یک عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان با هشدار نسبت به افزایش اچ آی وی/ایدز در میان کودکان کار و خیابان به دلیل زباله گردی و یا سوء استفاده های جنسی از آنها، ضمن ابراز تاسف از بازماندن این کودکان از تحصیل، تاکید کرد:« در قوانین ما تاکید بر این شده است که کودک حق تحصیل دارد جای سئوال دارد که چرا این قوانین در عمل اجرایی نمی شود؟ و کودکان کار و خیابان در سال هایی که باید در مدرسه تحصیل کند مشغول به کار هستند.»

افزایش ایدز در میان کودکان کار و زباله گرد/ کودکان کار در معرض سوء استفاده های جنسی
سلامت نیوز: یک عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان با هشدار نسبت به افزایش اچ آی وی/ایدز در میان کودکان کار و خیابان به دلیل زباله گردی و یا سوء استفاده های جنسی از آنها، ضمن ابراز تاسف از بازماندن این کودکان از تحصیل، تاکید کرد:« در قوانین ما تاکید بر این شده است که کودک حق تحصیل دارد جای سئوال دارد که چرا این قوانین در عمل اجرایی نمی شود؟ و کودکان کار و خیابان در سال هایی که باید در مدرسه تحصیل کند مشغول به کار هستند.»

لیلا ارشد در گفت وگو با خبرنگار سلامت نیوز درباره دلیل افزایش ابتلا به ایدز در میان کودکان خیابانی و کودکان کار، گفت:« یکی از دلایل ابتلا به اچ آی وی/ایدز در میان کودکان خیابانی، زباله گردی است این کودکان در خانواده ای زندگی می کنند که مجبور به کار هستند و وقتی که قرار است زباله گردی کنند به شدت در معرض ابتلا به ایدز از طریق سرنگ های آلوده ای که به تازگی مورد استفاده قرار گرفته اند، هستند. »

وی ادامه داد:« این کودکان بدون هیچ تجهیزاتی مثل دستکش یا کفش های مناسب برای این کار در معرض خراشیدگی و زخم بر روی دست و پایشان هستند و به دلیل برخورد با اشیاء تیزی که تازه مورد استفاده قرار گرفته است ابتلا به بیماری هایی نظیرهپاتیت یا ایدز سلامتی این کودکان را تهدید می کند.»

این مددکار اجتماعی خاطرنشان کرد:« علاوه بر زباله گردی که احتمال ابتلا به اچ آی وی/ایدز را در میان کودکان خیابانی و کار افزایش می دهد به دلیل اینکه کودکان کار در سطح شهر فعالیت دارند در بسیاری از اوقات مورد آزار و اذیت های جسمی و فیزیکی و سوء استفاده های جنسی قرار می گیرند که ممکن است ویروس هپاتیت یا اچ آی وی به آنها انتقال پیدا کند.»

وی خاطرنشان کرد:« به هر حال این کودکان مجبور هستند برای خانواده های خود کار کنند. بسیاری از این کودکان دارای پدر و مادر هستند اما خانواده آنها به دلیل فقر، مهاجرت کرده اند و یا به دلیل اعتیاد شرایط خانوادگی مناسبی ندارند و والدین این کودکان فاقد هرگونه مهارت های شغلی هستند و بیکارند لذا این کودکان موظف به تامین خرج زندگی و اجاره خانه والدین خود هستند و مجبورند کار کنند.»

این عضو هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان ادامه داد:« اگر کودکان مجبور به کار هستند باید لااقل حمایت هایی دریافت کنند. هیچکدام از این کودکان بیمه نیستند و متاسفانه اگر این کودکان بر اثر تماس با سرنگ و یا اجسام تیز، دچار زخم و بریدگی شوند والدین آنها امکان مراجعه این کودکان به بیمارستان هایی که دارای بخش عفونی است را ندارند تا احتمالا متوجه ابتلای وی به بیماری خاصی شوند.»

وی با بیان اینکه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی در قبال کودکان کار و خیابان و زباله گرد مسئول هستند، تاکید کرد:« طبیعتا سازمان بهزیستی خودش را به نوعی در قبال این دسته از کودکان موظف می داند اما در بسیاری از مواقع، پوششی که داده می شود مناسب و کافی نیست و این کودکان از حمایت های اجتماعی برخوردار نیستند و نمی توانند تحصیل کنند و از ادامه تحصیل باز می مانند.»

لیلا ارشد درباره راهکارهای جلوگیری از افزایش تعداد کودکان کار و خیابان و به تبع آن پیشگیری از ابتلای این کوکان به اچ آی وی/ایدز و یا هپاتیت گفت:« نباید وجود این دسته از کودکان را در سطح شهر نفی کنیم و صورت مسئله را پاک کنیم. برخی از کودکان کار و خیابان سن کمی دارند که هیچ توجیهی برای کار کردن آنها وجود ندارد. اگر این امکان وجود داشته باشد که توسط این کودکان با خانواده های آنها آشنا شویم تا مشخص شود خانواده های آنها چه مشکلاتی دارند و این فقر از چه طریقی قابل جبران است می توانیم لااقل برای سال هایی از کار کردن آنها و بازماندنشان از تحصیل جلوگیری کنیم.»

وی ادامه داد:« متاسفانه کودکان کار و خیابان در سال هایی که کودک باید در مدرسه تحصیل کند مشغول به کار هستند این در حالی است که در قوانین ما تاکید بر این شده است که کودک حق تحصیل دارد. پیمان نامه جهانی کودک نیز بر این مسئله تاکید دارد. همچنین در قوانین داریم که اگر پدری فرزندش را که در سنین مدرسه است به مدرسه نفرستد می تواند مورد سئوال و جواب قرار گیرد یا حتی جریمه نقدی می شود و این کار وی مجازات 6 ماه زندانی شدن را دارد.»

این مددکار اجتماعی با تاکید بر اینکه قوانین ما برای تحصیل کودکان ارزش بسیاری قائل شده است؛ گفت:« جای سئوال دارد که چرا این قوانین در عمل اجرایی نمی شود؟ اگر به آن قوانین نگاه اجرایی شود باید این دسته از خانواده ها شناخته شده و تحت حمایت های موقت و کارشناسانه قرار گیرند تا این کودکان زباله گرد بتوانند برای مدت معینی تحصیل کنند و تحت حمایت باشند و اگر قرار است در سنین نوجوانی کار کنند مشمول قانون حمایت از کودکان کار شوند تا در مدت زمان کوتاه تری مشغول به کار باشند و تحت پوشش بیمه باشند تا در صورت آسیب دیدگی با هزینه های کم درمان شوند. همچنین بتوانند از وسایلی مثل دستکش یا کفش مناسبی استفاده کنند. این حداقل کاری است که می توان برای آنها انجام داد.»

وی در پایان گفت:« اگر خانواده های این کودکان در سال هایی مورد حمایت قرار گیرند از فرزندانشان به عنوان فرزندان کار استفاده نمی کنند و فرزند آنها نان آور کوچک خانواده نخواهد بود و پدر خانواده موظف است فرزندان خود را برای تحصیل به مدرسه بفرستد.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha