سلامت نیوز : رفتارهای نامطلوب کودکان اغلب موجب نگرانی والدین می شود این تشویش ها زمانی افزایش می یابد که رفتار کودک به ایجاد آسیب برای دیگران نیز منجر شود؛ بنابراین یافتن راه حلی برای این مشکل بسیار ضروری است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ اولین گام در کاهش این مسئله یافتن علت آن است؛ بروز پرخاشگری در کودکان خردسال دلایل گوناگونی دارد که در ادامه به چند نمونه اشاره می کنیم:

1) سن کودک: معمولاً از حدود 2 تا 4 سالگی کودکان در مرحله ای از رشد قرار دارند که تمایل آن ها به استقلال افزایش می یابد در این سنین آن ها دوست دارند که کارها را به تنهایی انجام دهند، بیشتر از کلمه من استفاده می کنند و به طور کلی گرایش دارند تا به نحوی خودرای باشند. این رفتار سیری طبیعی در مراحل رشد محسوب می شود اما زمانی که والدین به این استقلال و کنترل کنندگی کودک توجه بیش از حد نشان دهند یا با او لجبازی کنند باعث می شوند تا پرخاشگری در فرزندشان تثبیت شود و به صورت یک الگوی رفتاری تداوم یابد با این حال تسلیم شدن دربرابر این برخوردهای کودک نیز کار صحیحی نیست؛ زیرا این کار در واقع به کودک می آموزد که از این طریق می تواند به خواسته هایش دست یابد بنابراین به پرخاشگری اش ادامه می دهد. بهترین برخورد با این رفتارها بی توجهی به آن ها و ارائه پاداش و تشویق به دفعات، در قبال رفتارهای درست کودک است.

2) عوامل محیطی: از چه زمانی کودک این سبک رفتار را آغاز کرده است؟ آیا هم زمان با تغییری بوده که در محیط زندگی او روی داده است؟ مثلاً پس از تولد فرزند دوم یا زمانی که اختلافات میان والدین شدت یافته بود؟ آیا او با افرادی در ارتباط است که در تعاملات روزانه خود پرخاشگری می کنند مثلاً والدین، دوستان یا دیگر مراقبان کودک پرخاشگر هستند؟ آیا کودک دائم کارتون ها و فیلم هایی می بیند که در آن قهرمانان رفتاری پرخاشگرانه دارند؟ اگر چنین عواملی موثر بوده اند ابتدا روی آن ها تمرکز کنید در قبال هر پرخاشگری او را به مدت کوتاهی از محبت خود محروم سازید؛ اعمال این محرومیت باید قاطعانه ولی مهربانانه باشد، نشان دهید که پرخاشگری او را به هدف مورد نظرش نمی رساند.

3) وضعیت کودک: آیا کودک از صبح که بیدار می شود در هر ساعت توجه لازم از سوی والدین را دریافت می کند؟ فراموش نکنیم که گاهی پرخاشگری خردسالان از کمبود محبت نشات می گیرد، آیا او خسته، گرسنه یا بیمار است؟ این عوامل سریعاً خلق کودکان را تغییر می دهد. آیا کودک به قدر کافی با دیگران در محیطی امن تعامل داشته است تا روابط صحیح را بیاموزد؟ آیا مهارت های ارتباطی را با او تمرین می کنید؟ بازی با کودک و تصور قرار گرفتن در موقعیت های واقعی شرایطی را فراهم می آورد تا او بتواند ضعف های خود را در این حوزه برطرف کند.

4) افسردگی: غمگینی در کودکان متفاوت از بزرگسالان است آن ها معمولاً این حس خود را به صورت پرخاشگری نشان می دهند. بهتر است به کودک کمک کنید تا با استفاده از کلمات احساسات خود را ابراز کند؛ پیشرفت در مهارت های کلامی رفتار نامطلوب او را کاهش می دهد.

5) دیگر اختلال های روان پزشکی: اگر پرخاشگری با دیگر رفتارهای نامطلوب مانند فعالیت و انرژی زیاد یا لجبازی شدید در کودک همراه است و به دفعات تکرار می شود مراجعه به روان پزشک یا روان شناس ضرورت دارد. در پایان تاکید می کنیم که مشاهده دقیق رفتار کودک و توجه به عواملی که زمینه ساز مشکل می شود، مانند نیاز به جلب توجه، یا عواملی که پس از رفتار پرخاشگرانه این برخوردها را تقویت می کند مثلاً اطاعت دیگران به خصوص والدین از کودک، می تواند سهم بسزایی در ادامه این رفتارها داشته باشد.