سلامت نیوز : طبق بررسی ها، اگر شخصیت را به سه قسمت فکر، احساس و رفتار تقسیم کنیم به صورت طبیعی احساس نقش بیشتری در بروز رفتار تعارف بازی می کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران علیرضا شیری،‌ مدرس دانشگاه و دانش آموخته روانشناسی دانشگاه آکسفورد گفت: این روزها فرهنگ تعارف کردن با ایرانی ها با انتقاد هایی مواجه شده است بسیاری از ایرانی ها اگر تعارف نکنند اموراتشان نمی گذرد و اگر کسی بدون تعارف خود را بیان کند به نظرشان وی فردی بی ملاحظه است که شخصیت منفی دارد.

وی ادامه داد: در اینجا در خصوص تعارف ایرانیان و شخصیت هایی که بیشتر اهل تعارف اند می پردازیم.

* تعارف بار منفی دروغ را ندارد
دانش آموخته روانشناسی دانشگاه آكسوفرد در ادامه تصریح کرد: اگر شخصیت را به سه قسمت فکر، احساس و رفتار تقسیم کنیم به صورت طبیعی احساس نقش بیشتری در بروز رفتار تعارف بازی می کند در واقع منشا رفتار یا فکر است یا احساس، که در اینجا منشا رفتار تعارف کردن را باید احساس دانست.

شیری با بیان این مطلب ادامه داد: تعارف کردن یک نوع روش برقراری ارتباط است اما به صورت منفعلانه این نوع رفتار برگرفته از فرهنگ، شخصیت یا تربیت است.

وی اظهار داشت: فرد با تعارف کردن نخواستن یا خواستن خود را به طور غیر مستقیم اعلام می کند و تعارف به نوعی بیان خلاف واقع اما هدف آن با دروغ متفاوت است به همین دلیل تعارف بار منفی دروغ را ندارد.

شیری ادامه داد: شخصی که تعارف می کند در واقع خودش را به زحمت می اندازد اما فردی که دروغ می گوید قصد دارد به نوعی طرف را که همان شنوده است فریب دهد و اوست که آسیب می بیند.

*شخصیت های تعارفی از الگوهای یادگیری شکل نگرفته و نوع تربیت نشات می گیرد
شیری در ادامه تصریح کرد: تعارف کردن می تواند در دوران کودکی از طریق یادگیری مشاهده ای آموزش داده شود اما گاهی شخصیت تعارفی از طریق الگوهای یادگیری شکل نگرفته و نوع تربیت عامل خلق این الگو بوده است به طور مثال اگر فردی در دوران کودکی به خاطر ابراز احساسات و شخصیت خود تنبیه شود در بزرگسالی اگر برای برقراری ارتباط تلاش کند، توانایی ابراز خود را ندارد از این رو برای حل مساله در برقراری ارتباط از شیوه تعارف کردن استفاده می کند و افرادی که با شیوع تربیتی مستندانه پرورش یافته اند و در کودکی زیاد تنبیه شده اند در بزرگسالی قادر نیستند در برابر خواسته های دیگران نه بگویند و بیشتر اهل تعارف کردن خواهند بود.

*شخصیت هایی درونگرا و افراد خجالتی برای حل مسائل از تعارف استفاده می کنند
دانش آموخته روانشناسی دانشگاه آکسفورد اظهار کرد: شخصیت های درونگرا نمی توانند به آسانی به خواسته های دیگران"نه" بگویند و مکانسیم حل مساله در‌ آنها ضعیف است و اغلب برای مسائل خود از تعارف استفاده می کنند.

وی ادامه داد: افراد خجالتی نیز کمتر توانایی نه گفتن دارند و همچنین افرادی که احساسات شدیدی را تجربه می کنند مانند احساس گناه یا تحمل ناکامی ممکن است بیشتر اهل تعارف کردن باشند.

شیری در پاسخ به اینکه آیا افرادی که اعتماد به نفس پایین دارند و افراد رگ گو هم اهل تعارف کردن هستند یا خیر گفت: اشخاصی که اعتماد به نفس پایینی دارند تعارف کردن را روش خوبی برای حل مساله می دانند ولی آدم های رک گو كمتر از دیگران اهل تعارف کردن هستند در واقع رک گویی نوعی پرخاش است.

*شخصیت های تعارفی توانایی مستقیم حرف زدن خود را ندارند
شیری تصریح کرد: تعارف جنبه های گوناگونی دارد به طور مثال ممکن است برای انجام کاری به منزل کسی برویم و او ما را به منزل خود دعوت کند اما وقتی دعوت او را می پذیریم از واکنش ها و نوع رفتارش پی می بریم که از ته دل ما را دعوت نکرده و اصرار او از روی تعارف بوده است.

وی ادامه داد: شخصیت های تعارفی توانایی گفتن مستقیم حرف خود را ندارند و گاهی به قدری به این روش عادت می کنند که برای بیان مخالفت و نخواستن خود با بیان خواستن و موافقت خود از این روش استفاده می کنند.

شیری تاکید کرد: در روابطی که با این دسته از افراد داریم زیاد اتفاق می افتد که فریب بخوریم و با اصرار زیاد آنها پیشنهادشان را قبول کنیم اما بعد واکنش هایی از آنها می بینیم که پی می بریم خواسته اش از ته دل نبوده است.

دانش آموخته روانشناسی دانشگاه آكسفورد تصریح کرد: جنبه ی دیگری از تعارف کردن این است که چیزی را به فردی پیشنهاد می کنیم اما او نمی پذیرد در واقع دلش می خواهد اما خجالت می کشد و تعارف می کند و آن را قبول نمی کند.

وی ادامه داد: در چنین موقعیت هایی که طرف مقابل تعارف می کند بسیار مشکل است که مقصود واقعی او رادرک کنیم حتی اگر متوجه شویم او درحال تعارف کردن است نمی توانیم مانع آن شویم بلکه باید خود فرد به این نکته پی ببرد که نباید تعارف کند.

شیری اظهار کرد: هنگامی که رفتار کلامی با رفتار غیر کلامی افراد تناسب نداشته باشد ناخود آگاه پی خواهیم برد که مشکلی وجود دارد.

وی ادامه داد: نبود تناسب بین رفتار کلامی و غیر کلامی افراد در دعوت ها، درخواست ها و پیشنهاد ها و ابراز تمایل کردنشان نشان دهنده این است که رفتار او مطابق با میل خواسته باطنی اش نیست.

وی درخصوص اینکه چه زمانی متوجه می شویم طرف مقابل ما در رو دربایستی قرار گرفته و تعارف می کند اظهار داشت: وقتی این رفتارها با هم تناسب نداشته باشند و بین نگاه با کلام یا لحن و نوع خندیدن با گفتار هماهنگی و تناسب وجود نداشته باشد می توانیم متوجه شویم طرف مقابل ما در رودربایستی قرار گرفته و تعارف می کند.

شیری در پاسخ به اینکه افراد هنگام تعارف کردن چه رفتارهایی را از خود بروز می دهند گفت: افراد هنگام تعارف کردن احتمال دارد به طور مستقیم به چشمان طرف مقابل نگاه نكند و دست ها را داخل یکدیگر قلاب می کند و از موضوع و اصل مطلب طفره می رود و لحنشان تغییر می کند و سرخ می شوند.

*شخصیت های تعارفی باید رفتارشان را تعدیل کرده و در طولانی مدت این عادت خود را حذف کنند
شیری اظهار داشت: افرادی که زیاد عادت به تعارف کردن دارند برای اینکه كمتر در عمل انجام شده قرار گیرند و اذیت شوند باید سعی کنند رفتار خود را تعدیل کرده و در طولانی مدت این عادت خود را حذف کنند.

وی ادامه داد: گاهی طرف مقابل فرد تعارفی، تمایل دارد از این ضعف به نفع خود استفاده کند حتی نزدیک ترین افراد به وی نیز ممکن است از این رفتار گاه ناخود آگاه او به نفع خودشان استفاده کنند به همین دلیل فرد تعارفی نباید انتظار داشته باشد دیگران او را درک کنند.

شیری تاکید کرد: افراد تعارفی باید بیاموزند با کسانی که حرف آنها را نمی پذیرند و به خواسته های ‌آنها احترام نمی گذارند چگونه صحبت کنند.