهان-شقاق گوشه لب ها)، بثورات چرب در پوست چین بینی و دهانی، کیسه بیضه و ناحیه تناسلی زنان، زبان متورم ارغوانی (Magenta tongue ) ، افزایش رشد مویرگ ها اطراف قرنیه چشم و نوروپاتی محیطی را شامل می شود. شایان ذکر است کمبود ریبوفلاوین در کنار کمبود سایرویتامین ها در کاتاراکت نقش دارد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha