معصومه افسری، كارشناس اداره بهداشت روان به باشگاه خبرنگاران ضمن بیان این مطلب اظهار داشت: در دعوای فرزندان، والدین نباید در مقام قاضی ظاهر شوند و ببینند كه چه كسی اول شروع كرده و حق با كیست. والدین باید با مسأله رقابت فرزندان از موضع یك بزرگسال و بالغ برخورد كنند.
وی افزود: اگر فرزندان حین دعوا از ناسزا و ادبیات توهینآمیز استفاده میكنند، والدین به آنها گوشزد كنند كه برای بیان احساسات خود از كلمات مناسب استفاده كنند همچنین در زمان دعوا اگر والدین نمیدانند مقصر كیست در این مواقع، هردو نفر را با پیامد رفتارشان رو به رو كنند و فرزندان را تشویق كنند تا خودشان اختلافشان را بدون درگیری و مشاجره حل كنند.
افسری ادامه داد: اگر والدین میدانند مقصر چه كسی است بدون جانبداری از دیگری، با مقصر صحبت كرده و مقصر را تنبیه نكنند چون این كار به اختلاف دامن میزند.
كارشناس اداره بهداشت روان تصریح كرد: اگر علیرغم تمام تلاش والدین برای خاتمه دادن به نزاع هنوز دعوا ادامه دارد، بچهها را در اتاقهای جداگانه قراردهند و آنقدر آنها را جدا از هم نگهدارند تا آرام شوند و در این مرحله والدین میتوانند آنها را تهدید كنند كه اگر مقررات را رعایت نكنند مجازات خواهند شد.
وی خاطرنشان كرد: اگر بچهها به صورت مداوم با یكدیگر دعوا میكنند و هیچ آتشبسی میان آنها برقرار نمیشود لازم است والدین با روانپزشك یا روانشناس مشورت كنند.
به گفته افسری، تنها در صورتی كه در نزاع، احتمال آسیب جسمی یا شكستن وسایل وجود دارد والدین باید مداخله كنند و فرزندان را از هم جدا كنند.
وی تأكید كرد: اگر كودكی اسباب بازی كودك دیگر را بشكند باید آن اسباببازی را برایش بخرد و اگر پول ندارد باید یكی از اسباببازیهای خودش را به او بدهد.
این كارشناس ابراز داشت: والدین دعواهای جزئی را نادیده بگیرند زیرا اغلب كودكان این دعواها را برای جلب توجه والدین انجام میدهند. وقتی كودك رفتار شایسته و خوبی از خود نشان میدهد كمتر مورد توجه قرار میگیرد در عوض وقتی رفتارهای بد و ناشایست از كودكان سر میزند والدین به آنها توجه میكنند و كودك از این رفتارهای بد به عنوان حربه برای جلب توجه والدین استفاده میكنند
نظر شما