هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، با بیان اینکه:« در هدف شماره شش توسعه هزاره که مربوط به HIV است عقب هستیم و یکی از مهمترین چالش ها بر سر راه کنترل ایدز ناکافی بودن پوشش درمان ایدز در سطح جهان است.» درباره اثر کمبودهای بودجه ای وزارت بهداشت بر کنترل ایدز تاکید کرد:« مسئله کمبود بودجه ای وزارت بهداشت باید حل شود. ما اعلام آمادگی می کنیم تا آنجاکه منابع اجازه بدهد، اگر وزارت بهداشت مشکلات بودجه ای در این زمینه داشته باشد سعی در کمک به این وزارتخانه خواهیم داشت.»

نقش موثر روحانیت در زمینه پیشگیری از ایدز/توزیع کاندوم در مراکز بهداشتی متوقف نشود/ افزایش پوشش درمان ایدز مهمترین چالش پیش روی کنترل ایدز
سلامت نیوز: هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، با بیان اینکه:« در هدف شماره شش توسعه هزاره که مربوط به HIV است عقب هستیم و یکی از مهمترین چالش ها بر سر راه کنترل ایدز ناکافی بودن پوشش درمان ایدز در سطح جهان است.» درباره اثر کمبودهای بودجه ای وزارت بهداشت بر کنترل ایدز تاکید کرد:« مسئله کمبود بودجه ای وزارت بهداشت باید حل شود. ما اعلام آمادگی می کنیم تا آنجاکه منابع اجازه بدهد، اگر وزارت بهداشت مشکلات بودجه ای در این زمینه داشته باشد سعی در کمک به این وزارتخانه خواهیم داشت.»

دکتر فرداد درودی، در گفت وگو با خبرنگار سلامت نیوز درباره اولویت های اصلی برنامه مشترک سازمان ملل در زمینه ایدز در ایران، گفت:« اولویت های برنامه (UNAIDS) برای کشور در چارچوب اولویت های برنامه کشوری کنترل ایدز تعیین می شود. این اولویت ها در راستای اهداف توسعه هزاره است که تمام کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران متعهد به این اهداف هستند و باید تا سال 2015 به این اهداف برسیم.»

اولویت های اصلی دفتر مقابله با ایدز سازمان ملل

وی تاکید کرد:« افزایش پوشش درمان ایدز، پیشگیری از انتقال اچ آی وی از مادر مبتلای باردار به جنین و نیز گسترش و تقویت برنامه های کاهش آسیب از اولویت های استراتژیک کشور و نیز برنامه مشترک سازمان ملل در زمینه ایدز است.»

باورهای مذهبی و فرهنگی، فرصتی برای کنترل اپیدمی ایدز

دکتر درودی در پاسخ به اینکه با توجه به باورهای مذهبی و فرهنگی چه مشکلاتی در این زمینه در پیش رو دارید؛ گفت:« در درجه اول باورهای مذهبی و فرهنگی را چالش نمی بینیم بلکه یک فرصتی می دانیم برای کنترل اپیدمی ایدز. این نکته ای است که (UNAIDS) بسیار موید آن است و در دپارتمان مشارکتش نقش مهمی را به رهبران دینی داده است . از جمهوری اسلامی ایران نماینده ای در گروه روحانیون (UNAIDS) حضور دارد و می توانم حتی بگویم نمایندگی اسلام در ارتباط با مواجهه با اچ آی وی/ایدز را ایران بر عهده دارد.»

نقش مهم نهاد روحانیت در کنترل و پیشگیری از ایدز

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، افزود:« ما تجربه های بسیار خوبی را در این زمینه در نقاط مختلف کشور در چند سال گذشته داشته ایم و باور من این است که نهاد روحانیت به عنوان یکی از اعضای جامعه مدنی می تواند نقش مهمی در کنترل و پیشگیری و مواجهه با HIV داشته باشد. »

تقویت اصول پیشگیری رفتاری با کمک روحانیون

وی با بیان اینکه در زمینه پیشگیری از HIV و رفتارهای پرخطر  یکسری اصولی وجود دارد که اگر رعایت شود بسیار کمک کننده است، به نقش موثر روحانیت در این زمینه اشاره کرد و گفت:« به عنوان مثال یکی از اصول Abstinence)) یا پرهیز مداری، و دیگری (Be Faithful) که همان پایبندی به اصول اخلاقی و خانواده است می تواند با کمک و حمایت روحانیت تقویت شود.از طرف دیگر به نظر می رسد رویکردی که جمهوری اسلامی نسبت به بیماری ایدز و مبتلایان دارد رویکردی رحمانی است.»

دکتر درودی در ادامه به خبرنگار سلامت نیوز گفت:« در اوایل اپیدمی ایدز در تمام دنیا حتی اسم بردن از HIV تابو بوده است اما فکر می کنم رویکردی که جمهوری اسلامی نسبت به HIV داشته است می تواند به عنوان یک مدلی مطرح شود که چطور یک گفتمان دینی می تواند کمک به پیشگیری از ایدز کند.»

وی افزود:« اقداماتی که برای کاهش آسیب های ایدز از طریق اعتیاد تزریقی در داخل و خارج از زندان در جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است بخصوص توجهی که به پیشگیری از ابتلای مادران می شود جزء مصداق هایی است که کلیشه ذهنی بسیاری از افراد را تغییر می دهد که باورهای فرهنگی و مذهبی چالش نیستند بلکه فرصتی برای کنترل اپیدمی ایدز است.»

اثر کمبودهای بودجه ای وزارت بهداشت بر کنترل ایدز

وی در پاسخ به اینکه هنوز بسیاری از کشورهای جهانی فاقد دو سلاح "بودجه کافی" و "عزم سیاستمداران" برای مبارزه و فراگیر با این ویروس کشنده هستند، آیا با توجه به کمبودهای بودجه ای اخیر وزارت بهداشت و هزینه کرد بسیاری از این بودجه ها در دولت قبلی در وزارتخانه های دیگر فکر می کنید ما این دو آیتم را برای مبارزه با این بیماری در ایران داریم؛ گفت:« اطلاعی ندارم که آیا بودجه ایدز صرف وزارت خانه دیگری شده است یا خیر. به نظر من پاسخ به HIV باید در مالکیت کشور باشد و بنابراین این احساس مالکیت می تواند خود را با اختصاص بودجه به این بخش نشان دهد.»

چرایی عدم کنترل ایدز، سئوال همیشگی سیاستگزاران کشور

دکتر درودی با تاکید براینکه کاهش بودجه بخصوص در مورد بیماری هایی نظیر HIV که ماهیت واگیردار دارد خوب نیست، ادامه داد:« نظر شخصی من که براساس تجربه کار در زمینه HIV در سال های اخیر است، این است که هیچ زمانی نشده که درباره ایدز با سیاستگزاران کشور در مجلس، قوه مجریه، روحانیون و ...صحبت کنم و آنها نخواهند که ایدز کنترل شود اتفاقا همیشه سوال سیاستگزاران این است که چرا تاکنون این بیماری کنترل نشده است و این مسئله دغدغه آنها است.»

کمبود بودجه ای وزارت بهداشت حل شود

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، افزود:« مطمئن هستم عزم سیاستگزاران در کنترل ایدز بسیار راسخ است و فکر می کنم در مدیریت کلان کشور و در سیاستگزاری کلان نظام جمهوری اسلامی ایران عزم بالا و دغدغه زیادی نسبت به مسئله HIV وجود دارد هرچند ممکن است تعداد مبتلایان به این بیماری به اندازه تعداد مبتلایان به بیماری های قلبی و عروقی نباشد ولی اینکه این دغدغه وجود دارد مایه دلگرمی و امیدواری است .»

وی خاطرنشان کرد:« مسئله کمبود بودجه ای وزارت بهداشت باید حل شود اما ما نیز اعلام آمادگی می کنیم همچنان که تاکنون در کنار برنامه ملی کنترل ایدز بوده ایم و از این به بعد نیز خواهیم بود. اگر وزارت بهداشت مشکلات بودجه ای در این زمینه داشته باشد و به ما اطلاع رسانی شود سعی می کنیم در حد توان مشکلات را بر طرف کنیم.»

دکتر درودی افزود:« البته بودجه های دفتر مقابله با ایدز سازمان ملل در ایران(UNAIDS) در مقابل بودجه هایی که دولت در زمینه ایدز هزینه می کند بسیار کمتر است اما ممکن است در جاهایی که دولت نتواند بودجه ای اختصاص دهد و یا احتیاج دارد کاری ابتدا پایلوت شود، در این موارد می توانیم کمک کنیم و در سایر موارد نیز اگر دولت از ما کمک بخواهد حتما سعی می کنیم منابع را برایشان به حرکت درآوریم.»

وضعیت ایران در زمینه مبارزه با ایدز در اهداف توسعه هزاره

وی در پاسخ به این پرسش که یکی از بندهای برنامه مشترک سازمان ملل متحد برای مقابله با ایدز تا سال 2015 این است که در حداقل نیمی از برنامه های کشورها، نیازهای اختصاصی زنان برای HIV باید دیده شود، این بند درایران تا چه حد عملیاتی شده است، گفت:« هدف شماره شش توسعه هزاره مربوط به HIV است که بطور کلی در سطح جهانی مقداری از برنامه توسعه هزاره عقب هستیم.»

وی افزود:« این مسئله توسط سازمان ملل رصد شد و در سال 2011 یک جلسه ویژه ای گذاشته شد که نمایندگانی از ایران هم در این جلسه شرکت کردند و تجدید عهد کردند برای اینکه سرعت حرکتشان را به سوی اهداف افزایش دهند و یکسری اهداف معینی را هم تعیین کردند که یکی از آنها بحث زنان است.»

دکتر درودی ادامه داد:« البته درباره برخی از اهداف توسعه هزاره مثل کاهش مرگ و میر مادران و کودکان در ایران بسیار جلوتر از اهداف برنامه هستیم و گزارش سال گذشته نشان دهنده این است که ما به این اهداف رسیده ایم ولی در مورد HIV چنین نیست که یک عزم مضاعفی می خواهد.»

اهمیت درمان ایدز با داروهای جدید

وی با تاکید بر اهمیت بحث درمان ایدز گفت:« بحث پوشش درمان ایدز از این جهت مهم است که داروهای جدید طول عمر نسبتا طبیعی برای افراد مبتلا دارد و مسئله مهم این است که مبتلایان در طول بیماری مزمن، بیماری را انتقال ندهند. استفاده از داروهای جدید میزان انتقال را به شدت کاهش می دهد بخصوص در میان خانواده هایی که یکی از همسران مبتلا است حتما باید این مبتلایان از داروهای جدید استفاده کنند تا همسر آنها به بیماری مبتلا نشود.»

دکتر درودی درباره اهمیت درمان ایدز با داروهای جدید ادامه داد:« مسئله مهم دیگر این است که اگر مادر باردار در سه ماهه اول شناسایی شود و با داروهای جدید تحت درمان قرار گیرد، کودک وی سالم به دنیا خواهد آمد. این مسئله بسیار مهم است چرا که تنها جایی در بحث ایدز است که می توانیم یک انسان سالم را تحویل جامعه دهیم. بنابراین در ایران این دو مسئله بحث پوشش درمان ایدز و کاهش انتقال از مادر به جنین، جای بهبود دارد.»

90 درصد مبتلایان به ایدز در ایران مردان هستند

وی درباره توجه به نیازهای اختصاصی زنان برای HIV در کشور گفت:« در کشور ما این برنامه دیده شده است اما نزدیک به 90 درصد مبتلایان ثبت شده ما مردان هستند و درصد مبتلایان زن کمتر است که بیشتر از طریق جنسی و از همسرشان مبتلا شده اند و در بحث انتقال تزریقی مردان سهم بیشتری دارند و میزان ابتلا از راه اعتیاد تزریقی بیشتر است بنابراین اپیدمی ما بیشتر مردانه دیده می شود.»

لزوم تقویت برنامه های کنترل ایدز در زنان

دکتر درودی با بیان اینکه در برنامه های کشوری کنترل ایدز،برنامه های مفصلی برای زنان نیز داریم، خاطرنشان کرد:« اما این برنامه ها کافی نیست و لازم است گسترش یابد.

تعدادی مراکز گذری زیر پوشش سازمان بهزیستی مربوط به زنان داریم همچنین مراکزی که زیر پوشش وزارت بهداشت بوده و مخصوص زنان آسیب پذیر است را داریم که خوب است اما کافی نیست.»

وی ادامه داد:« از طرف دیگر اگر بحث پیشگیری انتقال از مادر به کودک را داشته باشیم باید آن را کلان تر ببینیم یعنی باید آن را در قالب مراکز بهداشتی که خدمات مادر و کودک و زایمان ایمن ارائه می دهند ببینیم چرا که اکثر مادران مبتلا اطلاعی از بیماری خود ندارند و از طریق همسرشان مبتلا شده اند و به صورت اتفاقی آن را متوجه می شویم لذا این مسئله باید تقویت شود یعنی سیستم پایش و بیماریابی و مراقبت در وزارت بهداشت باید به قدری تقویت شود که مسئله ابتلای مادران باردار به HIV را سریعا متوجه شوند از طرف دیگر باید برنامه های بهداشتی خاصی برای پیشگیری وجود داشته باشد تا میزان ابتلا را کاهش دهد.»

اثرات کاهش دسترسی به کاندوم در افزایش ابتلا به ایدز

وی در پاسخ به اینکه آیا جلوگیری از دسترسی افراد به کاندوم و افزایش قیمت آن به دلیل سیاست های افزایش جمعیت ، تاثیری در رشد آمار مبتلایان به ایدز خواهد داشت، گفت:«کاندوم وسیله ای است که دو کاربرد ضدبارداری و پیشگیری از بیماری های مقاربتی از جمله HIV دارد. طبق آخرین اطلاعات داده شده به دفتر مقابله با ایدز سازمان ملل در ایران(UNAIDS) هیچ تغییری در توزیع کاندوم به منظور پیشگیری از HIV در مراکز گذری و مراکزی که مربوط به کنترل HIV است، ایجاد نشده است و همچنان کاندوم به خصوص در میان گروه هایی با رفتار پرخطر یا در معرض خطر توزیع می شود.»

توزیع کاندوم در مراکز بهداشتی متوقف نشود

دکتر درودی خاطرنشان کرد:« اما اینکه آیا کاهش توزیع کاندوم که به عنوان وسایل ضدبارداری در مراکز بهداشتی در اختیار مراجعین قرار می گرفت اثری بر بروز بیماریهای مقاربتی داشته  یا نه باید ارزیابی شود و اطلاعی ندارم که این مسئله ارزیابی شده است یا خیر. بدون چنین ارزیابی نمی توان اظهار نظری کرد اما آنچه که مسلم است این است که کاندوم به دلیل اینکه دو کاربرد دارد به نظر می رسد نباید توزیع آن متوقف شود بخصوص برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی که برای ما اهمیت زیادی دارد.»

وی ادامه داد:« ممکن است گروه هایی که در معرض خطر هستند و یا احتمالا در یکی از همسران رفتار پرخطر وجود دارد، از لحاظ معیشتی وضع مناسبی نداشته باشند و نتوانند کاندوم را تهیه کنند بنابراین لازم است که این دسته از افراد به آن دسترسی داشته باشند تا از آسیب های بعدی جلوگیری شود.»

لزوم دسترسی آسان افراد در معرض خطر به کاندوم

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران تاکید کرد:« در مورد توزیع کاندوم و تهیه آن در مراکز خاص برای افراد در معرض خطر تاکید می کنیم باید در دسترس باشد اما باید گفت تعداد این مراکز به گستردگی شبکه بهداشتی که جمعیت زیادی را تحت پوشش قرار می دهد، زیاد نیست. تعداد این مراکز با وجودی که کاندوم در اختیار افراد در معرض خطر می دهند محدود است و بیم این است که همه افراد در معرض خطر به این مراکز دسترسی نداشته باشند و یا این مراکز خاص در مجاورت محل زندگی افراد در معرض خطر نباشند به همین دلیل تاکید بسیاری داریم بر اینکه باید دسترسی به کاندوم به منظور پیشگیری از HIV و سایر بیماری های مقاربتی فراهم شود و حداقل این دسترسی کم نشود.»

موج اول ایدز بر سر جای خود باقی است

وی در پاسخ به اینکه الگوی ابتلا به ایدز از اعتیاد به تماس های غیرایمن جنسی در حال تغییر است و با توجه به افزایش 33 درصدی مبتلایان به ایدز از طریق روابط جنسی (در سال 90 و 91) آیا برنامه های اجرایی شما بر این اساس بنا شده است و تغییراتی کرده است؛ گفت:« الگوی ابتلا به ایدز از اعتیاد به تماس جنسی عوض نشده است و کماکان شایع ترین راه انتقال به ایدز در ایران، اعتیاد تزریقی است و همچنان موج اول ایدز بر سر جای خود است و چنین نیست که انتقال ایدز از طریق اعتیاد تزریقی ریشه کن شده باشد بلکه باید مراقب بود و نباید برنامه های مربوط به آن را رها کرد.»

تماس های غیرایمن جنسی افزایش یافته است

وی ادامه داد:« اگر توانستیم در کاهش موارد جدید ابتلا در میان معتادان تزریقی موفق شویم به این دلیل است که برنامه پیشگیری از انتقال ایدز از راه تزریق با قوت ادامه داشته است و اگر در این برنامه خللی وارد شود مجددا به نقطه اول برخواهیم گشت. اما در کنار انتقال ایدز از راه اعتیاد تزریقی، بحث تماس های غیرایمن جنسی افزایش یافته است و هشدار افزایش ایدز از این راه را هم وزارت بهداشت و هم (UNAIDS) دو،سه سال پیش دادند.»

دکتر درودی افزود:« برنامه کشوری کنترل ایدز نیز معطوف به پاسخ به این مشکل است و بر این اساس برنامه هایشان را گسترش می دهند. دفتر برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز (UNAIDS) و دیگر کارگزاران در سازمان ملل متحد نیز برنامه های خود را متناسب با تغییرات اپیدمیولوژیک اجرا می کنند. برای مثال انتقال جنسی باعث شده است ما توجه بیشتری به بحث کاهش انتقال از مادر به کودک و نیز بحث زنان آسیب پذیر را داشته باشیم.»

لزوم تقویت مراکز گذری ویژه زنان آسیب پذیر

وی تاکید کرد:« ما موید این هستیم که باید به نیازهای خاص زنان در محیط مناسب برای آنها پاسخ داده شود. در ارتباط با HIV، مراکز خاصی طراحی شده که تمامی پرسنل آن خانم هستند و انواع خدمات را ارائه می دهند. تعداد مراکز گذری ویژه زنان آسیب پذیر حدود 33 مرکز در کل کشور است و مراکزی هم زیر نظر بهزیستی داریم  اما تعداد این مراکز کافی نیست و لازم است افزایش پیدا کند.»

بحث HIV و مادر باردار در بستر برنامه کشوری مادران دیده شود

درودی توصیه کرد:« برای اینکه برنامه ها از پایداری و کیفیت لازم برخوردار باشد باید پیوند بین سرویس ها و خدمات HIV و بهداشت باروری برقرار شود. بهداشت باروری در سطح کشور عمدتاً توسط شبکه بهداشت کشور ارائه می شود. به عنوان مثال لازم است بحث HIV و مادر باردار حتما در بستر برنامه کشوری مادران دیده شود. بحث حاملگی و HIV باید در بستر کلان بحث مراقبتهای دوران بارداری دیده شود نه اینکه به صورت یک مسئله مجزا و بدون ارتباط با برنامه های کلان کشور باشد. تمام سعی ما بخصوص مجموعه ای که مسئولیت آن را بر عهده دارم این است که در چارچوب برنامه های کلان بهداشتی کشور این برنامه را ببینیم.»

ایجاد باشگاه های مثبت برای حمایت از مبتلایان به ایدز

دکتر درودی در پاسخ به اینکه راهکارهای شما برای تغییر نگرش جامعه به مبتلایان به ایدز به خصوص زنان چیست و برای از بین بردن تابوی ایدز چه باید کرد؛ گفت:« متاسفانه HIV همراه با یکسری تابوها و انگ ها و در بعضی موارد تبعیض است. خوشبختانه ما در برنامه هایی که به صورت مشترک با وزارت بهداشت داریم، اقدام به تاسیس مراکزی با نام باشگاه های مثبت کرده ایم. کار این باشگاه ها حمایت روانی – اجتماعی از بیماران مبتلا به ایدز با توجه خاص به زنان است.»

وی در ادامه درباره هدف ایجاد باشگاه های مثبت، به خبرنگار سلامت نیوز، گفت:« هدف این است که بیماران مبتلا به ایدز در محیطی عاری از تبعیض مشارکت کنند و در روند پیشگیری و درمان از حمایت های روانی – اجتماعی که لازمه آن است تا یک فرد آسیب دیده به اجتماع برگردد و یک عنصر فعال و مفیدی در جامعه باشد، بهره مند شوند. در این چارچوب اقداماتی از جمله حرفه آموزی، اشتغال زایی، همکاری در اجرای پروژه های بهداشتی، کارهای هنری و برگزاری کارگاه ها صورت گرفته است.»

دکتر درودی در توضیح بیشتر درباره باشگاه های مثبت گفت:«در حال حاضر 15 باشگاه مثبت در سراسر کشور داریم که محیط بسیار خوبی دارد و در نظر داریم تا سال آینده تعداد این باشگاه ها را به 20 باشگاه افزایش دهیم.»

زنان مبتلا، در زمینه حل معضلات شهری فعال ترند

وی ادامه داد:« جالب است بدانید افرادی که با HIV  زندگی می کنند خود موید تغییر نگرش جامعه نسبت به خود شده اند. این افراد آموزش دیده و در حال حاضر برخی صاحب حرفه هستند، درآمد دارند و موقعیت اجتماعی مناسبی نسبت به زندگی گذشته اشان دارند که این خود پروفایل آنها را در چشم خانواده و اطرافیان و جامعه ای که در آن زندگی می کنند بالا می برد. حتی برخی از این افراد بسیار فعال هستند و با نهادهای دولتی ازجمله شهرداری در بحث آسیب های اجتماعی و سایر مباحث همکاری می کنند و حتی به حل معضلات شهری نیز کمک می کنند.»

دکتر درودی با اشاره به تلاش مبتلایان در حل معضل سالک در یکی از شهرها خاطرنشان کرد:« سال گذشته مبتلایان، در یکی از شهرها به حل معضل بهداشتی سالک کمک کردند و توانستند این بیماری را در کنار بقیه اعضای تیم بهداشتی کنترل کنند. این نشان می دهد بیماری نمی تواند مانع از این شود که فرد عضو مفیدی برای جامعه نباشد چنین اقدامات مفیدی از سوی مبتلایان به تغییر نگرش جامعه نسبت به مبتلایان علی الخصوص زنان کمک می کند. جالب است بدانید زنان مبتلا بیشتر در این زمینه ها فعال هستند.»

تغییر رفتار مبتلایان دارای رفتار پرخطر، ستون کنترل HIV

وی افزود:« بیشتر زنان مبتلا در باشگاه های مثبت از طریق همسر خود مبتلا شده اند البته در میان آنها هستند زنانی که از طریق اعتیاد تزریقی مبتلا شده اند و یا رفتار های پرخطر داشته اند. باید بدانیم که تغییر رفتار پر خطر یکی از ارکان کنترل HIV  است.»

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، گفت:« افراد مبتلا بعد از اینکه تحت درمان قرار گرفتند به فکر تشکیل خانواده می افتند و ازدواج می کنند و صاحب فرزند نیز می شوند.خوشبختم که اعلام کنم تعدادی از افرادی که با HIV زندگی می کنند تشکیل خانواده داده اند و برخی از آنها صاحب فرزند شده اند و خوشبختانه به دلیل پیروی از اقدامات درمانی لازمه فرزندان سالمی به دنیا آورده اند و زندگی خوبی نیز دارند.»

وی با اشاره به برنامه های توسعه هزاره در زمینه ایدز گفت:«ما تعهد داریم تا سال 2015 انتقال HIV از مادر به جنین را به صفر برسانیم چرا که پیشگیری از ابتلای جنین به ایدز با شروع مصرف دارو در سه ماهه اول بارداری و ادامه آن تا زمان زایمان امکان پذیر است.»

دکتر درودی در پاسخ به اینکه آیا برنامه ای برای پیشگیری از ایدز از طریق مصرف روانگردان ها با ستاد مبارزه با مواد مخدر دارید؛ گفت:« اهمیت مسئله روانگردان ها از چند سال گذشته روشن شد و مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت به شدت در این زمینه اطلاع رسانی کرد. دفتر مقابله با ایدز سازمان ملل در ایران نیز از همان زمان اطلاع رسانی در این زمینه را حمایت کرد و مطالعاتی را در زمینه اثرات مواد روانگردان و HIV انجام دادیم.»

افزایش خطر ایدز با مصرف روانگردان ها

 وی ادامه داد:« به نظر می رسد با مصرف روانگردان ها تعداد بیشتری از افراد دست به رفتارهای پرخطر بزنند که در این رفتارها بسیاری از آسیب ها از جمله ابتلا به ایدز ممکن است به وجود آید.»

دکتر درودی با تاکید بر اینکه بحث روانگردان ها در برنامه  های کشوری کنترل ایدز هم دیده شده است و در برنامه هایی که ما از آن حمایت می کنیم نیز به این مسئله توجه شده است، گفت:« یکی از عناصر اصلی برنامه کشوری ایدز، ستاد مبارزه با مواد مخدر است که برنامه های مشترکی را در زمینه روانگردانها با وزارت بهداشت در حال اجرا دارند اما باز هم فکر می کنم این برنامه ها کافی نیست و باید اطلاع رسانی بیشتری صورت گیرد همچنین لازم است تعداد مراکز ارائه خدمت در این زمینه نیز بیشتر شود تا پاسخ های مناسب تری برای بحث روانگردان ها داشته باشیم.»

در کنترل HIV همه مسئولیم

 هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران با بیان اینکه کنترل ایدز در دست یک گروه و سازمان و وزارتخانه نیست ادامه داد:« مهم این است که بدانیم در کنترل HIV همه ما مسئولیم و لازم است به این مسئله توجه جدی شود.بیماری چیزی نیست که فقط در مسئولیت پزشک باشد بلکه ما به عنوان افراد جامعه مسئولیت پیشگیری از بیماری را داریم. در مجموع به دلیل اینکه بیماری ایدز یک بیماری چند وجهی است باید نهادهای اجتماعی نیز در این زمینه کمک کنند و مردم نیز خود برای پیشگیری از HIV کمک کنند و مسولین نیز باید کمک کنند تا بتوانیم مدعی شویم ایدز را کنترل کرده ایم.»

لزوم افزایش همکاری های بین بخشی برای کنترل ایدز

وی خاطرنشان کرد:« موفقیت هایی که در زمینه کنترل ابتلا به ایدز از طریق اعتیاد تزریقی کسب کرده ایم میسر نشد مگر با همکاری های بین بخشی یعنی وزارت بهداشت ،سازمان زندان ها،ستاد مبارزه با مواد مخدر، بهزیستی، سازمان های غیردولتی که ارائه خدمت را به عهده داشتند و نیز مجموعه آژانس های سازمان ملل در ایران دست به دست هم دادند تا توانستیم از شیب رو به رشد HIV در میان معتادان تزریقی جلوگیری کنیم. ما می توانیم این تجربه موفق را در بحث پیشگیری از انتقال جنسی تکرار کنیم که بازهم نیاز به همکاری و هم افزایی بین بخش های مربوطه داریم اما نقش اصلی و اساسی را خود مردم به عهده دارند.»

تجربه کنترل HIV با کمک زندان در دنیا زبانزد است

دکتر درودی در پاسخ به اینکه برنامه های پیشگیری از ایدز در زندان ها که می بایست با جدیت بیشتری دنبال شود و ابتلا به روش های تزریق و تماس های جنسی آلوده کنترل شود، چگونه پیش رفته است؟ شما فکر می کنید دراین زمینه موفق عمل کرده ایم؛ گفت:« زندان یکی از جاهایی است که بیشترین تاثیر را در کنترل HIV در میان معتادان تزریقی داشته است. تجربه کنترل HIV با کمک زندان یکی از تجربه های موفق ثبت شده در سازمان ملل متحد است و این تجربه ای است که در منطقه و حتی در دنیا زبانزد است و جمهوری اسلامی ایران به خاطر این اقدامش شناخته شده است لذا باید این برنامه کماکان با جدیت دنبال و تقویت شود.»

وی تاکید کرد:« نباید نقش زندان در کنترل ایدز کمرنگ شود. اگر مشکلات بودجه ای برای این کار وجود داشته باشد لازم است برطرف شود چرا که نقش زندان در کنترل HIV بسیار مهم است.»

وزارت بهداشت گزارشی از کمبود داروهای ضد ویروس ایدز نداده است

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران، در پاسخ به اینکه آیا در میان کمبودهای دارویی چند مدت اخیر نام داروهای بیماران مبتلا به ایدز هم دیده می شود؛ گفت:« تاکنون وزارت بهداشت هیچ گزارشی در مورد کمبود داروهای ضد رترو ویروسی به ما نداده است. داروهای ضد رترو ویروسی ستون اصلی درمان اچ آی وی بوده و مجموعه ای از داروها هستند که مبتلایان برای کنترل بیماری و افزایش طول عمر باید مصرف کنند تا سطح ویروس در خون مبتلایان پایین آید و از عوارض این بیماری جلوگیری شود.»

وی ادامه داد:« البته بخشی از داروهای خط 2 مربوط به HIV با کمک صندوق جهانی مبارزه با ایدز و سازمان ملل متحد تامین می شود اما عمده این داروها در ایران تولید می شود. اگر کمبود بودجه ای در این زمینه وجود داشته باشد با کمل میل حاضریم منابع را به حرکت وا داریم تا کمبود داروها بوجود نیاید. »

گسست در زنجیره تدارک دارویی یکی از عوامل کمبودهای دارویی

دکتر درودی افزود:« نکته قابل اشاره این است که بحث کمبود دارویی(تمام داروها) مربوط به سالیان اخیر نیست بلکه کمبودهای مقطعی داروها به دلیل اشکال در زنجیره تدارک دارو است. یعنی گسست ها و شکاف هایی که در زنجیره تدارک دارو بوجود می آید باعث کمبود های دارویی می شود. این زنجیره از اعلام نیاز به دارو در زمان مناسب و قبل از پایان یافتن آن در انبارها شروع می شود که شامل خرید، انبارداری، توزیع و زمان رسیدن به دست مصرف کننده می باشد که اگر در هر یک از مراحل تاخیری بوجود آید باعث می شود دارو به موقع به دست مبتلایان نرسد.»

اعلام آمادگی برای رفع کمبود داروهای HIV

وی با تاکید براینکه اگر زنجیره تدارک دارویی در کشور بازبینی شود و نقاط ضعف آن دیده شود، زنجیره تدارک دارویی می تواند مانع از کمبودها شود، گفت:« البته ممکن است به دلیل مسائلی که اخیرا پیش آمده کمبودهایی به وجود آمده باشد. سازمان ملل متحد نیز قبلا برای رفع کمبودهای دارویی در زمینه HIV و سایر داروها اعلام آمادگی کرده است. صندوق جهانی مبارزه با ایدز سل و مالاریا نیز در کنار برنامه کشوری بوده است تا برطرف کننده بعضی از نیازها باشد. »

نقش مهم رسانه های همگانی در اطلاع رسانی ایدز

دکتر درودی در پاسخ به اینکه تاثیر اطلاع رسانی در کنترل و کاهش مبتلایان به ایدز را تا چه حد می دانید؟ تاکنون چه سازمان ها و ارگان هایی از سوی دولت به این برنامه کمک کرده اند؛ گفت:« همانطور که می دانید اطلاع رسانی به ویژه در زمینه HIV دانشی تخصصی است که در آن باید از متخصصین اطلاع رسانی استفاده شود. پیامی که در زمینه HIV باید به یک جوان 18 ساله منتقل شود با پیام به یک زن 35 ساله تفاوت هایی دارد. همچنین محتوا و شکل پیامی که باید به یک فرد دارای رفتار پرخطر دهیم با آنچه که در رسانه ملی می خواهد پخش شود، فرق بسیاری دارد.»

هماهنگ کننده کشوری برنامه مشترک ایدز سازمان ملل متحد در ایران ادامه داد:« برخی از آموزش ها و محتویات فقط برای ارائه در مراکز گذری طراحی شده اند به دلیل اینکه یک موضوعی بسیار اختصاصی است و باید در همان مرکز حتی به صورت چهره به چهره و در کمال رازداری و امانت داری بین پزشک مستقر در مرکز و فرد مراجعه کننده ارائه شود که این پیام قابل انتشار در رسانه ملی نیست. اما رسانه های همگانی، نقش مهمی در زمینه اطلاع رسانی در زمینه HIV دارند که باید بیشتر به آن پرداخته شود.»

اطلاع رسانی صدا و سیما در زمینه ایدز

وی با مثبت ارزیابی کردن عملکرد صدا و سیما در زمینه اطلاع رسانی درباره HIV گفت:« شاید بتوان گفت صدا و سیما در چند سال گذشته در زمینه HIV بهتر از گذشته عمل کرده است هرچند با ایده آل فاصله داریم. صدا و سیما طی چندسال گذشته مظلوم واقع شده است و از اطلاع رسانی آن در زمینه ایدز انتقاد شده است ولی باید گفت این اطلاع رسانی صورت گرفته است اما کافی نیست.»

شجاعت مسئولین برنامه ماه عسل در زمینه ایدز

دکتر درودی ادامه داد:« در ایران برای اولین بار فردی که با HIV زندگی می کند در صدا و سیما حضور پیدا می کند در برنامه زنده تلویزیونی اعلام می کند که HIV دارد در صورتی که چنین مسئله ای در هیچ کشوری در خاورمیانه اتفاق نیافتاده است اما می بینیم که این موضوع در برنامه ماه عسل منعکس شده است. به علاوه در مناسبت های گوناگون و روز جهانی ایدز به مسئله ایدز پرداخته شده است ضمن اینکه از کارشناسان هم دعوت شده در میزگرد ایدز صحبت کنند. این شجاعت را مسئولان صدا و سیما داشته اند که چنین موضوع حساسی را مطرح کرده اند. همچنین مبتلایان نیز چنین شجاعتی را داشته اند که در برنامه زنده تلویزیونی حضور پیدا کنند.»

وی با اشاره به نقش مهم ژورنالیست ها در کمک به کنترل ایدز گفت:« لازم است اصحاب رسانه در این زمینه آموزش ببینند که با ایدز چگونه مواجه شوند. به هرحال اگر درست به مسئله ایدز نگاه کنیم می توانیم به کنترل آن کمک کنیم.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha