یکشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۱ - ۱۱:۵۳
کد خبر: 347423

افراد مبتلا به یووئیت دچار قرمزی، تورم و چشم های ملتهب می شوند. درد چشم هم دارند. برخی شرایط خطر یووئیت را افزایش می دهند، اما این بیماری اغلب بدون دلیل شناخته شده رخ می دهد.

یووئیت چیست و چه کسانی را درگیر میکند؟

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مای کلیولند کلینیک ،درمان ها می توانند بینایی از دست رفته را بازیابی کنند و از کاهش دید بیشتر جلوگیری کنند. انواع خاصی از یووئیت می تواند پس از درمان عود کند. یووئیت درمان نشده می تواند منجر به نابینایی شود.

یووئیت چیست؟

یووئیت یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف گروهی از بیماری ها که باعث قرمزی چشم، درد چشم و التهاب می شوند، استفاده می شود. این بیماری ها به طور معمول بر یووه، لایه میانی چشم تأثیر می گذارند. آنها همچنین می توانند سایر قسمت های چشم را تحت تأثیر قرار دهند. در صورت عدم درمان، یووئیت می تواند باعث کوری دائمی یا از دست دادن بینایی شود.

آیا یووئیت هر دو چشم را درگیر می کند؟

یووئیت ممکن است در یک چشم یا هر دو چشم ایجاد شود. می تواند بر موارد زیر تأثیر بگذارد:

  • شبکیه
  • عنبیه
  • صلبیه

یووئیت چقدر شایع است؟

هر ساله حدود 30000 آمریکایی به دلیل یووئیت بینایی خود را از دست می دهند.

چه کسانی ممکن است به یووئیت مبتلا شوند؟

یووئیت افراد در هر سنی را تحت تاثیر قرار می دهد، حتی کودکان. زنان و افراد بین 40 تا 60 سال در معرض خطر بالاتر هستند.

انواع یووئیت چیست؟

پزشک معمولا یووئیت را بر اساس محل وقوع التهاب چشم طبقه بندی می کنند. انواع یووئیت عبارتند از:

قدامی:

شایع ترین نوع یووئیت قدامی است که باعث التهاب در جلوی چشم می شود. علائم ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند و در صورت خفیف بودن گاهی اوقات خود به خود برطرف می شوند. برخی از افراد التهاب چشم مزمن و مکرر دارند که با درمان برطرف می شود و سپس عود می کند. در صورت داشتن موارد زیر ممکن است بیشتر مستعد یووئیت قدامی باشید:

  • آرتریت
  • بیماری های خود ایمنی
  • اختلالات گوارشی، مانند بیماری التهابی روده
  • عفونت های قبلی با ویروس تبخال (سرماخوردگی یا تبخال تناسلی) یا ویروس آبله مرغان

میانی:

بزرگسالان جوان بیشتر در معرض یووئیت میانی هستند. این وضعیت باعث التهاب وسط چشم می شود. سیکلیت یا ویتریت نیز نامیده می شود، اغلب زجاجیه، فضای پر از مایع داخل چشم را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم ممکن است بهبود یابد، از بین برود و سپس برگردد و بدتر شود. حدود یک نفر از هر سه نفر مبتلا به یووئیت میانی نیز دارای موارد زیر هستند:

  • مولتیپل اسکلروزیس (MS)

  • سارکوئیدوز ( بیماری که در غدد لنفاوی، ریه‌ها، کبد، چشم‌ها باعث التهاب می شود.)

خلفی:

نوعی از یوئیت که رایج نیست، یووئیت خلفی، قسمت داخلی چشم را درگیر می کند. که در صورت ابتلا علائم بسیار شدید است. می تواند شبکیه، عصب بینایی و مشیمیه را تحت تاثیر قرار دهد. مشیمیه شامل عروق خونی است که خون را به شبکیه می رساند. گاهی اوقات کوروئیدیت یا کوریورتینیت نامیده می شود. این نوع می تواند باعث علائم مکرر شود که ماه ها یا سال ها طول می کشد. علل بالقوه عبارتند از:

  • کوریورتینوپاتی
  • علل ویروسی مانند ویروس هرپس یا ویروس آبله مرغان
  • لوپوس
  • سارکوئیدوز
  • سیفلیس
  • بیماری سل

پانووئیت:

به ندرت یووئیت هر سه لایه چشم را درگیر می کند. این نوع شدیدتر است و احتمال از دست دادن دائمی بینایی را افزایش می دهد. علل بالقوه عبارتند از:

  • رتینیت باکتریایی یا قارچی
  • رتینیت ویروسی
  • توکسوپلاسموز
  • لوپوس
  • سارکوئیدوز
  • سیفلیس
  • سل (TB)

چه چیزی باعث یووئیت می شود؟

تخمین زده می شود که یک مورد از هر سه مورد یووئیت هیچ علت شناخته شده ای ندارد. افرادی که سیگار می کشند بیشتر در معرض یووئیت هستند. التهاب چشم نیز ممکن است ناشی از:

  • آسیب چشم
  • جراحی چشم
  • عفونت هایی مانند ویروس هرپس، ویروس آبله مرغان، سل، سیفلیس
  • بیماری های التهابی، مانند لوپوس، IBD و آرتریت روماتوئید

علائم یووئیت چیست؟

علائم یووئیت ممکن است به تدریج یا ناگهانی ظاهر شوند که شامل:

  • تاری دید
  • اشکال تیره و شناور در میدان دید شما ( چشم شناور )
  • درد یا فشار چشم
  • حساسیت به نور
  • چشمان قرمز
  • از دست دادن بینایی

یووئیت چگونه تشخیص داده می شود؟

چشم پزشک در طول معاینه چشم به داخل چشم شما نگاه می کند . یک معاینه استاندارد چشم معمولاً شامل موارد زیر است:

  • تست حدت بینایی (خواندن نمودارهای چشمی) برای بررسی از دست دادن بینایی
  • تست فشار چشم (تونومتری) برای اندازه گیری فشار داخل چشم
  • معاینه برای بررسی داخل چشم با میکروسکوپ مخصوص
  • معاینه چشم با استفاده از یک لنز مخصوص به داخل چشم شما (برای این کار نیاز به استفاده از قطره ای برای گشاد شدن مردمک چشم است)

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های دیگری را نیز تجویز کند، مانند:

  • آزمایش خون برای رد عفونت یا بیماری های خود ایمنی زمینه ای
  • تصویربرداری از قفسه سینه یا مغز برای جستجوی علل التهابی سیستمیک
  • آنژیوگرافی فلورسین برای گرفتن تصاویری از عروق خونی در پشت چشم
  • گونیوسکوپی برای بررسی جلوی چشم که در آن مایع تخلیه می شود
  • توموگرافی انسجام نوری (OCT) برای دریافت تصاویر دقیق از پشت چشم، از جمله شبکیه
  • آنژیوگرافی توموگرافی انسجام نوری (OCTA) برای تولید تصاویر سه بعدی از جریان خون در چشم
  • آزمایش میدان بینایی برای بررسی آسیب به عصب بینایی که ممکن است بر توانایی شما برای دید محیطی تأثیر بگذارد

یووئیت چگونه درمان می شود؟

یووئیت درمان نشده می تواند منجر به نابینایی شود. اگر قرمزی چشم، التهاب یا درد دارید، فوراً به چشم پزشک مراجعه کنید. در بسیاری از موارد، درمان ها به بازیابی بینایی از دست رفته کمک می کنند. آنها همچنین می توانند از آسیب بیشتر بافت جلوگیری کنند و التهاب و درد را کاهش دهند. اگر وضعیت سلامتی به یووئیت کمک کرده باشد، درمان آن بیماری باید التهاب چشم را نیز تسکین دهد.

برخی از اشکال یووئیت مدت زیادی طول می کشد تا از بین بروند. برخی پس از درمان برمی گردند. بسته به نوع بیماری، درمان ها عبارتند از:

  • آنتی بیوتیک ها، ضد ویروس ها یا ضد قارچ ها: این داروها یووئیت ناشی از عفونت را درمان می کنند.
  • قطره چشم: 1.گشاد کننده مردمک چشم برای کاهش درد و تورم 2. قطره های چشمی جهت جلوگیری از چسبیدن عنبیه و عدسی که از عوارض یوییت فدامی است 3.قطره های چشمی را برای کاهش فشار در چشم
  • داروهای ضد التهاب استروئیدی: داروهایی که حاوی کورتیکواستروئیدها (استروئیدها) هستند التهاب چشم را کاهش می دهند. این داروها به اشکال مختلفی وجود دارند: قطره، پماد، قرص های خوراکی، تزریق داخل یا اطراف چشم، تزریق همرا با سرم به صورت داخل وریدی
  • سرکوب کننده های ایمنی: این داروها پاسخ سیستم ایمنی به بیماری های خودایمنی یا التهاب سراسر سیستم را آرام می کنند. در صورتی که یووئیت هر دو چشم را تحت تأثیر قرار دهد، به استروئیدها پاسخ ندهد یا بینایی شما را تهدید کند، ممکن است پزشک این داروها را تجویز کند.

عوارض جانبی یا خطرات درمان یووئیت چیست؟

برخی از داروهای سرکوب کننده ایمنی می توانند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهند . مصرف طولانی مدت استروئید ممکن است منجر به موارد زیر شود:

عوارض یووئیت چیست؟

تخمین زده می شود که از هر پنج نفر مبتلا به یووئیت، یک نفر دچار فشار بالا در چشم می شود. این وضعیت می تواند منجر به گلوکوم و کاهش دید غیرقابل برگشت شود. افراد مبتلا به یووئیت همچنین در معرض خطر سایر مشکلات چشمی هستند، از جمله:

  • سینکیای خلفی
  • گلوکوم
  • آب مروارید
  • ادم ماکولا سیستوئید (CME)، تورم ماکولا چشم در شبکیه
  • آسیب به ماده ژل زجاجیه ای که چشم را پر می کند
  • شبکیه جدا شده
  • آسیب به شبکیه منجر به از دست دادن بینایی می شود

چگونه می توانم از یووئیت پیشگیری کنم؟

پزشک معمولاً نمی دانند چه چیزی باعث بیشتر موارد یووئیت می شود. برای پیشگیری از این بیماری کار زیادی نمی توانید انجام دهید.

انجام هر کاری که می توانید برای حفظ سلامت چشم همیشه عاقلانه است. مراقبت از بیماری ها، عفونت ها یا سایر بیماری های مرتبط با یووئیت می تواند به محافظت از بینایی شما کمک کند. همچنین می توانید با ترک سیگار خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید .

چشم انداز برای افراد مبتلا به یووئیت چیست؟

اکثر افرادی که درمان سریع یووئیت را دریافت می کنند، مشکلات بینایی درازمدت کمی دارند، اگر هیچ مشکلی نداشته باشند. درمان ها می توانند پیشرفت بیماری را متوقف کرده و بینایی از دست رفته را بازگردانند. اشکال شدید ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشند. بیماری شدید بیشتر احتمال دارد باعث از دست دادن بینایی یا حتی نابینایی شود. اگر شرایطی دارید که شما را در معرض خطر یووئیت قرار می دهد، معاینه منظم چشم ضروری است. هر زمان که قرمزی چشم، درد چشم یا التهاب داشتید به چشم پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی باید به چشم پزشک مراجعه کنم؟

  • احساس نور فلاش مانند در چشم
  • درد، قرمزی یا تورم چشم
  • فشار چشم
  • حساسیت به نور
  • از دست دادن بینایی

یووئیت یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. با مراقبت های اولیه، درمان ها می توانند بینایی را بازیابی کنند و از آسیب بافتی که می تواند منجر به نابینایی شود جلوگیری کند. پزشک از چشم شما می تواند بهترین درمان را بر اساس نوع بیماری و علت آن تعیین کند. از آنجایی که یووئیت اغلب پس از درمان عود می کند، معاینه منظم چشم برای محافظت از بینایی شما ضروری است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha