به گزارش سلامت نیوز، هر سال در تاریخ 9 اردیبهشت مصادف با 29 آوریل ، مراسم هایی برای معرفی هرچه بیشتر و بهتر  روانشناس و مشاور برگزار می شود. صرف نظر از سن، شغل، یا علایق، زندگی شما به گونه‌ای از کار روانشناسان تأثیر می‌پذیرد. این علم، متعلق به فرهنگی بزرگتر است و بنابراین در معرض تأثیرات بیرونی که ماهیت و جهت آن را شکل می‌دهند قرار می‌گیرد. ( به نسبت زمان، فرهنگ، اقتصاد و یا سیاست). یکی از مهمترین چهره‌های این رشته ویلهلم وونت، بنیانگذار علم جدید روانشناسی است؛ نسل‌هایی از دانشمندان و دانشجویان پس از وی ، برای اینکه تاریخ روانشناسی را   بهتر درک کنند، تحصیل خود را با پرداختن به برخی از ویژگی‌های کلی وونت شروع کردند. در زمان پاندمی جهانی کرونا  که انسان ها مجبور  و  موظف به رعایت فاصله های اجتماعی و در مواردی قرنطینه شده اند، احساس نیاز بیشتری برای مراجعه و یا مکالمات آنلاین با روانشناس و یا مشاور کرده اند.

روانشناس فردی است که با دقت بسیار زیادی به تک تک صحبت های شما گوش می دهد و سعی میکند آنها را درک کرده و برای مشکلات و نگرانی های شما راه حل ارائه دهد. روانشناس یا به صورت تکی و یا به صورت همکاری با  گروه هایی مانند پزشکان و مددکاران اجتماعی؛ علم  و آموخته های خود را در بین اقشار مختلف جامعه گسترش داده و  بر اساس فرهنگ و سنن و شرایط اجتماعی هر فرد یا گروه سعی بر درمان و ترویج رفاه دارد. لازم به ذکر است که تفاوت های اساسی بین روانشناس و روانپزشک وجود دارد که کمتر کسی از آنها اطلاعات کافی را دارد، به همین خاطر در انتخاب آنها ممکن است دچار سردرگمی و اشتباه  شود.

1. نوع نگرش و شیوه ی درمانی این دو با هم دیگر متفاوت است، روانپزشکان به واسطه ی آموزش هایی که دیده اند اجازه ی تجویز دارو را  دارند و بیشترین زمانی را که با بیمار میگذرانند، به  کنترل و مدیریت مصرف داروهای وی اختصاص می دهند، در صورتی که روانشناس با مکالمه و گفتمان بر روی درمان روانی و عاطفی بیمار تمرکز می کنند.

2. روانپزشکان ابتدا به صورت پزشک عمومی وارد دانشگاه شده و پس از اخذ مدرک ، به مدت چهار سال به فراگیری علوم روانپزشکی می پردازند؛ روانشناسان نیز  موظف به اخذ مدرک دکترای روانشناسی می  باشند که می تواند چهار تا شش سال طول بکشد.

3. روانشناسان پس از فارغ التحصیلی خود باید به عنوان کارآموز یک الی دو سال فعالیت کنند اما روانپزشکان پس از گذارندن تحصیلات در دانشکده پزشکی، باید دوره ی چهار ساله ای را برای یادگیری تخصصی شناخت بیماری های روانی نظیر اختلال دو قطبی و شیزوفرنی بگذرانند.

4. یک روانپزشک بیمار خود را  به صورت هفتگی و یا ماهانه برای روان درمانی و یا کنترل دارویی  و روانشناس، بیمار را  در قالب دوره های هفتگی برای  مشاوره روانشناسی  و مکالمه با او ملاقات می کند.

با توجه به تفاوت های مختصری که گفته شد، در آخر انتخاب هرکدام برعهده ی خود بیمار است ولی اگر فرد با مشکلات شدید و جدی روانی مانند افسردگی شدید، اختلال دو  قطبی و یا شیزوفرنی دست و پنجه نرم می کند به صورتی که  نمی تواند از  سلامت خود مراقبت  کند، یک  روانپزشک راهکار ها  و روش های درمانی بیشتر و بهتری را برای ارائه به فرد داراست.