آتش همچنان در جنگل‌های هیرکانی زبانه می‌کشد؛ خبری که مثل سایر اخبار محیط‌زیستی چند روزی پررنگ می‌شود و البته این بار که اصلا پررنگ هم نشد و بعد با فروکش کردن آتش، خبرش هم به فراموشی سپرده می‌شود و می‌رود تا آتش سوزی بعدی.

حفظ جنگل‌ها مساله مهم سیاستگذاران و قانونگذاران نیست!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ملی، این بار خبر را اینگونه نشر دادند؛ مدیرکل منابع طبیعی استان گیلان با اعلام تداوم آتش‌سوزی در جنگل‌های هیرکانی از تداوم آتش‌سوزی در جنگل‌های هیرکانی در منطقه شهرستان رودبار خبر داد و گفت: امیدواریم امروز حریق به‌طور کامل اطفا شود و هر گونه امکان شعله‌ور شدن آن را خنثی کنیم.

او که اسمش میرحامد اختری است، البته تصریح کرد که «نیروهای منابع طبیعی و بالگردهای اطفای حریق همچنان در پنجمین روز از این آتش‌سوزی‌ در حال اطفای آن هستند.» و گفت: «این حریق چندین بار خاموش شده، اما از آنجا که باد گرم و شدیدی در منطقه وجود دارد شاهد شعله‌ور شدن مجدد آتش‌ در این منطقه هستیم.

تا به امروز (روزگذشته) 5 بار این حریق خاموش شده، اما به دلیل همین بادها، حریق دوباره شعله‌ور شده است.» او افزود: حریق جنگل‌های هیرکانی تا دیروز در شهرستان‌های طالش، ماسال، رضوانشهر و فومن وجود داشت که در همان روزهای نخست خاموش شد و حدود 40 هکتار از جنگل‌های این مناطق تحت تأثیر آتش‌سوزی قرار گرفت. در حال حاضر منطقه تحت حریق شهرستان رودبار نیز خود نزدیک 40 هکتار است.

اختری در مورد دلایل افزایش حریق در فصل پاییز در جنگل‌های هیرکانی یادآور شد که «در این مناطق درختان پهن برگ زیاد است و وقتی در پاییز این برگ‌ها روی زمین می‌افتند و سطح زمین را می‌پوشانند، با هر بی‌احتیاطی احتمال بروز آتش‌سوزی وجود دارد.» همان‌طور که می‌بینیم اظهار نظر مسئولان در سطح اعلام خسارات و تخمین زمان خاموشی آتش باقی می‌ماند.

متأسفانه برخی مسئولان هنوز در بحث محیط زیست به لحاظ توجه و نظارت، احساس ضرورت نکرده‌اند. سرمایه‌ها و بودجه‌ها در بخش محیط‌زیست با محرومیت‌هایی مواجه هستند. با حنیف گلزار، کارشناس و کنشگر حوزه محیط‌زیست و منابع طبیعی در زمینه این گونه آتش سوزی‌ها، حواشی و ابعاد آن و خساراتی که برای آینده یک سرزمین می‌تواند به بار بیاورد همچنین چشم انداز مسئولان در این زمینه به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

نبود نظارت و کمبود شدید امکانات

حنیف گلزار، کنشگر حوزه محیط زیست به «آرمان‌ملی» می‌گوید در مناطقی که به لحاظ بارندگی دچار کمبود هستند معمولا چنین آتش‌سوزی‌هایی رخ می‌دهد و این طبیعی است؛ یک دلیل آن می‌تواند باد گرم باشد اگر بخواهیم به‌طور طبیعی ریشه‌یابی کنیم اما خب یک سری از این آتش‌سوزی‌ها منشأیی غیرطبیعی دارند به این معنا که یا گردشگر به جنگل می‌رود یا شکارچیان غیرمجاز هستند و در جنگل آتش روشن می‌کنند، مهارش نمی‌کنند و به به‌طور کامل خاموش نمی‌کنند و این باعث آتش‌سوزی می‌شود.

آقای گلراز اما به یک مساله اساسی اشاره می‌کند و آن بحث نبود نظارت است. اینکه متأسفانه درِ جنگل‌های ما همیشه باز است و هر شخص و گروهی هر زمان که اراده کرد می‌تواند وارد جنگل شود؛ مساله‌ای که در خیلی از جاهای دیگر دنیا اینطور نیست اینکه هر زمان خواستی وارد جنگل شوی و بتوانی آنجا آتش هم روشن کنی! این کارشناس محیط‌زیست می‌گوید که البته ما انتظار نداریم که اینجا بخواهد قواعد و قوانینی اجرا شود که از ورود افراد به شکل کنترل نشده در جنگل جلوگیری کند اما حداکثر انتظار این است که تدابیری اندیشیده شود که اگر اتفاقی اینچنین رخ داد بتوانند در کوتاه‌ترین زمان ممکن، آتش را مهار کنند و اجازه ندهند که گسترش پیدا کند و متأسفانه در این بخش هم به این دلیل که امکانات لازم وجود ندارد یا سرمایه‌گذاری نشده ضعف اساسی وجود دارد. او ادامه می‌دهد: امکاناتی وجود ندارد که بتوان آتش را مهار کرد. در این بخش خیلی ضعف داریم یعنی به دلیل اینکه امکانات و تجهیزات لازم را نداریم، نمی‌توانیم آتش را به سرعت مهار کنیم و خسارات گسترده می‌شود.

اما دلیل اینکه بودجه و هزینه‌های کافی برای مهار آتش اختصاص داده نمی‌شود چیست؟ گلزار، مهم‌ترین دلیل اینکه بودجه‌ای برای پیشگیری یا اطفای آتش‌سوزی در جنگل‌ها چه شمال چه زاگرس و سایر مناطق، ‌اختصاص پیدا نمی‌کند را این می‌داند که گویا این مساله اصلا برای کسی مهم نیست! هر زمان هم که به این موضوع اشاره می‌شود و آتش‌سوزی رخ می‌دهد و افکار عمومی مسئولان را تحت فشار قرار می‌دهند، بعدا بیان می‌کنند که سرمایه‌گذاری لازم انجام نشده یا پول نداریم یا بهانه می‌آورند که نهادی که باید سرمایه را اختصاص می‌داده، نداده و بین هم مساله را پاسکاری می‌کنند و آخر هم به هیچ نتیجه‌ای نمی‌رسیم.

این کارشناس، به اتفاقات سال‌های گذشته در منطقه زاگرس در بحث آتش‌سوزی اشاره می‌کند و می‌گوید: مردم همیشه پای کار بودند و متأسفانه چند نفر هم جان خود را در این راه از دست دادند در صورتی که اگر سرمایه‌گذاری لازم انجام شده بود و پول لازم اختصاص داده شده بود، اگر حتی برای همین مردمی که خودجوش به کمک می‌آیند دوره‌ها و کلاس‌های آموزشی گذاشته شده بود و امکانات و تجهیزات لازم در اختیارشان بود قطعا ما این مشکلات را نداشتیم.

بودجه‌های کلان صرف ساخت سدها یا طرح‌های انتقال آب می‌شود

گلزار می‌گوید: برای خیلی از پروژه‌های عمرانی غیرضروری در کشور، بودجه آنچنانی اختصاص داده می‌شود مثلا برای ساخت سدهای مختلف یا برای اجرای طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌ای و سایر موارد، مبالغ کلانی هم اختصاص داده می‌شود اما هیچ وقت برای مساله مهمی مثل کنترل یا مهار آتش‌سوزی هیچ وقت این اتفاق نمی‌افتد و این مساله نشانگر این است که این مساله برای سیاستگذاران ما هنوز آن اهمیت لازم را پیدا نکرده است.

ناآگاهی

اما دلیل اینکه این مساله برای برخی مسئولان از اهمیت برخوردار نبوده چیست؟ این کارشناس و کنشگر محیط زیست دلیل آن را این می‌داند که برخی مسئولان به نقش و کارکرد اکولوژیک جنگل‌ها آشنایی ندارند؛ در واقع دلیلش یک کلمه است؛ ناآگاهی. گلزار، کلمه ناآگاهی را تکرار می‌کند و می‌گوید که نگاه برخی مسئولان به منابع طبیعی ثروتی مجانی است که در راستای منافعی غیر از حفاظت و صیانت از محیط زیست هزینه شود. مخلص کلام این است که برخی مسئولان منافع کوتاه مدت را می‌بینند و چشم‌اندازی برای آینده و حفظ منابع طبیعی کشور ندارند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • ناشناس IR ۰۸:۲۳ - ۱۴۰۱/۰۹/۰۹
    0 0
    سرمایه های ملی و طبیعی این مرز و بوم نباید با بی برنامه گی و سهل انگاری یک مسئول در معرض خطر قرار بگیرد. تخصیص اعتبار برای حفظ و نگهداری این سرمایه های عظیم هزینه نمی باشد، سرمایه گذاری برای این طبیعت زیبا و خدادی و نسل آتی خواهد بود. باید بیش از پیش به محیط زیست و منابع طبیعی توجه شود و فقط در شعار و کنفرانس ها و... به ان اشاره نکرد بلکه باید اعتقاد راسخ داشت و دلسوزی. سازمان های حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی و آبخیزداری کشور می بایست به لحاظ نیروی انسانی متخصص و بودجه و اعتبارات ویژه در برنامه های دولت و مجلس دیده شوند و در انتساب مسئولین آنها نیز سیاست را کنار گذاشت و به مباحث تخصصی اولویت داد. سربلندی ایران عزیز و ملت بزرگ انشاء الله