سلامت نیوز : معصومیت ترحم‌آور كودكان، دختران، زنان و مردان مسن در سر چهار راه‌ها و سایر نقاط شهری توجه هر عابری را به خود جلب می‌كند. آدم‌هایی را می‌بینی كه آرزوی متوقف شدن زمان را دارند، شاید توقف زمان سایر انسان‌ها، فرصتی برای آغاز آنها باشد، حتی اگر این فرصت 45 ثانیه زود گذر در پشت چراغ‌های قرمز باشد، كودكانی كه با نگاه معصومانه و مظلومانه خود، در قالب یك بیزینسمن التماس به خرید كالایی را دارند كه قیمت آن بسیار بالاتر از قیمت واقعی آن است. و آنچه باعث می‌شود كه دست به جیب شوی و بازار آن قهرمان آماتور فروش را از كسادی درآوری چیزی بیشتر از نیاز است. ترحم، دلسوزی، انسان دوستی و شاید هم هدف فقط باز كردن از سر خود باشد!

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه مردم سالاری ؛ با پیشرفت جوامع شیوه‌های متكدیان برای كسب درآمد نیز متحول شد. دیگر گدایان پول خرد و صدقه را قبول نمی‌كنند، چرا كه آنها نیز خوب می‌دانند كه كسی دلار را به 1250 تومان نمی‌فروشد! استفاده از كودكان با سن بسیار پایین، دختران جوان و پیرزنان از پا افتاده در قالب دست فروش یكی از مدرن‌ترین شیوه‌های تكدگری است كه با التماس‌های تحقیر شده خود سعی می‌كنند وجدان هر عابری را به ترحم برانگیزند و او را برای یك خرید كه هم ثواب اخروی و هم ثواب دنیوی دارد مجاب كنند. تكدی گری یا گدایی یكی از آسیب‌های اجتماعی است كه تقریبا در تمامی‌جوامع مشاهده می‌گردد و دارای ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی ، فرهنگی، روان شناختی و حتی سیاسی است.

اما قبل از هر چیز و در درجه اول تكدی گری یك زخم عمیق و عفونت كرده اجتماعی است كه باعث زشت شدن چهره جامعه شده و از لحاظ روان شناختی دیدن چنین صحنه‌هایی باعث ناراحتی در بیننده و ایجاد رفتار در یك پیوستار از كمك كردن تا بی اعتنایی محض می‌گردد. عابرانی كه صبح زود از خانه خارج می‌شوند و سعی می‌كنند روز كاری پر انرژی را شروع كنند با دیدن این افراد از نظر روحی دچار سرخوردگی شده و مقدار زیادی از انرژی مثبت خود را با انرژی منفی كه دریافت می‌كنند تعویض می‌كنند و مسلما در طول روز بازدهی لازم را نخواهند داشت. تكدی گری نه تنها خود یك مشكل است بلكه زمینه‌ساز بسیاری از مشكلات و آسیب‌های دیگر نیز می‌باشد. الگوبرداری نادرست از رفتار همتایان، تجاوز و سوءاستفاده جنسی، اعتیاد و گرایش به مصرف سیگار و موادمخدر، ابتلا به بیماری‌های عفونی(ایدز و هپاتیت)، فروش مواد مخدر، روسپیگری، دزدی و غیره از جمله آسیب‌های مرتبط با تكدی گری است. دلایل مختلفی اعم از فقر، اختلافات خانوادگی، از هم پاشیدگی خانواده، اعتیاد‌، مشكلات روان شناختی و مهم تر از همه نابرابری‌های اقتصادی- اجتماعی و تفاوتهای طبقاتی برای این آسیب اجتماعی مطرح شده است.

تكدی‌گری انعكاس توزیع ناعادلانه امكانات و ثروت در جامعه و فریاد دهكهای پایین جامعه است، فریادی كه هرگز شنیده نشده و كسی هم قصد شنیدن آنرا ندارد. تكدی‌گری نماد واقعیت درونی مدینه فاضله‌ای است كه دهكهای بالای جامعه در ذهن خود ساخته‌اند، نه آنگونه كه توصیفش می‌كنند بلكه آنگونه كه وجود دارد! علت هر چیزی كه باشد در درجه اول مهم قبول كردن واقعیت وجود این آسیب در جامعه است. اقدامات شهرداری و نیروی انتظامی‌در جمع آوری متكدیان از سطح شهر هیچ دردی را دوا نمی‌كند زیرا این افراد خیلی سریع به موقعیت خود باز می‌گردند. این اقدامات مانند استفاده از مسكن است تا حتی برای لحظاتی هم كه شده است درد را فراموش كنیم، در حالی كه با فرمواش كردن درد، خودمان را گول زده و واقعیت زخممان را هم فراموش می‌كنیم، زخمی‌كه لحظه به لحظه عفونی‌تر می‌شود.

امروزه تكدی گران بوسیله باندهای مافیایی و گروهك‌هایی سود جو به صورت سازماندهی شده هدایت می‌شوند و گدایان و دست فروشان شهر در واقع جزء بسیار كوچكی از یك باند كاملا منسجم و هدایت شده هستند كه برای رسیدن به اهداف خود از كودكان معصوم، دختران، سالمندان و حتی معلولان مهاجری كه از كشورهای همسایه گسیل داده شده‌اند استفاده می‌كنند. اقدام موثر در این زمینه نیاز به توجه مسوولان ذی‌ربط، شناسایی متكدیان، گروهك‌ها، سردسته‌های آنها و برنامه‌ریزی كارشناسانه ارگان‌های مربوطه و البته اقدام موثر در این زمینه دارد. اقدام جهت ساماندهی و ایجاد شغل برای متكدیان در قالب یك برنامه منظم و كارشناسی شده می‌تواند گامی‌موثر برای پاك‌سازی شهر از بوی تعفن انسانیت‌های مردار شده و جراحی چهره مخدوش شده شهر باشد.