سلامت نیوز : هر سال در این هنگام، رهبران در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک گرد هم می آیند تا وضعیت جهان را مورد ارزیابی قرار دهند. امسال، از این فرصت استفاده کردم تا زنگ خطر را درباره مسیرمان به عنوان خانواده بشری به صدا در آورم.

به گزارش سلامت نیوز ؛ ما در دوران آشوب مفرط، گذار و دگرگونی زندگی می کنیم. نا امنی، نا عدالتی و نابردباری در حال گسترش است. حکومت ها مبالغ زیاد و گرانبهایی را صرف سلاح های مرگ آور می کنند، در حالیکه از سرمایه گذاری بر مردم می کاهند. مردم بسیار زیادی که بر سر قدرت هستند، به نظر می آید، به گونه ای عمدی چشم خود را بر خطر تغییرات آب و هوایی بسته اند. شهروندان در آرزوی شغل و چشم انداز زندگی با منزلت هستند، اما در عوض، در اغلب موارد نفاق و تعلل دریافت می دارند.

گام های مهمی به پیش برداشته شده اند. از سال 2000 فقر مطلق به نصف کاهش یافته است. گذار به دموکراسی در جهان عرب، میانمار و سایر جاها در راه است. رشد اقتصادی در آفریقا به پرسرعت ترین در جهان تبدیل شده است. آسیا و آمریکای لاتین در حال انجام پیشرفت های چشمگیر هستند.با این همه، بایستی سطح بلند همتی خود را بالا ببریم. فقر و ناعدالتی به شکلی متداول بر جا مانده است. اکوسیستم ها به نقطه از هم گسیختگی رسیده اند. دانش جهانی در بهترین سطح انکار ناپذیر است: باید مسیر را تغییر دهیم. به این دلیل است که اینجانب رهبران جهان را ترغیب کرده ام تا با ابتکاراتی درباره انرژی پایدار، آموزش، تغذیه و سلامت زنان و کودکان به پیش بروند. بحران اقتصادی نباید بهانه ای باشد برای کوتاهی در انجام تعهدات در زمینه نیازهای اساسی تمامی مردم.

تنش های منطقه ای نیز به شدت دردسر ساز هستند. بحران در ساحل (عاج) به اندازه کافی توجه و حمایت دریافت نمی دارد. فقر، شکنندگی، خشکسالی، افراطی گری و تنش های فرقه ای موجب درد و رنج زیاد می گردد؛ اسحله به آسانی قابل تهیه، اما یافتن شغل بسیار دشوار است. جامعه جهانی نیازمند تلاش عمده هماهنگ شده ای است تا به این وضعیت هشدار پاسخ دهد. بحران همچنین بر نیاز به تقویت امنیت غذایی، نکات تغذیه ای، و شبکه های امنیت اجتماعی برای رویارویی با شوک های مکرر قیمت ها که به صورت هنجاری نو درآمده تاکید می ورزد. همان گونه که حس گر ها و لرزه نگاران در آمادگی برای مقابله با بلایای طبیعی به ما کمک می کنند، ما نیز برای یافتن لرزه ای که پریشانی در برابر فقیرترین و آسیب پذیرترین افراد ایجاد می کند، باید بیشتربکوشیم.

اوضاع در سوریه هر روز بدتر و درحال تبدیل به فاجعه ای منطقه ای با اثرات جهانی می شود. باید جلوی خشونت ها و ارسال اسلحه به طرفین درگیری گرفته شود و هر چه سریع ترانتقال قدرت سوریه ای عملی شود. سوء استفاده های وحشیانه حقوق بشری که عمدتا به وسیله دولت همچنین به وسیله گروه های مخالف صورت می پذیرد، همچنان ادامه دارد. وظیفه ما است تا به گریز از مجازات جنایات بین المللی در سوریه و هر جا پایان داده و معنایی ملموس به مقوله مسئولیت حمایت بدهیم.

همچنان که موج تغییرات در جهان عرب و مکان های دیگر ادامه دارد، ضروری است  وضعیت خطرناک بن بست بین اسرائیلی ها  و فلسطینی ها شکسته شود. راه حل ایجاد "دو کشور" تنها انتخاب پایدار است در عین حال امکان اینکه در(به سوی صلح) بسته شود نیز وجود دارد. اینجانب همچنین زبان تهدید به اقدام بالقوه نظامی به وسیله کشوری علیه کشور دیگر را نفی می نمایم. چنین حمله هایی مخرب خواهند بود. جنگ لفظی تند هفته های اخیر دردسر ساز بوده است وبرای ما باید یادآور نیاز به راه حل های صلح آمیز و احترام کامل به منشور ملل متحد و قانون بین الملل باشد. رهبران مسئولیت دارند از ندای خود برای کاهش تنش نه برای افزایش آن و بی ثباتی استفاده نمایند.

این امر زمانی مورد تاکید است که تنش در زمینه نابردباری بیشتر می شود. در هفته های اخیر اقدام بی مسئولانه ننگین موجب حملات قابل توجیه و خشونت های غیر قابل توجیه گردیده است. آزادی بیان و تجمع اساسی هستند اما هیچیک از این آزادی ها مجوزی برای تحریک و اجرای خشونت نیستند. هم اکنون رهبران سیاسی و اجتماعی مسئول باید اقدام نمایند. اکثریت میانه رو نباید اکثریتی خاموش باشد.

با منافع زیادی که موجود است، سازمان ملل متحد باید صلح را در طیف گسترده فعالیت های خود یعنی صلح، توسعه، حقوق بش، حکومت قانون، توانمند سازی زنان و جوانان جهان قرار دهد. مردم به سازمان ملل متحد صرفا به عنوان آینه ای که منعکس کننده جهان متفرق است نگاه نمی کنند. انتظار می رود رهبری، امید و راه حل برای مشکلاتی ارائه دهیم که مردم به صورت روزمره با آنها رو به رو هستند و شب ها نیز خواب را از چشمانشان می رباید. هیچ رهبر، کشور یا نهادی به تنهایی نمی تواند همه کارها را انجام دهد. اما هریک از ما، به روش های خود می توانیم کاری انجام دهیم. ما باید مردم را در اولویت  قرار دهیم وتلاش نماییم تا بازیگر بهتری در عرصه همکاری بین المللی تا مراحل بعدی باشیم. زمان به نفع ما نیست، اما با هم به عنوان شریک می توانیم امتحانات امروز را با موفقیت پشت سر گذاشته فرصت های عصرتحولات چشمگیر را به دست آوریم.