دكتر امام هادی معاون درمان دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی در گفت وگو با ایسنا، با بیان این مطلب گفت: «ترامادول» یك داروی ضددرد صناعی با اثر آگونیستی به خصوص بر روی رسپتور اپیوئیدی است که علاوه بر این از باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین نیز جلوگیری میكند.
وی ادامه داد: اشكال دارویی آن كه در بازار دارویی ایران موجود است به صورت قرص و كپسول 50 و 100 میلیگرم و آمپول 100 میلیگرم در هر میلیلیتر است. این دارو به صورت خوراكی یا تزریقی در دردهای نسبتا شدید حاد یا مزمن از قبیل دردهای بعد از عمل جراحی و دردهای سرطانی استفاده میشود.
دكتر امامهادی با بیان این كه داروی «ترامادول» جزو لیست داروهای OTC ایران نیست، افزود: به همین علت نمیتوان آن را از داروخانهها بدون نسخه پزشك تهیه كرد. با این حال به دلیل خاصیت نشئهآور این دارو، آمار مصرف بی رویه و بدون تجویز پزشك در بین جوانان ایرانی رو به افزایش است.
وی تصریح كرد: با توجه به عوارض بسیار شدید ناشی از تزریق آمپول ترامادول اداره كل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی تجویز و تزریق آن را صرفا محدود به بیمارستانها كرده است، در ضمن تمام شركتهای توزیع نیز موظف به جمعآوری آمپولهای تزریقی در سطح داروخانههای كشور هستند.
دکتر امام هادی با بیان این كه در حال حاضر توزیع و مصرف این دارو تنها در مراكز درمانی مجهز به سیستم اورژانسی و بیمارستانها تحت نظر مستقیم پزشك و مطابق پروتكل كنترل درد مورد توافق قرار گرفته است، اظهار كرد: شایعترین عوارض گزارش شده ناشی از این دارو تهوع و استفراغ شدید و كاهش فشار خون بوده است.
وی افزود: سایر عوارض شامل عوارض سیستم عصبی (سردرد و سرگیجه، تحریك CNS، افسردگی و تشنج خصوصا در انواع تزریق وریدی) است. از عوارض دیگر این دارو میتوان به دپرسیون تنفسی، واكنشهای حساسیتی، اختلالات ادراری و اختلال در قاعدگی اشاره كرد.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی با بیان این كه این دارو از گروه ضد درد مخدر است، خاطرنشان کرد: «ترامادول» اثرات وابستگی و عوارضی شبیه به داروهای مخدر از قبیل سرگیجه، خواب آلودگی، یبوست، تعریق، خارش و در مواردی نادر كاهش فعالیت سیستم تنفس در بدن ایجاد میكند، به همین دلیل با قطع ناگهانی ترامادول بعد از مصرف طولانی مدت آن، علائم ترك مورفین در بدن مانند بی خوابی، تحریك پذیری، تشنج، لرزش، تهوع، استفراغ، درد عضلات و شكم و... ظاهر میشود.
وی با بیان این كه دپرسیون تنفسی ایجاد شده توسط ترامادول كمتر از مرفین است ولی در بیمارانی كه این دارو را به طور تزریقی دریافت میكنند، احتمال بروز دپرسیون تنفسی وجود دارد، خاطرنشان كرد: خطر بروز تشنج در اثر مصرف هم زمان ترامادول با مهاركنندههای بازجذب سروتونین، ضد افسردگی سه حلقه یی، مهاركنندههای مونوآمینواكسیداز و سایر اپیوئیدها افزایش مییابد. توصیه میشود تا دو هفته بعد از قطع مصرف MAOIs مصرف نشود.
معاون درمان دانشگاه شهید بهشتی افزود: در بیماران با سابقه صرع و تشنج و بیمارانی كه خطر بروز تشنج در آنها بالاست (مواردی مانند ترومای سر یا سندرم قطع دارو و الكل) احتمال بروز تشنج با ترامادول افزایش مییابد.
نظر شما