چند روز قبل فیلمی از برخوردهای نامناسب دو نفر از پرسنل یک مرکز نگهداری معلولان در اهواز احساسات عمومی را جریحه‌دار کرد. هر چند این اولین بار نبود چنین اتفاقی رخ می‌داد و چند ماه قبل هم یک کلیپ کوتاه از یک مرکز نگهداری در البرز منتشر شده بود.

روایتی از فیلم‌های تاریکی که از بدرفتاری با بیماران در فضای مجازی منتشر میشود

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران ،با این همه سازمان بهزیستی بلافاصله با انتشار جوابیه‌ای به این موضوع واکنش نشان داده و از عزل پرسنل خاطی این مرکز خبر داد. اما این پرسش که چرا هر از گاهی فیلم‌هایی از این دست در جامعه انتشار پیدا می‌کنند و اصلاً انتشار آنها چه تأثیری بر سلامت روان جامعه دارد موضوعی است که کارشناسان به آن پاسخ می‌دهند.


دکتر سید فخرالدین آرمن، روانپزشک با اشاره به اینکه اتفاق‌هایی از این دست در بیمارستان‌های روانی خیلی کم اتفاق می‌افتد، می‌گوید: باید همین ابتدا به این مسأله تأکید کنم که اتفاق‌ها و نمونه‌هایی از این دست در بسیاری از مراکز نگهداری دیده نمی‌شود و به طور کلی مسأله‌ای نیست که عمومیت داشته باشد.

هر از چند گاهی و در برخی مراکز رفتارهای این‌چنینی را شاهد هستیم، بنابراین آن طور که در فضای مجازی نشان داده می‌شود یک مسأله عمومی و خیلی حاد نیست. اما معتقدیم که همین چند مورد هم نباید دیده شود و با فرهنگ اخلاقی و دینی ما سازگاری ندارد. فرهنگ جامعه ما بر خلاف فرهنگ غربی، فرهنگی حمایتگر است و به خاطر ساختار حمایتی جامعه ما است که اتفاقات این‌چنینی بیشتر جامعه را متأثر می‌کند.


این روانپزشک مهم‌ترین علت وقوع چنین رفتارهایی را در عدم آموزش و عدم ارزیابی روانی کارکنان این مراکز می‌داند و می‌گوید: اگر دقت کنید رفتارهایی از این دست به‌ندرت در بیمارستان‌های روانی اتفاق می‌افتد، چرا که عمده کارکنان بیمارستان‌ها افراد متخصص و باتجربه‌ای هستند و می‌دانند در موارد اورژانسی باید چه اقداماتی انجام دهند. ولی متأسفانه در مراکز و کمپ‌های نگهداری، افراد از نظر سلامت روان مورد ارزیابی و بررسی قرار نمی‌گیرند.

از طرف دیگر خود این فرد هم مثل همه ما مسائل و مشکلاتی در زندگی دارد و خیلی از اوقات با انتشار چنین فیلم‌هایی در واقع می‌خواهند نگاه جامعه را به سختی‌های کار خودشان نشان دهند و در واقع اصلاً نمی‌دانند که انتشار این فیلم چه بازتاب و واکنش‌هایی را ممکن است در پی داشته باشد.


دکتر آرمن با بیان اینکه رفتارهای این‌چنینی در خصوص سالمندان یا افراد دارای معلولیت به هیچ وجه در فرهنگ جامعه ما مورد تأیید نیست و با آموزه‌های اخلاقی و دینی ما در تعارض است، می‌گوید: انتشار فیلم‌ها و کلیپ‌های این‌چنینی آسیب زیادی به جامعه می‌زند که مهم‌ترین آن این است که مردم نسبت به همه مراکز نگهداری بدبین و بی‌اعتماد می‌شوند و تصور می‌کنند همه مراکز نگهداری از وضعیتی این‌چنینی برخوردار هستند و حاضر نمی‌شوند فرد دارای معلولیت یا بیمار روانی را به مراکز نگهداری بسپارند و تا شرایط حاد نشود حاضر به سپردن فرد دارای معلولیت به مرکز نیستند.

این نکته را در نظر داشته باشید که برای برخی از انواع معلولیت‌ها واقعاً امکان نگهداری در خانه وجود ندارد و اصلاً به نفع آن بیمار است که در مرکز و تحت کنترل و دارودرمانی قرار گیرد.


وی در پایان با بیان اینکه متأسفانه شاهد فعالیت مراکز نگهداری غیرقانونی در کشور هستیم که بدون مجوز اقدام به نگهداری سالمندان و افراد دارای معلولیت می‌کنند از خانواده‌ها می‌خواهد که در زمان سپردن افراد به مراکز نگهداری به مجوزها توجه کنند و همواره بر وضعیت بیمار و سالمند خود نظارت کافی داشته باشند.


مهرورزی را در جامعه گسترش دهید
فریدون صدیقی، کارشناس رسانه با بیان اینکه انتشار چنین فیلم‌هایی موجب تاثر و تأسف عمومی در جامعه می‌شود، می‌گوید: از نظر من یکی از دلایل این کم‌حوصلگی، بی‌دقتی و بدرفتاری در قبال افراد دارای معلولیت به فضاهای اجتماعی که این افراد در آن به سر می‌برند، برمی‌گردد.


عمده مراکز نگهداری این افراد از طریق بهزیستی به بخش‌های خصوصی واگذار شده است. این مراکز درآمد خاصی ندارند، خانواده‌های این افراد هم توان پرداخت هزینه‌های آنها را ندارند، شاید در مراکز خصوصی نگهداری که بابت نگهداری از سالمند یا فرد دارای معلولیت هزینه دریافت می‌کنند این رفتارهای هنجارشکن را شاهد نباشیم، چون احتمالاً پول کافی می‌گیرند و قطعاً مراقبت‌های ویژه‌ای هم اعمال می‌کنند.


این کارشناس رسانه یکی دیگر از علل بروز چنین رفتارهایی را مناسب نبودن فضای مراکز نگهداری ارزیابی می‌کند و می‌گوید: اگر از نزدیک سری به این مراکز زده باشید می‌بینید که فضای مرکز، فضایی سرد و بی‌روح و فاقد روحیه است، اصلاً کار کردن در چنین فضاهایی می‌تواند فشار روانی زیادی به کارکنان وارد کند از این گذشته بیشتر افرادی که در این مراکز کار می‌کنند فاقد تخصص در حوزه مراقبت هستند و در معرض آسیب و فشار روانی زیادی هم قرار دارند و خستگی، درماندگی و استیصالی که هر روز با آن مواجه می‌شوند ، را تجربه می کنند. از طرف دیگر عموم افرادی که در مراکز نگهداری هستند رها شده هستند و کسی به آنها سر نمی‌زند، اینها همه عواملی است که برخوردهایی چنین هنجارشکنانه را تشدید می‌کند.


وی ادامه می‌دهد: متأسفانه فضای لطف و مراقبه متوازن در جامعه کاهش پیدا کرده است، کمتر در قبال هم مهرورز و بیشتر خشن هستیم. متأسفانه مطلبی می‌خواندم که نوشته بود سالانه 600 هزار نزاع در کشور صورت می‌گیرد که آمار کمی نیست و باید به آن توجه داشته باشیم. بنابراین چنین اتفاق‌هایی را نمی‌توان جدا از سایر فضای بیرونی جامعه دانست.


وقتی سالانه 18 هزار نفر در تصادفات رانندگی کشته می‌شوند یعنی ما درست رانندگی نمی‌کنیم که دچار حادثه می‌شویم. این پدیده هم در واقع موجی است که بر حسب فشاری که دارد ساحل را در بر می‌گیرد و ناشی از ادامه رفتارهای همه ما در مدرسه، خانه و جامعه است. باید فضای مهرورزی را در جامعه تقویت کنیم تا شاهد اتفاقاتی از این قبیل نباشیم.

بر اساس جوابیه سازمان بهزیستی کشور دو نفر پرسنل خاطی مرکز احسان اهواز از کار اخراج شدند، اما نکته‌ای که از اهمیت برخوردار است اینکه متأسفانه اخراج کارکنان خاطی نه راه‌حلی دائم که تنها مسکنی موقت است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha