دکتر یزدان بخش نجفیان، متخصص پوست مو در گفتگو با باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه بعد از سن 25 سالگی آکنه شیوع کمتری دارد گفت: عده کمی از افراد بین 25 تا 35 سالگی و عده کمتری در سنین بالاتر یعنی بین 35 تا 45سالگی هنوز گرفتار جوش صورت هستند.
وی با اشاره به شایعترین محل آکنه گفت : صورت و بعد از آن به ترتیب نزولی سینه و پشت، پوست سر و پشت گردن، زیر بغل و کشاله ران، باسن و شیار سرین از شایع ترین محل های درگیری آکنه هستند .
این متخصص پوست و مو بیان داشت : علت انتشار آکنه در نواحی مذکور فراوانی غدد چربی در این نواحی است که در جریان بلوغ یعنی دهه دوم زندگی بعلت افزایش هورمونهای مردانه در هر 2 جنس مذکر و مونث شروع به رشد و افزایش ترشح چربی می کنند.
وی تصریح کرد: آکنه علیرغم بی خطری و شایع بودن به علت بد منظره کردن پوست از نظر جسمی ، روحی و اجتماعی برای مبتلایان مشكل ساز بوده و آنها را دچار اضطراب و افسردگی، خودکم بینی و عدم اعتماد به نفس کرده ، گوشه گیری و کاهش فعالیت های درسی و کاری و خلاصه افت کیفیت زندگی آنها را در پی دارد.
وی با بیان اینکه تفاهم والدین با فرزندان و اجتماع با مبتلایان امری ضروری و بسیار مهم است افزود: آشنایی با پاره ای از حقایق و باورها درمورد آکنه از جمله اینکه آکنه علیرغم ظاهر التهابی و چرکی، بیماری واگیرداری نبوده و از شخصی به شخص دیگر سرایت نمی کند، بیماری آکنه زمینه ژنتیک داشته و شخص مبتلا آدمی شلخته و کثیف با رفتار غیر بهداشتی نمی باشد ، پوشاندن پوست با کرمهای آرایشی در ایجاد آکنه و تشدید آن نقش مهمی دارد ، از فشار دادن آکنه باید خودداری کرد زیرا سبب تشدید آکنه و جاگذاشتن بیشتر آن می شود، درمان آکنه طولانی بوده و باید 6 ماه تا یکسال حوصله به خرج داد تا نتیجه رضایت بخش بدست آید ، استرس در بروز و تشدید آکنه نقش مهمی داشته و این مسئله بطور آماری در دانشجویان موقع امتحانات به اثبات رسیده است ،رژیم غذایی عامل اصلی ایجاد آکنه نیست و مبتلایان به آکنه احتیاج به رژیم غذایی مخصوص ندارند ضروری می باشد.
*جوشهای سرسیاه در آکنه های خفیف بروز میکنند
وی اظهار کرد : برای ایجاد آکنه چهار عامل انسداد مجرای خروجی غدد چربی ، افزایش اندازه فعالیت غدد چربی و ترشح بیشتر چربی توسط آنها ، مساعد شدن محیط زیست برای رشد میکروبی بنام P.Acnes که محیط پرچرب و کم اکسیژن را دوست دارد و بالاخره ایجاد التهاب یعنی کشمکش و کنش و واکنش بین میکروب و سیستم ایمنی بدن نقش دارند ولی درمان آکنه بر حسب شدت و تیپ آن متفاوت می باشد.
دکتر نجفیان ادامه داد : در آکنه های خفیف که بیشتر ضایعات را جوشهای سرسیاه و سرسفید تشکیل می دهند شستشو با صابون یا مواد غیر صابونی و PH اسیدی و خارج کردن کومدنها و استعمال مواد کراتولیتیک که مانع انسداد مجرای خروجی غدد چربی شود کافی است .
وی یادآور شد : در آکنه متوسط که ضایعات بیشتر بصورت جوشهای التهابی و چرکی هستند علاوه بر شستشو و درمان موضعی با مواد ضد میکروب مانند Benzol Peroxide تجویز آنتی بیوتیک از گروه تتراسیکلین یا اریترومایسین لازم است و نیز در آکنه های شدید علاوه بر شستشو و داروهای موضعی تجویز خوراکی ایزوترتینوئین و یا مواد ضد هورمون مردانه درمورد خانمها ضروری است.
این متخصص پوست و مو با بیان اینکه در مواردی لازم است که پزشک کارهای اضافه ای از جمله؛ خارج کردن جوشهای سرسیاه و سرسفید، لایه برداری یا Peeling با مواد مختلف بر حسب مورد و نوع پوست بیمار، میکرودرمابرژن، نوردرمانی با نورهای آبی یا قرمز و یا آبی و قرمز بطور متناوب و بالاخره فتودینامیک تراپی به کمک آمینولوولونیک اسید ALA) یا MLA یا (HLA و لیزرهای مختلف و تزریق کورتن بداخل ضایعات کیستی را انجام دهد افزود: درمان آکنه معمولا تک دارویی نبوده و پزشک بر حسب نوع و شدت آکنه مجموعه ای از دستورات شامل داروهای موضعی و خوراکی را برای بیمار در نظر می گیرد که خود بیمار آنرا اجرا نماید.
وی ادامه داد : داروهای ضد آکنه بعضی مانع انسداد مجرای خروجی غدد چربی ، بعضی سبب کوچک شدن یا کاهش ترشح چربی ، بعضی مانع رشد میکروب P.Acnes و بعضی سبب تعدیل واکنش دفاعی بدن نسبت به میکروب آکنه و مواد حاصل از آن می شوند.
نظر شما