دکتر بابک خطی در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز، گفت:« سرخک یکی از بیماری های شایع بثوری ویروسی در اطفال است که خود را با تب شدید و علایم شایع دیگری همچون آبریزش بینی، قرمز شدن چشم ها و بروز دانه های قرمز بر روی بدن نشان می دهد. بثورات جلدی معمولا از قسمت خلفی گردن شروع و سپس به تنه و سایر قسمت های بدن منتشر می‌شود و گاهی کف دست و پا را هم درگیر می‌کند. یک نکته ویژه که فقط در سرخک دیده می‌شود و خاص این بیماری است دانه‌های سفید رنگی است که بر لثه بیمار در قسمت مجاور دندان های آسیا دیده می‌شود و زمان دیده شدن آن معمولا یک تا سه روز قبل از بروز راش‌های پوستی است.»
وی در ادامه گفت:« با توجه به اینکه در کشور ما اکثریت قریب به اتفاق کودکان واکسینه شده اند میزان ابتلا به این بیماری بسیار پایین است از طرف دیگر اگر واکسیناسیون سرخک در ۹۵ درصد افراد جامعه انجام شده باشد یک ایمنی جمعی ایجاد می کند و با توجه به اینکه در حال حاضر در کشور ما واکسیناسیون در همین حدود انجام شده است نگرانی عمده ای از بابت اپیدمی سرخک وجود ندارد، البته با توجه به اینکه کشور همسایه شرقی ما دچار همه گیری سرخک شده است در مناطقی ممکن است شاهد شیوع سرخک باشیم.»
وی خاطرنشان کرد:« اولین واکسن سرخک در ۱۲ ماهگی و دومین نوبت در ۱۸ ماهگی تزریق می شود و یک دوز دیگر بین ۴ تا ۶ سالگی هم لازم است. در کودکان زیر یکسال که هنوز در برابر این بیماری واکسینه نشده اند علیرغم وجود آنتی‌بادی‌های مادری خطر ابتلا به نوع شدید خصوصا قبل از شش ماهگی وجود دارد و به همین جهت در این مورد مراقبت و دقت فراوان لازم است.»
بیشتر بدانید: نحوه سرایت سرخک
وی درباره عوارض سرخک در کودکانی که واکسن سرخک را دریافت نکرده اند، هشدار داد:« سرخک می تواند عوارض مرگبار داشته باشد مثلا یک نوع عفونت ریه در سرخک داریم که به آن جیانت سل پنومونیا می گویند که یا به دلیل خود ویروس یا باکتری هایی که عفونت ثانویه ایجاد می کنند مثل پنوموکوک، هموفیلوس آنفلوانزا و استافیلوکوک اورئوس است و این عفونت ریوی حاصل از سرخک بسیار خطرناک است. سایر عوارض سرخک خطر کمتری دارند که می‌توان از میان آنها به التهاب گوش میانی، خروسک، عفونت و التهاب نای، سینوزیت برونشیولیت اشاره نمود.»
وی افزود:« در عین حال سرخک یکی از دلایل تشنج‌های همراه با تب هم می‌تواند باشد.یکی دیگر از عوارض سرخک نیز انسفالیت یا عفونت مغزی است که سردرد و کاهش سطح هوشیاری از علائم اولیه آن است.سرخک عوارض درازمدت عصبی هم به دنبال دارد که سال ها بعد از ابتلا به سرخک در کودکان دیده می‌شود و بسیار کشنده است که البته بسیار نادر است»
وی در پاسخ به اینکه آیا بزرگسالان هم ممکن است به سرخک مبتلا شوند، گفت:« بزرگسالانی که واکسیناسیون آنها انجام نشده و یا قبلا به سرخک مبتلا نشده اند احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.»
بیشتر بدانید: راه های پیشگیری از جولان سرخک
وی درباره درمان سرخک گفت:« درمان بیماری سرخک مثل سایر موارد ویروسی مشابه حمایتی است. درمان حمایتی یعنی کاری کنیم علایم بیماری در فرد مبتلا کاهش پیدا کند و کودک به زندگی عادی برگردد. مهمترین قسمت درمان مصرف مایعات فراوان و استراحت است.در کنار این مساله می‌توانیم مسکن و در صورت تب، استامینوفن هم به بیمار بدهیم. از انجایی که هم سرخک در افراد با کمبود ویتامین آ بیشتر دیده می‌شود و هم میزان این ویتامین در فرد مبتلا کم می‌شود، تجویز ویتامین آ تحت نظر پزشک نیز یکی از روش‌های درمانی است. مساله مهم دیگر اینکه با توجه به ماهیت ویروسی بیماری، آنتی‌بیوتیک هیچ جایگاهی در درمان سرخک ندارد، مگر اینکه در بستر بیماری سرخک یک بیماری باکتریایی هم اضافه شود که در آن صورت درمان های مخصوص به خود را می طلبد.»
وی تاکید کرد:«کودکانی که مبتلا به سرخک می شوند از چند روز قبل تا نزدیک به یک هفته بعد از شروع بیماری، می توانند بیماری را منتقل کنند. لذا باید نسبت به دور نگه داشتن و ایزولاسیون آنان از افراد بالغی که به این بیماری مبتلا نشده اند یا واکسیناسیون را انجام نداده اند، افراد دچار بیماری‌های نقص ایمنی و زنان باردار اقدام نمود.»
وی در پایان گفت:« بهترین راه پیشگیری در حال حاضر نیز اولا دریافت واکسن توسط کسانی است که به هر دلیل واکسن را دریافت نکرده اند و ثانیا لازم است که در صورت وجود هرگونه تب یا علائمی مثل آبریزش بینی، قرمزی چشم، سرفه و ... به نزدیکترین پزشک و ترجیحا پزشک معالج مراجعه گردد.»
نظر شما