دكتر شهرام فرج زاده در گفتوگو با ایسنا، افزود: بحث تغذیه اگر چه در گذشته میان تیمهای ورزشی به معنای واقعی از اهمیت چندانی برخوردار نبود، اما چند سالی است كه با سیاستگذاری و خط مشی فدراسیون پزشكی ورزشی، جایگاه خود را در باشگاهها، فدراسیونها و تیمهای اعزامی به مسابقات آسیایی، جهانی و المپیك پیدا كرده است.
وی گفت: در كمیته تغذیه فدراسیون پزشكی ـ ورزشی تلاش ما بر این است تا كلیه ورزشكاران اعزامی به مسابقات را از لحاظ نحوه تمرینات، عادات غذایی، میزان درصد چربی، كاهش یا افزایش وزن و مكملهایی كه استفاده میكنند، بررسی و در مرحله دوم پس از ارزیابی با دستگاههای مختلف برای آنها پرونده تغذیه تشكیل دهیم؛ البته این ارزیابیها بر حسب این كه ورزشكار زن باشد یا مرد از لحاظ میزان انرژی و درصد چربی آنها متفاوت است.
دکتر فرج زاده با تاكید بر این كه تغذیه یك موضوع تخصصی است و متخصصین امر خود را میطلبد، متذكر شد: این علم ورزشی مانند سایر علوم یك امر تخصصی است و در صلاحیت یك مربی نیست كه به ورزشكار رژیم تغذیهای تجویز كند. بعضی وقتها دخالت مربی در امر تغذیه یك ورزشكار سبب میشود تا ورزشكار میزان پروتئین زیادی را در زمان های نامناسب استفاده كند كه همین مساله ورزشكار را دچار مشكلات جسمی و عملکردی میكند. همچنین برخی از مربیان به ورزشكاران تاكید زیادی برای استفاده از انواع ویتامین ها از جمله ویتامین E دارند كه این نیز روش غلطی است و امكان دارد به كبد ورزشكار صدمات جبران ناپذیری را وارد كند.
رییس كمیته تغذیه فدراسیون پزشكی ورزشی اضافه كرد: هم چنین نوع دیگری از داروهای مكمل كه تركیبی از ویتامینهای B1، B6 و B12 است، توسط كسانی كه آگاهی كافی در خصوص نوع تغذیه ورزشكار ندارند، به ورزشكار تزریق میشود كه نه تنها تاثیری بر عملكرد ورزشكار ندارد، بلكه این احتمال وجود دارد كه سلامتی وی را به خطر بیندازد و حتی دوپینگ نیز محسوب شود.
دکتر فرج زاده خاطر نشان كرد: آنچه كه در تغذیه از اهمیت زیادی برخوردار است، زمان بندی برنامه استفاده از مواد غذایی است، به عنوان نمونه مصرف همزمان آهن و كلسیم نه تنها اثر مفیدی برای بدن ورزشكار ندارد، بلكه تداخل این دو چه بسا اثرات سویی را نیز میتواند به دنبال داشته باشد. بنابراین حضور یك مشاور تغذیه در كنار مربی تیم یك امر ضروری است و باید فدراسیون ها و تیمهای اعزامی به المپیك به این مساله با جدیت بپردازند.
وی در عین حال اظهار امیدواری كرد كه استفاده از مشاورین و متخصصین تغذیه برای تیمهای ورزشی ایران که مدت پنج، شش سال است از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی و کمیته ملی المپیک تاكید زیادی بر آن شده، و در بازیهای آسیایی دوحه قطر و گوانگجو شاهد این مساله بودیم كه ورزشكاران از لحاظ غذایی كنترل میشدند و در زمینه گزینه های غذایی مناسب در رستوران دهکده هم مشاوره هایی به آنها ارائه می شد، ببش از پیش گسترش یابد و زمینه استفاده از کارشناسان و مشاورین تغذیه در کنار تیم های ملی و باشگاهی فراهم شود.
فرج زاده با اشاره به این مطلب كه برای نفوذ علم به محیطهای ورزشی باید صاحبان علم و اساتید پافشاری بیشتری كنند، تصریح كرد: جا افتادن مساله پزشكی ـ ورزشی در محیطهای ورزشی به راحتی امكان پذیر نیست و باید آرام آرام در این زمینه حركت كرد. البته در برخی موارد نیز چون استقبال خوبی از متخصصین علوم ورزشی توسط تیمهای ورزشی صورت نمیگیرد در نتیجه متخصصین و صاحب نظران علمی محیطهای ورزشی را بدون این كه اصراری برای حضور در عرصه عمل داشته باشند به راحتی از دست میدهند، این در حالی است كه کار در محیطهای ورزشی با عرصه های نظری و تئوری متفاوت است و باید برای تداوم کاری و تاثیربخشی در این زمینه صبر و حوصله بیشتری داشت.
رییس كمیته تغذیه فدراسیون پزشكی ـ ورزشی با ذكر این موضوع كه وزارت ورزش و جوانان نیز هنوز در زمینه علمی كردن ورزش كار خاصی انجام نداده است، به ایسنا گفت: به نظر میرسد بخش حقوقی و معاونت ورزشی وزارت ورزش و جوانان باید در خصوص به كارگیری متخصصین علوم ورزش به صورت قانونی وارد عمل شوند و به تیمهای اعزامی به مسابقات آسیایی، جهانی و المپیك بدون داشتن كادر متخصص اجازه شركت در مسابقات داده نشود. تنها در این صورت است كه كار علمی در ورزش جایگاه خود را پیدا میكند و فدراسیونها به جای صرف هزینههای زیاد برای اعزام افراد متعددی كه حضور آنها در مسابقات الزامی نیست از متخصصین بهره میگیرند.
دکتر فرج زاده در پایان خاطر نشان كرد: تا زمانی كه این مساله شكل قانونمند به خود نگیرد و اعزام افراد به مسابقات به صورت سلیقهای برخورد شود، مسیر طولانی را برای علمی كردن ورزش در پیش خواهیم داشت.
نظر شما