محققان در موسسه ملی سلامت یک واکسن آزمایشی را تولید کردند که به صورت تئوری می تواند مالاریا را از تمام مناطق جغرافیایی، با ریشه کن کردن انگل مالاریا از پشه های منطقه ریشه کن کند.
واکسن تا حالا تنها در موش آزمایش شده بود، سیستم ایمنی فردی را که آنرا دریافت کرده است به حذف انگل از دستگاه گوارش پشه حامل مالاریا پس از اینکه پشه از خون فرد واکسینه شده تغذیه کرد، وادار می کند. واکسن در فردیکه آنرا دریافت کرده است از بیماری مالاریا جلوگیری یا آنرا محدود نخواهد کرد.

 
مقاله ای که این کار را توضیح می دهد بر روی وب سایت صورت جلسات آکادمی ملی علوم چاپ شد. واکسن با تکنولوژی ترکیبی ساخته شد که مولکولهایی را که سیستم ایمنی مشکل زیادی در شناساندن آنها به مولکول هایی که سیستم ایمنی به راحتی می تواند تشخیص دهد دارد، متصل یا ترکیب می کند. در ابتدا با واکسن ترکیبی، سیستم ایمنی شروع به ساختن آنتی بادی می کند- - پروتئین های ایمنی که مولکول های خاصی را هدف گیری می کنند. آنتی بادیها سپس مولکول هایی را که سیستم ایمنی در کشف آنها شکست می خورد، حذف می کنند.

 
Elias A.zerhouni، رئیس موسسه ملی سلامت گفت " با تکنولوژی ترکیبی، محققان NIH واکسن های موثری را علیه بلاهایی از قبیل مننژیت هموفیلوس آنفولانزا تیپ B و تب تیفوئید توسعه داده اند." " واکسن آزمایشی مالاریا امیدواری زیادی برای مبارزه با یک بیماری هولناک که عوارض ویرانگری را بر کودکان جهان تحمیل می کنند، نشان می دهد.

 
واکسن توسط محققان موسسه ملی سلامت کودک و آزمایشگاه توسعه و ایمنی سلولی پیشرفت انسانی، در شراکت با محققان در شاخه توسعه واکسن مالاریا در موسسه ملی آلرژی و بیماریهای عفونی(NIAID) ، و واحد بیوتکنولوژی موسسه ملی بیماریهای دیابت و هاضمه و کلیه (NIDDK)ساخته شد.

 نویسندگان مطالعه نوشتند که مالاریا هر سال بیش از یک میلیون کودک را می کشد. بیماری می تواند منجر به سردرد شدید، تب بالا، لرز، و استفراغ شود. مالاریا توسط یک انگل تک سلولی، پلاسمودیوم، ایجاد می شود. در کل، چهارگونه از پلاسمودیوم مالاریا را در افراد ایجاد می کند، که پلاسمودیوم فالسی پاروم شدید ترین نوع را ایجاد می کند. انگل مالاریا بخشی از چرخه زندگی خود را در انسانها و بخشی را در پشه ها سپری می کند. انگل از طریق گزش یک پشه آلوده به فرد تزریق می شود. واکسن های آزمایشی متعددی بر علیه نوعی از انگل که در بدن انسانها ساکن می شوند، آزمایش شده اند، اما ناموفق بوده اند یا ایمنی محدود تولید کرده اند. سلول های پلاسمودیوم با مخفی شدن در کبد و سلولهای خونی از دستگاه ایمنی انسان فرار می کنند، که هدف گیری آنها را با یک واکسن مشکل می کند. در طی فاز انسانی عفونت، این سلولها، در بیشترین زمان این قسمت، به شکل بدون جنس وجود دارند.
هرچند، برخی از سلولهای پلاسمودیوم، به گامتوسیت تغییر شکل می یابند- اشکال جنسی انگل که معادل اسپرم و تخمک ها هستند. باروری در روده پشه، بعد از آنکه انگل خود را در دیواره روده جا داد، اتفاق می افتد. در آنجا، پشه پیش از مهاجرت به غدد بزاقی حشره، جائیکه از طریق نیش پشه به میزبان بعدی وارد می شود، از مراحل جداگانه می گذرد.

 
پروتئین pfs25 (پروتئین 25 سطحی پلاسمودیوم فالسی پاروم) تنها روی سطح ookinette، مرحله ای از انگل که در روده پشه زندگی می کند، یافت می شود و روی هیچیک از دیگر مراحل انگل ظاهر نمی شود. هنگامیکه به داوطلبین انسانی تزریق می شود، pfs25 در تولید سطح کافی آنتی بادیها جهت هدف گیری انگل شکست می خورد.

  در مقاله آنها، محققان استراتژیهای متعددی را برای کاربرد تکنولوژی ترکیبی جهت تولید یک واکسن موثر بر اساس pfs25 توضیح دادند. این استراتژیها از مولکولهای pfs25 متعدد متصل شده شیمیایی به یکدیگر و به پروتئین های دیگر تشکیل شده است: اگزوتوکسین A پسودوموناس آئروژینوزا، پروتئینی از نوعی باکتری که افراد با سیستم های ایمنی ضعیف را مبتلا می کند، و ovalbumin، پروتئینی که در سفیده تخم مرغ یافت می شود. همه ترکیبات سطوح بالای آنتی بادی را در موش ایجاد کردند. جذب سطحی مولکول های ترکیبی به سطح مولکولهای آلومینیوم هیدروکساید حتی سطوح بالاتر آنتی بادیها را تولید کرد. ( جذب سطحی یک پروسه شیمیایی است که در آن یک مولکول روی سطح دیگری تجمع می یابد، یک فیلم اتمی یا مولکولی تشکیل می دهد.)

 
محققان همچنین کشف کردند که توانایی موش در تولید آنتی بادی ها به واکسن با زمان افزایش می یابد. در واقع، حیوانات، سطوح بالاتر آنتی بادی را هنگامیکه سه و هفت ماه پس از تنظیم شروع ایمن سازی شان تست شدند را نسبت به یک هفته پس از تکمیل ایمن سازی شان، تولید کردند.

 
در قدم بعدی، محققان سرم حاوی آنتی بادیها را به پشه حامل پلاسمودیوم فالسی پاروم وارد کردند. (سرم مایعی است که گلبولهای سفید و فاکتورهای انعقادی از آن بیرون آورده شده است.) آزمایش میکروسکوپی دستگاه گوارشی پشه آشکار کرد که آنتی بادیها توانایی حذف کامل ookinette را دارند.

 نویسندگان مطالعه یادآوری کردند که psv2 5H ، یک مولکول مشابه pfs25 ، در سطح ookinette گونه های دیگر پلاسمودیوم که مالاریا ایجاد می کنند، پلاسمودیوم ویواکس، یافت می شود. آنان نوشتند که تکنولوژی ترکیبی می تواند به آسانی جهت ساخت یک واکسن علیه pfs25 سازگار شود.