به گزارش سلامت نیوز به نقل از بهار ؛ در رابطه با این موضوع محمد مهدی برومندی، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس میگوید: «بیشتر نمایندگان مجلس معتقدند صحبتهای رییسجمهور در مورد کشاورزی و نوع استفاده از جنگلها غیرکارشناسانه است. کشور ما، کشوری خشک یا نیمه خشک است بهویژه در چندسال گذشته ما به دلیل کم آبی با بحران روبهرو بودهایم به همین دلیل و در چنین شرایطی اصلا امکان انتقال زمین وجود ندارد.»
برومندی ادامه میدهد: «به عنوان مثال ما در استان فارس 102 دشت حاصلخیز داریم که از این تعداد دشت در حال حاضر صد دشت در وضعیت بحران هستند.»
برومندی در مورد طرح احمدینژاد در مورد جنگلها نیز میگوید: «طرح رییسجمهور به هیچوجه علمی نیست. جنگل جایی است که درست، نقطه مقابل مرتع است. یعنی جنگل طوری است که درختان انبوه آن دلیلی میشوند تا کف زمین سایه باشد و علف روی زمین رشد نکند، دام را باید به مرتع برد نه به جنگل، این ابتداییترین موضوعی است که هر فردی در مورد دامداری و جنگل میداند.»
او به نکات دیگری نیز اشاره میکند: «بهتر است به جای اینکه چنین طرحهای غیرکارشناسانه از طرف دولت مطرح شود، دولت کمک کند تا از جنگلها محافظت و وضعیت آنها بهتر شود.»محسن علیمردانی، یکی از اعضای کمیسیون اجتماعی مجلس نیز در این مورد میگوید: «ما باید در زمینههای مختلف اصول علمی رارعایت کنیم و از برنامههایی که دیگر کشورها به کار برده و موفق بودهاند، استفاده کنیم، چنین اصلی به طور قطع باید در جنگلداری نیز رعایت شود.»
او ادامه میدهد: «زمانی که ما مشاهده میکنیم بیشتر کارشناسان محیطزیست نسبت به حرفهای رییسجمهور در مورد چگونگی استفاده از جنگلها واکنش نشان میدهند، این بدان معناست که رییسجمهور باید در طرحش تجدید نظر کند و نظر کارشناسان را که مطابق بر اصول علمی است در جنگلداری مورد استفاده قرار دهد.»علیمرادی از موضوعات دیگری نیز میگوید: «آن چه که مهم است جمعبندی نظر کارشناسان است که در هر موضوعی باید رعایت شود تا به جای به وجود آمدن مشکلات جدید، مشکلات فعلی حل شود.»
دکتر هادی کیا دلیری، رییس انجمن جنگلبانی ایران نیز در مورد تخریب جنگلها با به کارگیری طرح احمدینژاد در مورد آنها میگوید: «در حال حاضر در تمام نقاط دنیا حتی کشورهایی که از نظر جنگل غنی هستند، ورود دام به جنگل را مهمترین عامل تخریب معرفی میکنند. در ایران با توجه به وضعیت اکولوژیکی شکننده جنگلها مجوز ورود دام به جنگل فاجعهآفرین است. به نظر نمیرسد حتی بیاطلاعترین افراد از منابع طبیعی با شنیدن چنین اظهاراتی برای چند ثانیه دچار شوک نشوند.» رییس انجمن جنگلبانی ایران ادامه میدهد: «در اکوسیستم جنگل به جز نهال درختان علوفهای وجود ندارد. حضور روزانه حدود هفتمیلیون دام در جنگلهای کشور در صورتی که هر دام تنها دو اصله نهال را بخورد یعنی روزانه 14میلیون نهال از جنگلهای کشور از بین برود. در ضمن با این طرح حداقل شش میلیون تن بلوط در جنگل تولید میشود که از بین میرود.»
او به نکات دیگری نیز اشاره میکند: «البته ممکن است دامداران برای اینکه نور به کف جنگل برسد و علوفه تولید شود اقدام به قطع یا سرشاخه زنی درختان کنند که این خود یعنی نابودی جنگلها، از سوی دیگر حضور دام در جنگل با فشرده کردن خاک در اثر عبور و مرور از زادآوری طبیعی و رشد بذرهای درختان جنگلی جلوگیری میکند که باتوجه به اینکه تعداد زیادی از بذرها توسط دامها خورده میشوند بنابراین دامداران به هیچ عنوان نمیتوانند حافظان جنگلها باشند.»
این استاد دانشگاه ادامه میدهد: «ارائه چنین طرحهایی در جایی که جنگلها تنها هفت درصد مساحت کل کشور را به خود اختصاص میدهند و هر روز با مشکلات جدیدی مانند ریزگردها، سیلاب و هدر رفتن منابع آبی روبهرو هستیم، همگی ناشی ازتخریب جنگلها و توجه نکردن به مسائل زیستمحیطی و سطحی نگری مسئولان است.»کیادلیری با اشاره به بخش دیگری از صحبتهای رییسجمهور مبنی بر استفاده از شش میلیون تن بذر بلوط نیز میگوید: تاکنون آماری در مورد وجود این میزان بذر بلوط در جنگلهای کشور نشنیده بودم اما آنچه مسلم است در همین چند سال اخیر حدود 300هزار هکتار از جنگلهای زاگرس بهدلیل کمبود بذر بلوط و آفتزدگی یا استفاده بیش از حد جنگلنشینان از آن دچار خشکیدگی شدهاند.»
او معتقد است: «صحبتهای رییسجمهور با افقهایی که خود دولت در برنامه پنج ساله تعریف کرده است تناقض دارد و اگرچه اطمینان دارم چنین طرحی هرگز اجرا نمیشود اما در صورت اجرایی شدن ظرف دو سال تمام جنگلهای کشور را از بین میبرد.
محمد درویش، یکی از مسئولان سابق سازمان جنگلها نیز مطرح کردن چنین بحثهایی را غیرکارشناسی میداند: «در هیچ جای دنیا برای اشتغالزایی منابع طبیعی را قطعه قطعه نمیکنند و در اختیار مردم قرار دهند، بنابراین، اینکه رییسجمهور نوید ایجاد 14هزار شغل بابت 14میلیون هکتار جنگل در کشور را میدهد بسیار عجیب و غیرقابل درک است. اظهارات احمدینژاد زحمات یک قرن استادان و متخصصان منابع طبیعی برای آموزش علوم جنگل به زبان ساده به عموم مردم را نادیده گرفت و طرحی ارائه شد که با آنچه که تا امروز برای حفاظت از جنگلها مطرح شده بود تناقض داشت.»
این عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگل و مرتع نیز از گفتههای رییسجمهور در مورد حفاظت از جنگلها انتقاد میکند و میگوید: «سرانه جنگل در ایران تنها 18/0 هکتار برای هر فرد است در حالیکه این میزان در دنیا بسیار بیشتر است. بنابراین برنامهریزی برای بهرهبرداری اقتصادی از همین اندک منابع طبیعی باید با دقت و وسواس بسیار و با در نظر گرفتن مسائل زیستمحیطی انجام شود.»
نظر شما