این نورولوژیست آلمانی به دلیل توصیف و تشریح دقیق از "اختلال آفازی"، شهرت دارد.
در كل، دو نوع از زبان پریشی به عنوانهای " زبان پریشی ادراكی" و "زبان پریشی بیانی" وجود دارد.
زبان پریشی ادراكی (آفازی) را در سال " ۱۸۷۴كارل ورنیكه" كشف كرد.
زبان پریشی بیانی نیز در سال ۱۸۶۰توسط یك پزشك فرانسوی به نام "پل بروكا"، كشف شد.
ورنیكه میگفت در قسمتی از قشرمخ در نیم كره چپ مغز، ناحیه گیجگاهی كه هماكنون "ناحیه ورنیكه" نام دارد، زبان پریشی آفازی رخ میدهد.
آفازی، اختلاتی است در گفتار و زبان كه به علت ضایعه مغزی متعاقب ضربه یا جراحت مستقیم وارده به سر، اثابت گلوله یا تركش به مغز و نیز سكتههای مغزی در افراد به وجود میآید.
افراد آفازیك معمولا دچار پارهای اشكالات زبانی میشوند، به این معنا كه در فهم و درك آنچه برایشان گفته میشود،بیان افكار خودشان، خواندن، نوشتن اشاره، استفاده از اعداد و حروف اضافه در گفتار با مشكل مواجه میشوند.
به علت همین ناتوانیهاست كه ممكن است گفتارشان به صورت تلگرافی درآید حتی ممكن است به عبارات كوتاه یا كلمات منفرد محدود شود.
همچنین، ۱۴سال پیش در چنین روزی، یك خانم فرانسوی طی یك عمل جراحی، دو ریه را كه حاصل تقسیم یك ریه مردی تنومند به دو بخش بود، دریافت كرد.
نظر شما