به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ، نویسنده گزارش ناقص ارزیابی محیط‌زیستی در صفحه 17 از 146 صفحه این گزارش می‌نویسد:«کل مساحت لازم برای تأسیسات، انبارها و هر آنچه باید در این فضا ساخته شود 55هکتار است و 35هکتار فضای بلااستفاده وجود دارد.» بعد از گذشت ماه‌ها از کلنگ‌زنی پتروشیمی غیرقانونی میانکاله، اعتراض بی‌شمار فعالان محیط‌زیست و انتشار اسناد تخلف‌های مکرر در واگذاری اراضی، هنوز هیچ کس پاسخ نداده چرا برخلاف همان گزارش ارزیابی ناقص نیز 35هکتار زمین اضافه بر آنچه برای تأسیس این صنعت آلوده لازم بود به پیمانکار واگذار شده است! اراضی‌ای که از سوی موافقان ساخت پتروشیمی، اراضی بی‌ارزش دانسته شده‌اند. 

«مسعود عالیخانی» معاون محیط طبیعی کشور در پاسخ به بی‌ارزش خواندن اراضی واگذار شده، گفته است: «این اراضی در بهترین کلاس خاکی منطقه یعنی «خاک‌های مالی‌سول» قرار دارد. این خاک دارای لایه سطحی تیره (اپی پدون مولیک) و غنی از مواد آلی است که مشخصه این خاک است و سطحی نرم و کرک‌دار دارد. 

ماده مادری آن از لحاظ موادغذایی غنی است و چمنزارها را تشکیل می‌دهد. این خاک به‌صورت طبیعی حاصلخیز بوده و مقدار زیادی آب در خود نگهداری می‌کند همچنین ارزش زیادی از لحاظ کشاورزی دارد. خاک‌های الفی سول و مالی سول منحصراً روی یال شمالی رشته جبال البرز و نیز دشت‌های ساحلی دریای خزر که دارای اقلیم مرطوب و نیمه‌مرطوب است، تشکیل شده و مساحت آنها از 3در صد مساحت کل کشور تجاوز نمی‌کند.

به گفته حنیف‌رضا گلزار کارشناس آب‌وخاک، این خاک در خاورمیانه نظیر ندارد. او  با مخاطب قرار دادن کسانی که با واگذاری اراضی ملی – مرتعی موافقت کردند، می‌پرسد: «بر چه مبنایی ۹۰هکتار از بهترین مراتع کشور را به طرح پتروشیمی واگذار کرده‌اید؟ اصلاً اگر این اراضی بهترین مراتع هم نبودند آیا جزء سرمایه ملی ما هستند یا نه؟ چرا باید ۳۵هکتار از این اراضی اضافه واگذار بشود، حتی اگر طرح پیامدهای مخرب زیست‌محیطی هم به‌ دنبال نداشت؟»