به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ حسن قاضی زاده هاشمی را خیلی ها میشناسند، چشم پزشکی که به خصوص در حوزه لیزیک در خاورمیانه پیشتاز و رکورد شکن است، او در سالهای پس از انقلاب در جبههها و جهاد سازندگی فعالیت کرده است، بعدها در معاونت آموزشی وزارت بهداشت، مسئولیت مدیریت رشتههای تخصصی پزشکی را در دبیرخانه آموزش پزشکی تخصصی عهده دار شد.
او اما اکنون رئیس یکی از مشهورترین بیمارستانهای چشم پزشکی خاورمیانه است که بیماران آن نه تنها از اقصی نقاط کشور بلکه از کشورهای همسایه میآیند، حالا این پزشک روی صندلی انتظار وزارت نشسته است، برنامههایش رابه شکل تفصیلی اعلام کرده و میگوید از دوستان نزدیک حسن روحانی رئیس جمهوری منتخب است.
با او برای آشنایی بیشتر با دیدگاهها و برنامه هایش در بیمارستان فارابی به گفت و گو نشستیم:
فارس: اولین سوالی که شاید در مورد شما به ذهن هر کسی خطور میکند این است که چرا شما از کنج عافیت فعالیتهای علمی و پژوهشی در دانشگاه و فعالیت در بیمارستان خصوصی میخواهید وارد میدان پر تنش و پرمشکل وزارت بهداشت شوید، جایی که شبیه میدان مین است؟
هاشمی: سابقه آشنایی من با دکتر روحانی به دوران دفاع مقدس بر میگردد،از افتخارات من این است که سالهای طولانی از دوستان و همکاران دکتر روحانی بوده ام. ایشان همچنان به من لطف دارند. حالا هم بعد از انتخابات شرایطی پیش آمده است که شاهد شادی و امیدواری در بین مردم هستیم.
در این شرایط که مردم دنبال مطالباتشان هستند،دکتر روحانی از من خواست که مسئولیت وزارت بهداشت را بپذیرم. من هم فکر کردم که اگر موفقیتی هست چه در حوزه آموزش و چه پژوهش پزشکی همه مرهون لطف خدا و مرحمت مردم است و اگر آبرویی هست بالاخره این مردم به ما داده اند. بنابراین در این شرایط حساس باید آنچه اندوختهایم در طبق اخلاص بگذارم. باید صادقانه جلو بیاییم و 4 سال کمک کنیم شاید بتوانیم باری از دوش مردم برداریم.
فارس: شما دیروز برنامههای خود را اعلام کردید، شاید شما اولین فردی باشد که قبل از اینکه وزیر بهداشت شود، برنامههایتان را اعلام کردید، برای چی این کار را کردید، فکر نمیکنید، این اعلام کار شما را سختتر کند و انتظارات را از شما بالا ببرد؟
هاشمی: بالاخره قرار است ما دولت راستگویان را تشکیل بدهیم و خیلی با مردم صادق و شفاف باشیم. وزیری که نداند 4 سال آینده بایستی در چه حیطههایی فعالیت کند. بخش عمده فعالیتش در دوره 4 ساله صرف نوشتن برنامه و آزمون و خطا میشود، من تلاش کردم که قبل از شروع کار یک چشم اندازی را از آنچه قرار است انجام دهم، ترسیم کنم، تا نمایندگان مردم که اگر می خواهند رأی اعتماد بدهند،بدانند به چه برنامهای رأی میدهند. من فکر میکنم این حق آنهاست که بدانند.
به این دلیل بود که این برنامه تدوین شد،البته کار مشکلی هم نبود، چون خوشبختانه مجلس قوانین بسیار خوبی را در حوزه سلامت تصویب کرده است و هر کسی غیر از من هم بنا بود یا بنا باشد-چون هنوز که رأی اعتماد نگرفتهام- عهده دار این مسئولیت باشد،باید در همین چارچوب حرکت کند.
فارس: برنامه مفصلی را اعلام کردهاید اگر خودتان بخواهید به صورت خلاصه شاه بیت برنامه تان را اعلام کنید، چه میگویید؟
هاشمی: شاه بین برنامه من، تقویت و توسعه مراکز مراقبتهای بهداشتی در اقصی نقاط کشور تا دورترین مناطق است. البته شما اطلاع دارید. شبکه بهداشتی درمانی از دورترین روستاها تا مراکز استانها و بیمارستانهای بزرگ ادامه دارد. این شبکه یک شبکه فراگیر است که قدیمی و البته بسیار کارآمد است. این شبکه در دورهای منحصر به فرد بود اما الان مسن و فرسوده شده است. ما باید این شبکه را تقویت،نوسازی و اصلاح کنیم و حلقههای آن را کامل کنیم.
بخشی از این اصلاحات بارگذاری برنامه پزشک خانواده روی همین شبکه است و به نظر میرسد یکی از علل ناکامی مسئولان قبلی در اجرای برنامه پزشک خانواده هم، این است که باید قبل از اجرای این برنامه شبکه بهداشتی را بازسازی میکردیم. البته همراه با این اصلاحات باید فرهنگ سازی و آموزش مردم را هم مد نظر داشته باشیم. همچنین باید پزشکان متناسب با اجرای این برنامه را تربیت کنیم. بعد قدمهای بعدی را با آرامش، تدبیر و طمأنینه برداریم،بدون اینکه اقدامات ما نمایشی باشد در این صورت است که به هدف میرسیم.
فارس: شما گفتهاید که میخواهید در نحوه اجرای برنامه پزشک خانواده بازنگری کنید، چه بازنگری مد نظر شماست؟
هاشمی: قبل از شروع این برنامه باید آن را آسیب شناسی کنیم و ببینیم علت اینکه این برنامه تاکنون اجرا نشده است، چیست. این برنامه الان اعلام می شود که در 9 استان از جمله تهران شروع شده ولی در عمل دو استان مازندران و فارس جلوتر هستند. به نظر من اول این برنامه باید در مثلاً 3 استان پایلوت شود،نتایج پایلوت به طور دقیق بررسی شود، بعد میتوانیم این برنامه را گسترش دهیم.
فارس: پس شما میخواهید دوباره این برنامه را پایلوت کنید؟
هاشمی: الان میگویند این برنامه در 9 استان اجرا میشود، 3 استان آن اخیراً اضافه شده است، اما تصور من این است که این برنامه یک برنامه دراز مدت است. اینکه بگوییم برنامه پزشک خانواده ظرف 5 سال، بعد بگوییم دو ساله، بعد بگوییم یکساله اجرا شود، گر چه ممکن است آرمانگرایانه باشد و همه دوست داشته باشیم یکساله اجرا شود، اما واقع گرایانه نیست. همان طور هم که 8 سال پیش در زمان شروع این برنامه اعلام شد، اجرای کامل پزشک خانواده بین 10 تا 15 سال زمان می خواهد.
فارس: این 15 سال از سال 84 حساب می شود یا از امروز؟
هاشمی: ما امروز برای اجرای برنامه پزشک خانواده هنوز در اول راه هستیم. البته از تجربه 8 سال گذشته استفاده میکنیم ولی باید آسیب شناسی کنیم، ببینیم چرا کاری پیش نرفته است. ما دنبال دوباره کاری و هدر دادن منابع نیستیم.
فارس: فکر میکنید اجرای کامل این برنامه چقدر طول بکشد؟
هاشمی: انتظار این است که ما برنامه پزشک خانواده را حتماً عملیاتی کنیم. انتظار داریم که منابع آن را بی جا هزینه نکنیم. باید این برنامه را عمیقاً باور داشته باشیم نه اینکه بخواهیم به صورت تبلیغاتی و نمایشی آن را اجرا کنیم. بالاخره برنامه پزشک خانواده یک بخشی از بسته تعهدات وزارت بهداشت است. اما باید خروجی داشته باشد. درست است که خروجی این برنامه در کوتاه مدت کم کردن هزینه های مردم نیست اما هدف اصلی آن این است که بتوانیم به مردم سرویس و خدمات بهتری بدهیم به خصوص به اقشار آسیب پذیر.
این برنامه حالا به نحوی شروع شده است و باید ساماندهی شود، نمیشود یک نفر بیاید و تمام تجربه های قبلی را حذف کند و بخواهد دوباره از نو تجربه کند. برای کسب این تجربه ها کلی هزینه شده است. اما باید دید اشکالات کجا بوده که این برنامه شکست خورده است. کاری که من ترجیح می دهم انجام دهم این است که بیاییم پشتوانه علمی این برنامه را گسترش دهیم. باید ببینیم دلایل ناکامی ما چه بوده است تا قدمهای بعدی را برای توسعه این برنامه محکم تر برداریم و منابع را از دست ندهیم.
فارس: علت ناکامی در اجرای برنامه پزشک خانواده چه بوده است؟
هاشمی: دقیق نمیدانم، اما بر اساس آنچه از کارشناسان شنیدهام، دلایل مختلفی وجود دارد که بیشتر به توجه نکردن به زیرساختها مربوط است، مسئله دیگر ضعف در توجیه جامعه و مردم نسبت به این برنامه است، چون مردم عادت کرده اند که با مدل آمریکایی، هر وقت اراده کردند، پیش بهترین متخصص بروند و با پرداخت مبلغی به عنوان ویزیت، خدمات بگیرند. اما حالا با اجرای این برنامه به هر حال محدودیتهایی برای مردم ایجاد می کنیم، به آنها میگوییم حتماً باید به پزشکی که ما می گوییم مراجعه کنند و او تشخیص میدهد که آیا به خدمات تخصصی نیاز دارد یا نه و اگر لازم بود او را ارجاع دهد. این کار نیاز به فرهنگ سازی دارد و به نظر من این فرهنگ سازی باید از دوره مدرسه آغاز شود.
مسئله دیگر این است که خود شبکه بهداشت که باید این برنامه روی آن سوار شود، خیلی اشکال دارد و نمی توان بار جدید پزشک خانواده را روی آن سوار کرد. شبکه بهداشت مسن شده، بخشی از بهورزان آن بازنشسته و خارج شدهاند و در خیلی جاها اصلاً شبکه بهداشت دیگر وجود ندارد. باید اول اینها را کامل کنیم، بعد پزشکان خانواده را آموزش دهیم، پزشکانی که نگاه جامعه نگر داشته باشند و مشکلات مردم را بدانند....
نظر شما