جمعه ۲۲ دی ۱۳۸۵ - ۰۰:۰۰
کد خبر: 537

سلامت نیوز به نقل از ایرنا؛ معاون مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت؛ روزانه 300هزار نفر در ایران بر اثر آلودگی هوا دچار سردرد می شوند.

سر درد روزانه 300 هزار ایرانی

دکتر «مسعود یونسیان» با بیان این مطلب افزود؛ با توجه به اثرات مخرب آلودگی هوا، باید از ورود آلاینده ها به محیط زیست تا آنجا که امکان دارد جلوگیری شود. وی، با تاکید بر این که میزان آلاینده های هوا به شدت رو به افزایش است، ادامه داد؛ با کاهش آلودگی هوا به سطح قابل قبول، می توان از 800مرگ زودرس حاد در شهر تهران پیشگیری کرد. «یونسیان» گفت؛ آلودگی هوا دارای اثرات متفاوتی از جمله افزایش سرعت تخریب فلزات و بناها، کاهش محصولات کشاورزی و اثرات مخرب بهداشتی است.

به گفته این استاد دانشگاه، تحریک مجرای تنفسی در کودکان و بزرگسالان از دیگر عوارض آلودگی هواست که از نشانه های آن سرفه، خارش گلو، تنگی نفس و سردرد، کاهش کارآیی و تشدید بیماری هاست. وی جدی ترین بیماری های ناشی از آلودگی هوا را بیماری های تنفسی اعلام کرد که این بیماری به ویژه در کودکان بسیار شایع است. آلودگی هوا در تشدید بیماری آسم، بیماری های قلبی و عروقی و عوارض سیستم عصبی نیز موثر است. وی تاکیدکرد؛ به دلیل آلودگی هوا سلامت مردم بخصوص افراد آسیب پذیر همچون کودکان، سالمندان، بیماران قلبی، عروقی و ریوی در معرض خطر جدی هستند.
 
سال 1390، تهران قابل زندگی نیست

تا سال 1390، تهران به لحاظ زیست محیطی قابل زندگی نخواهد بود. 50 درصد ترافیک تهران، تک سرنشین ها هستند و با ادامه چنین روندی تا سال 1390 تهران به شهری، تنها برای عبور ماشین ها تبدیل خواهد شد و قابل زیست نخواهد بود.

مهندس مهدی صفری مقدم، مدیرکل طرح و برنامه ریزی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران نیز در نشست افزایش بهره وری معابر تهران، با اعلام این مطلب گفت؛ منکر کارهایی که در گذشته انجام شده، نیستم و این کارها نیز بخشی از راه حل ترافیک شهری هستند، اما در این راه حل ها تنها رفع بحران ترافیک آن هم در درصدی کم مورد توجه است و مهمترین مسئله شهری یعنی زیست محیط به فراموشی سپرده می شود، با افزایش اتوبان و جاده جدای از ترغیب مردم به خرید بیشتر ماشین، باعث افزایش شدید آلودگی هوا در دیگر مسائل زیست محیطی می شویم، اما با افزایش و ارتقای سطح ناوگان حمل و نقل عمومی جدای از حل مشکل ترافیک از آلوده تر شدن شهر پرهیز کردیم، این واقعیتی تلخ است که در چنین شهر بزرگی سیستم حمل و نقل شهری در بدترین شرایط قرار دارد و کمترین بودجه به آن اختصاص داده می شود، متاسفانه باید گفت بیشتر آنانی هم که سوار اتوبوس و مترو می شوند به دلیل توان اقتصادی پایین آنهاست، بی شک هر کدام از آنها نیز، اگر توان اقتصادی خوبی داشتند، خودروی شخصی تهیه می کردند.

وی با مقایسه آماری تهران و لندن اظهار داشت؛ در تهران 270 کیلومتر بزرگراه، 90 کیلومتر خطوط ریلی ( با احتساب متروی کرج) و 70 کیلومتر خط ویژه اتوبوس وجود دارد اما شهر لندن که جمعیت آن تقریبا برابر تهران است 100 کیلومتر بزرگراه، 1224 کیلومتر خط ریلی و 253 کیلومتر خط ویژه اتوبوس دارد. آنها در بخش حمل و نقل عمومی به شدت از ما جلو هستند اما جالب آنکه در اتوبان که بیشتر برای خودروهای شخصی است از ما عقب هستند چون نیازی به اتوبان بیشتر و نابود کردن شهر خویش ندارند اما متاسفانه ما هنوز به دنبال ساخت بیشتر اتوبان در بهترین زمین های شهرهایمان هستیم.

وی تاکید کرد؛ در تبصره 13 به روشنی به این مسئله اشاره شده که باید دولت این اعتبار را در اختیار شهرداری قرار دهد تا بعد از مطالعه دقیق در توسعه سیستم حمل و نقل شهری از آن بهره گیرد، اما متاسفانه ما به دلایل نامعلومی در اجرای این تبصره سردرگم هستیم و هنوز بسیاری در این فکر هستند که مجری اصلی کیست؟!

طرح زوج و فرد مقطعی است

همچنین مهندس سروش سالک مقدم، مدیرعامل شرکت ره اندیشان پارس در این نشست تخصصی گفت؛ نمی توان منکر کار این طرح زوج و فرد شد اما واقعیت این است که چنین طرحی مقطعی است و با افزایش شدید خودرو ما به همان وضعیت اولیه باز خواهیم گشت. وی افزود؛ برای مثال اگر روزی ماشین های پلاک فرد دو برابر شود دقیقا به همان نقطه اول باز خواهیم گشت البته با این تفاوت که دیگر این کار مقطعی هم کارساز نیست.

سالک مقدم ادامه داد؛ در تمام دنیا چنین مسائل سنگین و مهمی بر دوش دولت است اما متاسفانه در ایران این بار سنگین بر دوش راهنمایی و رانندگی است که اساسا کار او چیز دیگری است نه کنترل ترافیک. در حال حاضر تمام ماموران راهنمایی و رانندگی چشمشان به پلاک ماشین هاست و بی شک چنین مسئله ای باعث کاهش کار قانونی آنها می شود.

وی در ادامه با اشاره به اهمیت عوارض در چنین مواردی گفت؛ باید به فکر راه حل های اساسی باشیم، چون نهایتا طرح زوج و فرد تا دو سال دیگر جوابگو خواهد بود، ما باید به عوارض در سلسله مراتب مختلف با مکان های مختلف با برنامه ریزی دقیق بیندیشیم و از دیگر سو گذشتن از حریم را با جریمه سنگین روبه رو کنیم، در دنیای امروز کسی می تواند به مراکز مهم شهری با خودروی شخصی برود که توجیه اقتصادی آن را داشته باشد پس برنامه ریزی چنین عوارضی نمی تواند ناعادلانه باشد. راهنمایی و رانندگی زمانی موفق به اجرای صحیح پروژه های جهانی خواهد شد که اولا دولت شرایط و امکانات آن را به این ارگان بدهد دوما به مطالعه دقیق تجربه های دیگر کشورها در این زمینه بپردازد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha