سلامت نیوز : در مورد دوشغله بودن پزشكان كه این روزها بسیار مورد بحث قرار گرفته، به نظر می‌رسد در بدترین زمان ممكن یك ایده بسیار خوب مطرح شده است. ایده بسیار خوب از این جهت كه قاعده به این است كه پزشكی كه در یك مركز دانشگاهی مشغول به كار است تمام ذهن، فكر و زندگی حرفه‌ای‌اش در دانشگاه خلاصه شود اما این ایده زیبا در این كشور به هیچ عنوان غیر از ایجاد مشكلات عمده، نتیجه‌ای نخواهد داشت.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت انجمن پزشکان عمومی پزشکان ؛ تصور کنید استاد دانشگاهی زمانی را در اختیار دانشگاه می‌گذارد، در قبال آن حقوقی را دریافت می‌كند و به قدری این حقوق و مزایا ناچیز است كه ناچار است از محیط علمی‌ بیرون آید و كار خصوصی انجام دهد. زمانی دانشگاه یا وزارت حق دارد در مورد دوشغله بودن اصرار كند كه بتواند شرایط رضایت پزشكان را فراهم كند. متاسفانه حقوق نزدیك به 3 میلیون تومان در شرایطی برای یك استاد جراحی در نظر گرفته می‌شود كه توقع می‌رود از صبح تا بعدازظهر سركار حاضر شود، به حل مسائل بهداشتی بپردازد، مقاله بنویسد و در مسائل علمی، پژوهشی و آموزشی مشارکت فعال كند یعنی همه ذهن خود را آنجا بگذارد این در حالی است كه این استاد جراحی دانشگاه با یك عمل جراحی در بیرون می‌تواند درآمد یك ماه خود را به دست آورد.

البته ای كاش می‌شد با همان 3 میلیون تومان زندگی كرد. واقعیت این است كه برای اعضای هیات علمی ‌دانشگاه‌ها هیچ تامینی نه برای آینده و نه در حال وجود ندارد و در مجموع روزمرگی و امنیت شغلی اساتید دانشگاه برای آینده به هیچ عنوان تامین نیست. به‌طور مثال اگر یك استاد جراحی دانشگاه امروز دچار مشكل جسمی‌ شود، مانند یك كارگر روزمزد همه جیره و مواجب وی قطع می‌شود و هیچ امیدی به اینكه در آینده بتواند در زمان بازنشستگی استراحت، امكانات و رفاه داشته باشد، وجود ندارد.

دانشگاهی كه هیچ امكانی به استاد خود نمی‌دهد، چگونه توقع دارد این استاد به صورت تمام‌وقت در اختیار دانشگاه باشد. نتیجه این خواهد شد كه اساتیدی كه می‌توانند در بیرون محیط دانشگاهی فعالیت كنند، از دانشگاه به‌طور قطع خارج می‌شوند. یعنی در انتخاب بین كار خصوصی و كار دانشگاه با این شرایط، قطعا انتحاب كار خصوصی است. متاسفانه افرادی كه در كار خصوصی توان اجرای كار و انجام اعمال جراحی را ندارند و حتی شاید كفایت آموزشی را نیز نداشته باشند، در مجموعه دانشگاه باقی خواهند ماند. اگر همه موارد مطرح‌شده را كنار یكدیگر قرار دهیم، باید گفت طرح یك نوبت كار برای اساتید دانشگاه غیر از آسیب به بافت و كیفیت علمی ‌دانشگاه، هیچ ثمری نخواهد داشت و موجب می‌شود اساتید دانشگاه عطای دانشگاه را به لقایش ببخشند بنابراین ایده بسیار خوب اما زمان و موقعیت مطرح كردن آن بسیار نامناسب است.