سلامت نیوز : در اوایل ماه ژوئن، خشونتها بین گروههای راخین و مسلمانان هزاران نفر را در ایالت راخین، در غرب میانمار، تحتتأثیر قرار داد.
کمیته بینالمللی صلیب سرخ، با همکاری جمعیت صلیب سرخ میانمار، کمکهای اساسی و حیاتی به مجروحان، بیماران و آوارهشدگان ارائه داده است که در این زمینه آن رینیکِر، معاون ریاست نمایندگی برای آسیا و اقیانوسیه، در پاسخ به این پرسش که وضعیت در ایالت راخین چگونه است، میگوید: خشونتها در اوایل ژوئن آغاز و عمدتاً در نیمه شمالی ایالت راخین به سرعت گسترش یافتند.شهرکهای موآندا و به ویژه سیتوِه بیشترین آسیبها را دیدهاند. طبق نخستین آمارهای رسمی در تاریخ 24 ژوئن، 78 نفر طی خشونتها کشته، 87 نفر زخمی و بیش از 3 هزار خانه نیز آسیب دیدهاند.حداقل 60هزار نفر فقط در منطقه سیتوِه آواره شده و بسیاری به خانههای بستگانشان پناه آوردهاند. یک ماه پس از آغاز درگیریها، ارائه آمار دقیقی از تعداد افراد آسیبدیده هنوز امکانپذیر نیست.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ رینیکِر در پاسخ به این پرسش که آیا وضعیت همچنان متشنج است، میافزاید: جدا از تلفات جانی و آسیبهای مادی، خشونتها بین گروههای مختلف پیامدهای جدی به همراه داشته است. بدبینی و ترس نسبت به هم و رفتو آمد غیرنظامیان از جمله کارکنان دولتی و امدادرسانان و دسترسی به خدمات اساسی همچون خدمات بهداشتی و نیز امدادرسانی برای سازمانهای بشردوستانه اغلب مشکل ساخته است.
وی در پاسخ به این پرسش که در چنین شرایطی چگونه به کار خود ادامه میدهید، میگوید: در چنین فضای متشنجی، کسب مقبولیت از سوی افراد جامعه به راحتی امکانپذیر نیست؛ مقبولیتی که برای امدادرسانی توسط سازمانهای بشردوستانه بسیار حیاتی است و برای نهضت صلیب سرخ و هلال احمر، اتخاذ رهیافتی کاملاً بیطرفانه و بیغرضانه از اهمیت بسیاری برخوردار است.افراد جامعه بایستی مطمئن باشند که امداد رسانی تنها بر اساس نیاز افراد آسیبدیده و بدون هیچگونه تبعیضی بر اساس نژاد، مذهب یا ملیت انجام میشود و زمانی اطمینان گروههای مختلف را به دست خواهیم آورد که فعالیتهای ما با مواضعمان همخوانی داشته باشد و فقط راهی که به ما امکان میدهد فعالیتهای خود را انجام دهیم بر اساس اطمینان است و به همین دلیل است که کمیته بینالمللی صلیب سرخ از محافظان نظامی یا مسلح استفاده نمیکند.
رینیکِر در توضیح اینکه این منازعه از کجا ریشه گرفته است، ادامه میدهد: شرایط پیچیده فعلی عمیقاً در تاریخ کشور و بیش از آن در تاریخ منطقه ریشه دارد موارد مخاطرهآمیز موضوعاتی هستند مثل پیشگیری از خشونت، نیازهای بشردوستانه، پیشرفت اقتصادی، تابعیت و دسترسی به زمین و منابع دیگر.وی افزود: این موضوعات نیازمند راهحلهای سیاسی هستند که کمیته بینالمللی صلیب سرخ موضعی در این مورد اتخاذ نمیکند. همانطور که پیشتر اشاره کردم، اولویت کمیته بینالمللی صلیب سرخ دسترسی به مناطقی است که بتواند در آنها کمکهای بشردوستانه خود را ارائه دهد.نقش ما ورود به بحثهایی با ماهیت سیاسی یا تحلیل علنی وضعیت حاضر نیست کمیته بینالمللی صلیب سرخ امیدوار است تا تمام گروهها بتوانند در سازگاری و در محیطی امن به زندگی ادامه دهند. سازمان همچنین از تمام افراد مربوط میخواهد تا در مسیر محقق شدن این شرایط اقدام کنند.
وی در پاسخ به این پرسش که واکنش صلیب سرخ میانمار و کمیته بینالمللی صلیب سرخ به این شرایط چیست، میگوید: در فاصله کوتاهی پس از شدت گرفتن خشونتها، داوطلبان صلیب سرخ میانمار وارد عمل شدند و در 17پایگاه اصلی نیازهای بیخانمانها را برآورده کردند.این کمکها شامل ارائه کمکهای اولیه برای حدود 2 هزار نفر (از طریق بیرون بردن آنها از منطقه)، حمایتهای روانی برای بیش از 1500 نفر و کمک به تأمین آب و بهداشت عمومی بوده است به عنوان نمونه، 2 دستگاه تصفیه آب برای غیرنظامیانِ هر دو طرف راهاندازی شد؛ که یک مورد در سیتوه و دیگری در روستای تیچوانگ، علاوه بر آن میان بیش از 8 هزار نفر در 16 پایگاه مختلف آب پاکیزه آشامیدنی تقسیم شد.
داوطلبان صلیب سرخ میانمار برای بیخانمانها وسایل اولیه مثل مجموعههای پختوپز، پارچه ضخیم و ضدآب و صابون تهیه و توزیع کردند. آنها همچنین از طریق تأمین امکان دسترسی به تلفن و ایجاد امکان برای نوشتن پیامهای کوتاه، به کسانی که از خانوادههای خود دور افتادهاند کمک کردند تا با آنها ارتباط بگیرند.از 16 ژوئن (27 خرداد) یک گروه اضطراری از سوی کمیته بینالمللی صلیب سرخ، با کادر محلی و بینالمللی در سیتوه مستقر شده که با ارائه حمایتهای فنی، لجستیکی و مالی به صلیب سرخ میانمار یاری میرساند. در اقدامی مشترک، کمیته بینالمللی صلیب سرخ و صلیب سرخ میانمار توانستهاند تا به حال بدون ایجاد وقفه و بدون همراه داشتنِ افراد مسلح رفتوآمد کنند.
رینیکِر در پاسخ به این پرسش که آیا در مورد نگرانیهایتان با مقامات مربوطه تماس گرفتهاید، ادامه میدهد: به همان شیوه که در همه جای دنیا عمل میکنیم در صورت نیاز و براساس یک گفتوگو دوجانبه و محرمانه با مقامات مربوط ارتباط میگیریم.وی در توضیح اینکه راهکار کمیته بین المللی صلیب سرخ چیست، میگوید: هدف اولیه ما تمرکز بر نیازهای حیاتی در 2 زمینه کلیدی است از جمله مراقبتهای درمانی و تأمین آب و بهداشت عمومی و صلیب سرخ میانمار و کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیروی ارائهدهنده کمکهای اولیه را برای کمک به کارکنان درمانیِ کلینیکهای سیار تأمین میکنند.
این کلینیکها بهوسیله مقامات درمانی دولتی و سایر نهادها، مثل نظام پزشکیِ میانمار اداره میشوند و در مجموع، این افراد در 20 تا 25 پایگاهی که توسط این کلینیکها اداره میشوند مشغول به کار هستند و بیماران را از هر دو طرف به بیمارستانهای مربوط میرسانند. به هر حال هر دو سازمان به امر تأمین آب آشامیدنی و برطرف کردن مسأله بهداشت عمومی برای افراد بیخانمان ادامه خواهند داد.
رینیکِر در پاسخ به این پرسش که در نظر دارید تا چگونه این راهکار را به اجرا درآورید، بیان میکند: با تکیه بر گردآوری داوطلبان بهکار گرفته شده از نقاط مختلف کشور توسط صلیب سرخ میانمار و بر اساس یک چرخه دورهای که کارکنان کمیته بینالمللی صلیب سرخ، جدا از تأمین کمک مالی و فنی بهطور روزانه شانه به شانه همکاران صلیب سرخ میانمار به کار مشغول هستند و بهطور مشترک شرایط را بررسی کرده و سایر فعالیتها را به انجام میرسانند.
بهعنوان نمونه میتوان به جابهجایی داوطلبان و بیماران با وسایل نقلیهای که نشان صلیب سرخ را بر خود دارند اشاره کرد.رینیکِر در پاسخ به این پرسش که آینده این عملیات بشردوستانه را چگونه میبینید، خاطرنشان میکند: کار همچنان در مرحله پیشرفت است و پیشرفت حاصله نتیجه توانایی صلیب سرخ میانمار و کمیته بینالمللی صلیب سرخ است که توانستهاند تا به حال "فراتر از محدودیتها" و بهشکلی مستقل به کار خود ادامه دهند اما پذیرش همگانی را که رکن اساسیِ واکنش ما به این شرایط انسانی است را نمیتوان نادیده گرفت و ما متعهد هستیم که دلسرد نشده و کمکهای خود را افزایش دهیم.
نظر شما