رئیس جمهور با هشدار نسبت به لزوم حل مشکل بیکاری و مواجه شدن کشور با پدیده بیکاری جوانان تحصیلکرده اعلام کرده است، تا زمانی که مشکل بیکاری در کشور حل و فصل نشود، هیچ یک از تصمیمات فرهنگی امکان تحقق نخواهد داشت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه مردم سالاری ؛ یکی از مهمترین مسائل و موضوعاتی که در طول حداقل یک و نیم دهه اخیر برای خانوادهها به وجود آمده، بحران بیکاری جوانان و به ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی است. دولتهای گذشته با وجود انجام برخی تلاشها و سرمایه گذاریها در این باره به دلیل آنچه که از آن به عنوان اجرای برنامههای ناهماهنگ و بیهدف نام برده میشود، نتوانستند در زمینه مهار نرخ بیکاری جوانان به ویژه تحصیلکردههای دانشگاهی موفق باشند. این موضوع در آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران نیز قابل مشاهده است، به نحوی که در دوره 8 ساله فعالیت دولتهای نهم و دهم فاصله نرخ بیکاری جوانان و نرخ عمومی بیکاری در کشور حداقل 10 درصد بوده است که فاصله قابل تاملی محسوب میشود.
نرخ بیکاری جوانان 2 برابر بیکاری عمومی
به عبارت سادهتر در حالی که به نظر میرسد کارجویان تحصیلکرده باید شرایط مناسبتری را برای ورود به بازار کار کشور داشته باشند، اما آمارها میگویند چنین نیست و هجوم دهههای اخیر جوانان به دانشگاهها و دریافت مدارک گوناگون تحصیلی نتوانسته است کمک چندانی به آنها در ورود به عرصه بازار کار کشور داشته باشد که البته این مسئله مربوط به همه تحصیلکردهها نیست و افراد بسیار زیادی نیز اگر وارد دانشگاه نمیشدند، امروز نمیتوانستند در جایگاههای مناسب شغلی قرار بگیرند.
در دولتهای سابق معمولا ناهماهنگ بودن آموزشهای تئوریک دانشگاهی با نیازهای بازار کار، بی توجهی به رشتههای مورد نیاز جامعه، تربیت صرف دانشجو بدون ظرفیت سنجی، جزیرهای عمل کردن دانشگاهها و تمرکز بر روی پذیرش دانشجوی بیشتر از روشهای گوناگون بدون اینکه بررسی شود بازار کار به چه نوع آموزشهایی نیازمند است و همچنین فقدان مهارت انجام کار از سوی فارغ التحصیلان دانشگاهی؛ به عنوان مهمترین دلایل بیکار ماندن هزاران فارغ التحصیل دانشگاهی کشور نام برده میشود.
دلایل بیکار ماندن فارغ التحصیلان
طبق آمارهای موجود در فاصله سالهای 84 تا 91 از مجموع 6/2 تا 3 میلیون بیکار کشور، 1.7 تا حدود 2/2 میلیون نفر در سنین 15 تا 29 سال قرار داشته اند. به عبارت دیگر، کشور در 8 سال گذشته در پیک تقاضای کارجویان برای کار قرار داشته و طبق گفته کارشناسان، فشار تقاضا برای ورود به بازار کار تا حداقل نیمه دهه 90 نیز ادامه خواهد یافت.حسن روحانی رئیس جمهوری در ماههای گذشته در خلال اعلام برنامههای خود برای اداره کشور، موضوع بیکاری جوانان را نیز مورد تاکید قرار داد و عنوان کرد میتوان در قالب یک برنامه دقیق و عملیاتی به وضعیت بیکاری جوانان پایان داد.
علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نیز به تازگی اعلام کرده است 43 درصد کل متقاضیان کار کشور فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند و کشور هم اکنون با بحران بیکاری فارغ التحصیلان مواجه است. به بیان دیگر، از حدود 3 میلیون نفر بیکار اعلام شده در پایان سال 91، چیزی حدود 1 میلیون و 300 هزارنفر آن از جوانان فارغ التحصیل دانشگاهی تشکیل میشود که متاسفانه باید گفت این میزان دانشگاهی جامانده از بازار کار کشور، در واقع چیزی جز بحران بیکاری به معنای کامل نخواهد بود.
علاوه بر سخنان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی که هشداری است درباره بحران بیکاری جوانان، رئیس جمهور نیز در روزهای گذشته بار دیگر مساله مهم بیکاری جوانان را به عنوان یک معضل داخلی کشور یادآور شد و گفت: توجه به آموزش و پرورش و مدارس باید در وهله اول و رسیدگی به وضعیت بیکاری کشور در مرحله دوم از اولویتهای کاری در خصوص تدوین سند مهندسی فرهنگی کشور قرار گیرد.رئیس جمهور خاطر نشان کرد: تا زمانی که مشکل بیکاری در کشور حل و فصل نشود، هیچ یک از تصمیمات فرهنگی امکان تحقق نخواهد داشت و این در حالی است که ما در کشور با پدیده بیکاری جوانان تحصیلکرده نیز روبرو هستیم.
با این وجود، همچنان اشتیاق دهها هزار جوان برای ورود به دانشگاهها در کشور وجود دارد. متاسفانه آنچه که به بیکاری جوانان فارغالتحصیل دانشگاهها دامن میزند اولا بیتوجهی قریب به اتفاق آنها به تلاش برای کشف نیازهای واقعی بازار کار شامل پوشش ضعفها و فراگیری مواردی که برای ورود به بازار کار در رشته ای که درس میخوانند به آنها کمک کند و دوما اینکه اغلب برای توانمند کردن خود در برابر سایر رقبا علاوه برگذراندن مباحث تئوریک دانشگاهی تلاش دیگری صورت نمیدهند که میتوان به عنوان نمونه به فراگیری مهارت در کار با کامپیوتر، یادگیری حداقل یک زبان خارجی در زمان تحصیلات دانشگاهی و همچنین شرکت در دورههای مهارت آموزی فنی و حرفه ای اشاره کرد.
نظر شما