سلامت نیوز : در دنیای امروز دیگر بررسی تصادف جاده‌ای با سه پارامتر انسان، خودرو و جاده منسوخ شده است، در دنیای کنونی چهار پارامتر مهندسی راه، مهندسی خودرو، پلیس و آموزش به صورت تجمیعی در نظر گرفته می‌شود.
کاهش سوانح رانندگی یا همان سوانح جاده ای در ایران از جمله موضوعاتی است که سالهاست بر آن تکیه می شود اما به آمارهای فعلی آن بسنده می شود.این توفیق نسبی که بسیاری از دستگاههای اجرایی از آن به عنوان دستاوردی بزرگ درکنترل نرخ رشد سوانح رانندگی یاد می کنند،27 هزار کشته را با کاهش تدریجی حدود 3 هزار قربانی در سال ثبت کرده و با وجود بازگشت به 24 هزار کشته در مقطعی اکنون به  23 هزار کشته در سال رسیده تا کشتارایرانیان در جاده ها و خودروهای کم ایمنی ادامه یابد و امری عادی قلمداد گردد.بر اساس آمارها در سال 89، 23 هزار و 249 نفر در تصادفات و سوانح فوت شده اند که از این تعداد، 14 هزار و 176 نفر که حدود 61 درصد است در راه‌های برونشهری و مابقی هم داخل شهرها کشته شده اند تا میانگینی باور نکردنی و رکرود شکنانه در دنیا برای ایران کسب شود.

به صورت میانگین در هر 23 دقیقه یک نفر در سوانح رانندگی ایران فوت می کند که این آمار مربوط به تلفات جانی ناشی از سوانح رانندگی در جاده‌های کشور است.

به‌طور میانگین سالانه 23 هزار نفر در چهارصد و پنجاه هزار تصادف رانندگی جان خود را از دست می‌دهند تا با احتساب تلفات مالی ناشی از این تصادفات سالانه حدود هفت درصد تولید ناخالص ملی در جاده‌ها هدر ‌رود.

در این بخش نگاهی به آمارهای پزشکی قانونی در دهه گذشته حاکی از آن است که از سال 80، مرگ و میر ناشی از سوانح رانندگی روند رو به رشدی داشته است و این آمار در سال‌های 84 و 85 به اوج خود می‌رسد.

درفاصله سال‌های 85 تا 89 نیز آمار تلفات در نوسان است. این در حالی است که بر اساس آمار پزشکی قانونی میزان سوانح رانندگی منجر به فوت از ابتدای امسال تا پایان مهرسال جاری 2/12 درصد کاهش یافته است.

مسکنی بر درد بزرگ
در این میان تشدید جرایم رانندگی در کوتاه مدت باعث افت نسبی تعداد تلفات سوانح در جاده ها شده اما بدون فرهنگ سازی در میان رانندگان ادامه یابد می تواند تصادفات سنگین را از محل های فعلی به نقاط دیگر منتقل کند .
 
علاوه برآنکه آداب رانندگی در ایران هنوز هم نهادینه نیست اما نباید فراموش شود که سوانح جاده ای یا رانندگی همچنان قربانیان انسانی ‌می‌گیرد و هنوز که هنوز است ،سوانح تلفات زا در جاده های کشور از نقاط پرخطری که اینک ماموران پلیس در آن مستقر شده اند، به نقاط دیگر که دور از چشم نیروهای کنترل کننده است، منتقل می شود .

راننده ای که فرهنگ خوب راندن در او نهادینه نشده و فقط به واسطه ترس از پلیس - آن هم در نقاطی که چشم کنترل کننده مستقر است – مقررات رانندگی را رعایت می کند، به محض عبور از دیدرس ماموران انتظامی دوباره به رفتار پر خطر خود ادامه می دهد و در نقطه ای دیگر مرتکب تخلف می شود.

پس به تداوم توفیق دستگاههای مسئول در کاهش نرخ تلفات رانندگی فقط هنگامی می توان امیدوار بود که شاهد افت تصادفات در تمامی طول جاده ها باشیم و این امر جز با آموزش مستمر تمامی ذینفعان شبکه حمل و نقل در کشور (اعم از برنامه ریزان ، مجریان ، نیروهای کنترل کننده،رانندگان وعابران) محقق نمی شود.

هزینه های سنگین بر پیکره اقتصاد کشور
در این خصوص با اشاره به بخش دیگری از این مشکلات باید به این نکته هم اشاره داشت که سوانح رانندگی در بخش های مختلف و لایه های متعددی هزینه بر اقتصاد ملی هزینه می‌کند اما به این موضوع به سان اهمیتش وقعی نهاده نمی شود.
در این رابطه باید پرسید که به واقع چرا هزینه های ناشی از افزایش مصرف موتورسیکلت وعدم رعایت قوانین رانندگی توسط موتورسیکلت سواران را باید به دستگاههای متولی امنیت اجتماعی نظیرشهرداری ها، نیروی انتظامی،بیمارستان‌ها،سیستم بیمه ای و بران خسارت دیده تحمیل شود.
رشد ناهمگون تولید و استفاده غیراصولی ازموتور‌سیکلت نیز درایران آمارمرگ ومیرموتورسیکت سواران را به نحو قابل توجهی افزایش داده است.
براساس آماررسمی،تولید موتورسیکلت درایران در مقایسه با 10 سال گذشته شش برابر رشد داشته این درحالی است که موتورسیکلت خطرناک‌ترین وسیله نقلیه دردنیا محسوب می‌شود.
کارشناسان معتقدند ایران جزو کشورهای نادری است که تولید موتورسیکلت در آن بسیار زیاد و کنترل ترافیکی موتور‌سیکلت‌ها در آن دشوار است.

سوانح 4 دلیل دارد نه 3 دلیل قدیمی!
در این خصوص مدیر کل دفتر ایمنی و حریم راه های سازمان راهداری بر نگرش متفاوت به موضوع ایمنی تأکید دارد و می گوید:بحث ایمنی مبحثی نوین است که سابقه آن به 7 سال پیش بر می گردد و موضوع بازرسی ایمنی نیز موضوعی است که در چند سال اخیر مطرح شده است .
مهران قربانی گفت: سال گذشته سازمان ملل این دهه را دهه ایمنی نامید و اعلام کرد که کشورها می بایست افق 50 درصد را در برنامه ریزی های خود لحاظ کنند به این معنی که تا ده سال آینده میزان تلفات تصادفات باید به 50 درصد کاهش یابد.اکثریت قریب به اتفاق کشورها براین بیانیه سازمان ملل صحه گذاشته و خود را موظف به انجام آن دانسته اند.
وی ادامه داد: در دنیای امروز دیگر بررسی تصادف جاده ای با سه پارامتر انسان ، خودرو و جاده منسوخ شده است ، در دنیای کنونی چهار پارامتر مهندسی راه ، مهندسی خودرو ، پلیس و آموزش به صورت تجمیعی در نظر گرفته می شود.
قربانی گفت : در حال حاضر با در نظر گرفتن این چهار عامل در حدود چهل درصد از تصادفات ردپای همه این پارامترها هویداست.
منبع:قانون آنلاین