سلامت نیوز : روزی که برای جدایی تصمیم گرفتم، سخت ترین روز عمرم بود. یک تردید بین انتخاب بد و بدتر! زندگی ام از دست رفته بود. حرمت ها شکسته بود، کنار هم اما غریبه بودیم. تحقیر می شدم، هر روز می شنیدم که تو نمی توانی، وجود نداری، اگر هم هستی، عددی نیستی. صدمه جسمی، روحی و عاطفی می دیدم. زخم هایی که قابل درمان نبود. مشکلاتمان با هیچ روشی حل نشد. همان سناریو، همان نتایج و تکرار مکررات.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ هر روز از آنچه بودم یا آرزو می کردم باشم دور و دورتر می شدم. اعتماد به نفسم کاملا از دست رفته بود. به هر دری زدم نشد، همه پل های پشت سرمان را خراب کرده بودیم، راهی برای برگشت نبود، این بود که به پایان راه رسیدیم و جدا شدیم. تا 7 ماه بعد از طلاق زندگی ام غرق بود در خیالبافی و شوک و ناباوری. حس طرد شدن، دوست داشتنی نبودن، حس گناه، گاهی هم انتقام، هر روز آزارم می داد. با اطرافیان به شدت پرخاشگری می کردم. به راحتی وزن از دست می دادم و شاید امروز بعد از گذشت 2 سال که هویت دوباره ای یافته ام، باور کردنش برای خودم هم سخت باشد که هر ماه یک بار زیر سُرم می رفتم! دیر یا زود باید حرکتی می کردم و الا زندگی کردن در غم و اندوه و افسردگی، برایم با خودکشی تدریجی تفاوتی نداشت. انگار تمام هویتم را به دور رابطه ای پیچیده بودم که مدت ها پیش پایان یافته بود. به توصیه خانواده ام به روان شناس پناه بردم؛ با من بگو شاید دل آرامت شوم....

اگر به یاد داشته باشید در شماره قبلی در ستون «زندگی پس از طلاق» که روزهای چهارشنبه هر هفته منتشر می شود، به معرفی اولین مرحله از مراحل ده گانه بازسازی زندگی پس از طلاق یعنی مرحله سوگواری و مدیریت آن پرداختیم. در این شماره به توصیف مرحله دوم یعنی رسیدن به حس «خودارزشمندی» می پردازیم و راهکارهای مناسب برای طی کردن موفقیت آمیز این مسیر را ارائه می کنیم.

تو بی نظیری، خودت خبر نداری!

خودارزشمندی، تجربه توانا بودن برای مقابله با مسائل اساسی زندگی و احساس شایستگی و خودباوری است. خودارزشمندی از دو مولفه تشکیل شده است:

الف) احساس کارآمدی شخص: به معنای اعتماد به عملکردهای ذهنی و توانایی خود برای فکر کردن، قضاوت کردن، انتخاب کردن، تصمیم گرفتن و مهم تر از همه به معنای مقابله و غلبه بر مسائل و مشکلات متعدد و مختلف زندگی نظیر پدیده طلاق و کنترل خود است.

ب) احترام به خود: به معنای باور داشتن حق خود برای زندگی کردن و خوشحال بودن و فراتر از آن باور داشتن خود برای ابراز احساسات، خواسته ها، نیازها و سزاوار بودن برای رسیدن به هدف و موفقیت است. به عنوان مثال شما پس از وقوع طلاق بیش از اندازه در حالت سوگواری نخواهید ماند و بعد از گذشت دوره فقدان، به خودتان، خواسته ها و نیازهایتان و همچنین ظرفیت هایی که برای تجربه زندگی موفق در شما وجود دارد، اجازه بروز و خودنمایی خواهید داد. در واقع احترام به خود یعنی این که من هستم و خوشبختی حق من است.

پرش از مرحله سوگواری به مرحله خودارزشمندی

اما برای این که بتوانید از مرحله سوگواری به مرحله خودارزشمندی برسید، باید ۷ گام بزرگ بردارید، در ادامه شما را با این گام ها آشنا می کنیم:

1) با قاطعیت تصمیم بگیرید تغییر کنید:

اگر تصمیم بگیرید که زندگی خود را متحول کنید، تقریبا تمام جنبه های زندگی شما تحت تاثیر قرار می گیرد؛ احساسات شما، ارتباط شما با دیگران، شغل شما و از همه مهم تر انگیزه شما برای حرکت به سمت حس خوشبختی. اما قدم نخست تصمیم گیری است. اگر عزمتان را جزم کنید، پیمودن قدم های بعدی آسان تر خواهد شد.

2) نگرش به خود را تغییر دهید:

بیشتر افراد به راحتی می توانند بیست خصلت نامطلوب یا نقطه ضعف را در خود بشمارند اما اگر از آن ها بخواهیم که بیست جنبه مثبت خود را بیان کنند، دچار مشکل می شوند. حداقل 10 ویژگی مثبت خودتان را روی کاغذ بنویسید و به وجود آن ها در خودتان افتخار کنید. این تمرین کمک فوق العاده ای به رشد حس خودارزشمندی شما می کند.

3) به خودتان یادآور شوید که هنوز آینده ای پیش رو دارید: داشتن احساسات ناراحت کننده ای مثل حس گناه، عصبانیت و خشم، انرژی شما را می گیرد و اجازه بهبودی به شما نمی دهد. باید به خودتان بگویید: «من توان برگشتن به گذشته و اصلاح آن را ندارم»؛ شما نمی توانید به گذشته بازگردید و اشتباهات خود را جبران کنید. اما می توانید کارهای زیادی را هم اکنون انجام دهید؛ با این واقعیت که امیدها و آرزوهای جدیدی را می توان جایگزین اهداف گذشته کرد، به خودتان شجاعت ادامه راه را بدهید.

4) به سراغ دوستان معتمد و اعضای خانواده تان بروید: کسانی که طلاق را تجربه کرده اند و در عین حال توانسته اند زندگی خوب دیگری را شروع کنند، می توانند بهترین دوستان شما باشند. آن ها می دانند که چه حال و هوایی دارید و به شما اطمینان خواهند داد که امیدی برای آینده وجود دارد. سعی نکنید خودتان به تنهایی از پس این شرایط برآیید. با کسانی که از شما پشتیبانی می کنند، به شما توجه دارند و به شما انرژی می دهند بیشتر رفت  و آمد کنید. برای انتخاب این افراد هوشیارانه عمل کنید. اوقات فراغت خود را با کسانی سپری کنید که مثبت باشند و خوب به حرف هایتان گوش دهند. خیلی مهم است که بتوانید از آنچه بر شما می گذرد با صداقت برایشان حرف بزنید، بدون این که نگران قضاوت و انتقاد کردن آن ها باشید.

5) به یک برنامه پایبند باشید: طلاق تقریباً همه قسمت های زندگی شما را بر هم می زند و احساساتی مثل استرس، تردید و آشفتگی را باقی می گذارد. برگشتن به یک برنامه منظم می تواند احساس نظم و ترتیب را دوباره در شما زنده کند و شما را به حس خودارزشمندی نزدیک تر سازد.

6) هدف هایتان را مشخص کنید: برنامه ریزی برای آینده و بدون هدف نبودن زمینه سازگاری شما با این شرایط را فراهم می کند. به این که در هر لحظه چه می خواهید خوب دقت کنید و نیازهایتان را بیان کنید. فعالیت های جدیدی را برای خود در نظر بگیرید که پیش از این هرگز فرصت دست یافتن به آن ها را نداشته اید. نباید به دور خودتان حصاری بکشید و دائم به این فکر کنید که آیا برای جدایی تصمیم درستی گرفته اید یا نه؟ و یا به روزهای تلخ گذشته فکر کنید. باید به دنبال راه هایی باشید که بتواند به شما در سازگار شدن با شرایط جدید کمک کند. پس بهتر است فهرستی از ویژگی های مثبت خود و اهدافی که می خواهید به آن ها برسید تهیه کنید. این کار می تواند به شما در تعیین سنجیده هدف هایتان بر اساس توانمندی ها و علایق شخصی کمک کند.

7) برای ازدواج مجدد، فعلا دست نگه دارید: باید خودم را بگذارم کنار خودم و پیاده رو را تا آخرین سنگفرش، شانه به شانه تنها برویم. طلوعی آرام برای یک تنهایی دو نفره! تعدادی از افراد پس از طلاق به این باور می رسند که باید بلافاصله و هرچه زودتر ازدواج مجددی داشته باشند تا بتوانند با حمایت و همدلی شریک زندگی و رهایی از احساس تنهایی، مسیر رسیدن به خودارزشمندی را هموارتر سازند. باید بدانید که مرحله خودارزشمندی فقط و فقط مرحله پرداختن به خودتان است آن هم به تنهایی. ازدواج زودهنگام شما موجب می شود تا انرژی و زمان لازم را برای تمرکز روی قابلیت های خودتان از دست بدهید. از نظر بیشتر روان شناسان بهتر است حداقل یک تا دو سال بعد از وقوع طلاق، به ازدواج مجدد فکر نکنید تا هویت خود را کاملا بازسازی کنید.