به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ایران، براساس ماده 148 قانون کار و ماده 36 قانون تأمین اجتماعی همه کارفرمایان مکلفند کارگرانشان را در سازمان تأمین اجتماعی بیمه کنند و به دلیل همین تکلیف قانونی، کارگران بیمه شده را بیمه شده اجباری هم می‌گویند یعنی کارفرمایان به اجبار و الزام قانون، باید کارگران را نزد سازمان بیمه کنند؛ حال در این میان تخلفاتی از سوی کارفرمایان هنگام رد کردن لیست بیمه صورت می‌گیرد که طی آن فرد کارگر زیان‌هایی را متحمل می‌شود که در این گزارش به آنها اشاره می‌کنیم.
امیر حسن رضایی نماینده کارفرمایان در هیأت حل اختلاف اداره کار با اشاره به برخی تخلفات کارفرمایان در عدم درج درست اطلاعات در لیست بیمه کارفرمایان بیان می‌کند: عدم ارسال لیست کامل بیمه برای هردو گروه چه کارفرما و چه کارگر زیان‌آور است. خسارات این امر برای کارگران در زمان بازنشستگی و دریافت حق بیمه بیکاری نمود پیدا می‌کند و برای کارفرمایان در صورت مشاهده و اثبات مشمول جریمه می‌شوند.
وی ادامه می‌دهد: برخی کارفرمایان با کسر از سابقه کارکرد می‌خواهند حقوق را که کمتر از حداقل قانون کار هست قانونی جلوه دهند، حال در این میان اگر سانحه‌ای برای کارگر روی دهد، بازرس بیمه به محل کار مراجعه کند یا کارگر در آینده شکایت را در اداره کار طرح کند و این تخلفات محرز شود منجر به صدور رأی پرداخت بیمه شده و کارفرمای متخلف با جرایم باید نسبت به پرداخت حق بیمه‌ها اقدام کند.
رضایی با اشاره به اینکه کارگران عزیز با مراجعه به سامانه تأمین اجتماعی می‌توانند از گزارش‌های بازرس در محل کارشان اطلاع یابند، می‌گوید: در این سامانه جدید همه اطلاعات کارگر و کارفرما درج شده و اگر تعداد روزهای کارکرد کسری داشته باشد یا حقوق و عنوان شغلی مغایرآنچه که کارگر دریافت می‌کند یا در آن سمت خدمت می‌کند باشد، جای اعتراض داشته و افراد می‌توانند از طریق همان سامانه این خلافی کارفرمایانشان را به تأمین اجتماعی اطلاع دهند.
سازمان تأمین اجتماعی برای بررسی موضوع بازرسانی را به صورت سر زده به محل کار مورد شکایت اعزام می‌کنند تا مدارک و مستندات مورد بررسی قانونی قرار گیرد و با اثبات تخلفات صورت گرفته کارفرما مجبور به رعایت قانون و پرداخت خسارت خواهد بود.
نماینده کارفرمایان در هیأت حل اختلاف اداره کار ادامه می‌دهد: خوشبختانه بیمه در ایران از گزینه‌های ضروری محسوب می‌شود یعنی اینکه کارفرما نمی‌تواند بگوید که حق بیمه را به صورت نقدی به کارگر پرداخت می‌کنم و فرد را مستقیم بیمه نمی‌کنم. کارفرمایان موظف به بیمه کارگر با کسر از حقوق هستند، اگر این کار را انجام ندهند با جرایم مقرر قانونی خساراتی از کارفرمایان اخذ می‌شود.
همچنین کارفرمایان نمی‌توانند در لیست بیمه‌هایشان حقوق کارگران را از حداقل حقوق مصوب شورای عالی کار کمتر درج کنند. از عمده تخلفاتی که از سوی کارفرمایان صورت می‌گیرد کسر روز کارکرد در لیست بیمه و درج حداقل حقوق قانون کار برای کارگرانی است که به علت‌های مختلف همچون سابقه و تخصص حقوق بیشتری دریافت می‌کنند، این تخلفات به ضرر کارگر بوده و فرد در صورت مشاهده می‌تواند از کارفرما شکایت کند.
رضایی در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: اگر کارگری چند سال کار کند و بیمه نباشد به محض اولین شکایت در اداره کار، کارفرما موظف به پرداخت کلیه حق بیمه‌های معوق به نرخ روز با جرایم به سازمان بیمه‌گر است تا کارگر از مزایای سابقه بیمه خودش استفاده کند و برای این امر مهمترین نکته داشتن مدرک برای اثبات کار در کارگاه مربوطه است که مهمترین آن نسخه قرارداد، فیش حقوق و در صورت نبود این دو، پرداختی حقوق در حساب بانکی است که می‌تواند ثابت کند فرد چند ماه در یک کارگاه مشغول کار بوده است.
نظر شما