دکتر« پوریا عادلی»، متخصص رادیوتراپی، آنکولوژی در خصوص تأثیر کرونا بر افزایش تعداد بیماران سرطانی در گفت و گو با "سلامت نیوز" اظهار داشت: افزایش کرونا تاثیری بر تعداد بیماران مبتلا به سرطان نداشته اما ما شاهد این اتفاق بوده‌ایم که بیماران با وجود داشتن علائم، به علت شیوع کرونا، دیر مراجعه کرده و توجهی به غربالگری ها نداشته‌اند، در نتیجه با افزایش مراحل پیشرفته تری از بیماری‌های سرطانی مواجه شده‌ایم. این مراجعه دیرهنگام باعث شده که درمان آنها سخت تر شده و امکان بهبودی کامل فراهم نشود و از طرفی تبعات و هزینه های درمانی برای بیماران افزایش پیدا کند.

وی افزود: به طور مثال در بیماری سرطان روده در صورت تشخیص زودهنگام می‌توان با یک آندوسکوپی و یا جراحی ساده بیمار را درمان کرد و مریض نیازی به شیمی درمانی نداشته باشد اما متاسفانه مراجعه دیرهنگام باعث شده نیاز بیماران به درمان های پر هزینه و پر عارضه بیشتر شود.

عضو هیئت مدیره انجمن سرطان های زنان ایران در رابطه با نرخ ابتلای زنان به سرطان پستان، بعد از شیوع کرونا گفت: در مورد سرطان پستان هم اگر بیمار در مراحل اولیه مراجعه کند با یک جراحی ساده و یا پرتو درمانی و بعضاً هورمون درمانی می‌توان به او کمک کرد اما معمولاً بیماران دیر مراجعه کرده و در شرایطی برای درمان اقدام می‌کنند که نیاز به شیمی درمانی وجود دارد. مضاف بر اینکه با این درمان ها هم احتمال بهبود نسبت به درجات اولیه بیماری نیست؛ در سرطان پستان اگر بیمار در مراحل اولیه بیماری مراجعه کند تقریبا تا 96 درصد امکان بهبود وجود دارد ولی وقتی بیماران در مرحله 4 مراجعه می‌کنند، ما با کاهش طول عمر و استفاده از روش‌های پر عارضه در درمان مواجه می‌شویم.

عضو هیات مدیره انجمن رادیوانکولوژی ایران در پاسخ به این پرسش خبرنگار "سلامت نیوز"که " آیا اساساً کرونا می‌تواند تاثیری بر بدخیمی توده های خوش خیم داشته باشد؟ بیان داشت: خیر به هیچ وجه کرونا باعث بدخیم شدن توده های خوش خیم نمی شود اما می‌تواند باعث شود که توده های بدخیم به دلیل مراجعه دیرهنگام، مراحل پیشرفته تری پیدا کنند.

سرطانی که در وهله اول نیاز به غربالگری دارد، سرطان پستان است. به تمام خانم‌ها توصیه می کنم که از سنین ۲۰ سالگی به طور ماهیانه، معاینه پستانها را شخصا انجام دهند و هر یک سال یک بار این معاینه توسط پزشک متخصص انجام شود و از سنین ۳۵ تا ۴۰ سالگی ماموگرافی سالیانه را و در برخی مواقع هر یک تا دو سال یکبار انجام بدهند.

دبیر انجمن سرطان اصفهان، در رابطه با این باور که کرونا می‌تواند باعث پیشرفت بیماری‌هایی در بدن ‌شود که زمینه تشدید آنها پیش از ابتلای افراد به این بیماری در بدن وجود داشته است؛ اظهار کرد:

تا امروز ما به چنین شواهدی دست پیدا نکرده ایم که کرونا باعث ایجاد و افزایش ریسک ابتلا به سرطان‌های خاصی در بدن شود، این موضوعی است که در کوتاه مدت نمی توان به آن رسید،شاید در بلندمدت بتوان به شواهدی در رابطه با آن دست پیدا کرد.

اما با توجه به این موضوع که برخی از ویروس ها مثل" اچ پی وی "و "ای وی وی"می‌توانند باعث افزایش ریسک ابتلا به برخی از سرطان ها نظیر سرطان سرویکس وحفره دهان شوند، شاید این هایپوتز را بتوانیم مطرح کنیم که کرونا ویروس هم در طولانی مدت بتواند چنین اثری داشته باشد ولی هنوز هیچ شواهدی مبنی بر این قضیه وجود ندارد.

وی با اشاره با این موضوع که شیوع سرطان‌ها معمولا بسته به منطقه جغرافیایی متفاوت است؛ گفت: سرطان پستان،دستگاه گوارش و پروستات جزء سرطان های شایع در کشور ما هستند.

در اصل سرطان پستان در خانمها و پروستات در آقایان و سرطان‌های دستگاه گوارش در هر دو جنس همچنان جزو شایع‌ترین سرطان ها هستند. تشخیص به موقع این سرطان‌ها بسیار اهمیت دارد به طوری که اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شوند،بدون نیاز به شیمی درمانی قابل درمان هستند.

عضو انجمن سرطان آمریکا تاکید کرد: بحث تشخیص زودهنگام توده های سرطانی، اساس تأمین طول عمر بیماران و افزایش درمان پذیری بیماران سرطانی را تشکیل می‌دهد، توصیه من این است که در رابطه با بیماری هایی که نیاز به غربالگری وجود دارد، حتما حتی افراد سالم در جامعه پیگیر بوده و نسبت به غربالگری ها بی توجه نباشند.

وی افزود: سرطانی که در وهله اول نیاز به غربالگری دارد، سرطان پستان است. به تمام خانم‌ها توصیه می کنم که از سنین ۲۰ سالگی به طور ماهیانه، معاینه پستانها را شخصا انجام دهند و هر یک سال یک بار این معاینه توسط پزشک متخصص انجام شود و از سنین ۳۵ تا ۴۰ سالگی ماموگرافی سالیانه را و در برخی مواقع هر یک تا دو سال یکبار انجام بدهند.

اگر بیماران بالای سنین 50 سالگی هستند،با تشخیص پزشک سالانه یک تست "پی اس آ" بدهند و همچنین معاینه توسط متخصص اورولوژی را فراموش نکنند؛ البته در مورد سرطان پروستات شواهدی مبنی بر تأثیر غربالگری بر کاهش موارد ابتلا به موارد سخت بیماری همانند سه سرطان نام برده شده وجود ندارد.

این متخصص رادیوتراپی در رابطه با سرطان سرویکس یا دهانه رحم توضیح داد: متاسفانه این سرطان در ایران و جهان رو به افزایش است، بنابراین توصیه می‌شود واکسن اچ پی وی یا گارداسیل، برای دختران از سنین 9 تا ۲۶ سال، به منظور کاهش احتمال ابتلا به"اچ پی وی" و سرطان سرویکس تزریق شود و علاوه بر آن خانمها انجام پاپ اسمیر سالیانه توسط متخصصین زنان و زایمان را فراموش نکنند.

وی در ادامه در خصوص اهمیت بررسی سرطان‌های مشترک بین خانمها و آقایان در کاهش ابتلای جامعه به موارد حاد این بیماری تاکید کرد: برای پیشگیری از ابتلا به سرطان های دستگاه گوارش انجام تست های سالانه و کولونوسکوپی هر ۱۰ سال یکبار از سنین ۴۵ سالگی به بالا در صورتی که هیچ سابقه خانوادگی و ریسک فاکتور از این سرطان وجود ندارد اهمیت دارد و افراد در سنین پایین تر در صورت وجود ریسک فاکتور و سابقه فامیلی ابتلا به این سرطان،هر یک سال یک بار انجام این تست ها را از یاد نبرند.

دکتر عادلی در خصوص سرطان پروستات هم توصیه کرد: اگر بیماران بالای سنین 50 سالگی هستند،با تشخیص پزشک سالانه یک تست "پی اس آ" بدهند و همچنین معاینه توسط متخصص اورولوژی را فراموش نکنند؛ البته در مورد سرطان پروستات شواهدی مبنی بر تأثیر غربالگری بر کاهش موارد ابتلا به موارد سخت بیماری همانند سه سرطان نام برده شده وجود ندارد.

عضو هیات مدیره انجمن رادیوانکولوژی ایران، در ادامه گفت: علاوه بر این سرطان ها افرادی که در مصرف سیگار و دخانیات افراط می کنند،بهتر است سالیانه بامراجعه به متخصص ریه در صورت وجود ریسک فاکتور ها مورد ارزیابی قرار بگیرند و با انجام سی تی اسکن با دوز پایین، همان سی تی اسکنی که برای بیماران کرونایی انجام میشود مورد غربالگری قرار بگیرند.

وی در انتها افزود: امیدواریم که بتوانیم همه بیماران را در مراحل پایین‌تر تشخیص بدهیم،متاسفانه این بیماری در جهان روز به روز به دلیل تغییر در سطح سبک زندگی و وجود ریسک فاکتور ها در حال افزایش است؛ اما با توجه به مواردی که عنوان شد می‌توان سرطان ها را در مراحل پایین تر تشخیص داد تا بیماران با مشکلات کمتری مواجه شوند. از طرفی امیدوارم با سیاستگذاری‌های درستی که صورت می‌گیرد، امکان دستیابی به درمان های جدید و درمانهایی که نیاز به دستگاههای پیشرفته دارند برای بیماران فراهم شود و زیرساخت های آن در کشور موجود شود و دولت و مجلس هم با قانون گذاری صحیح این امکان را ایجاد کنند، چرا که اگر این امکان فراهم نباشد ممکن است شاهد این باشیم که در آینده نه چندان دور بیماران ما با هزینه های سرسام آوری برای درمان مواجه شده و مجبور شوند برای درمان به خارج از کشور بروند.