سلامت نیوز : خشونت علیه زن لزوما آن چیزی نیست که با شنیدن این ترکیب به ذهن میآید.
کتک زدن زنان کلیشه سریالهای تلویزیونی برای نشان دادن خشونت مصداق خیلی
کوچکی علیه زنان است. خشونتهای روانی و اجتماعی، رفتارهای خودبرتربین
مردانه، دورماندن زنان از موقعیتها و مشاغل مختلف و استفاده از آنها هم
بخشهایی هستند که خشونت را بهطور کامل تعریف نمیکنند. آسیبی که مقابله
با آن دغدغهای بینالمللی است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ اجلاس دفتر مقابله با خشونت علیه زنان متعلق به سازمان ملل برگزار و نماینده ایران در این اجلاس، بهعنوان عضوی از کمیته اجرایی تدوین مقررات برای مقابله با خشونت علیه زن برگزیده شد؛ کمیتهای که زیر نظر دفتری در سازمان ملل فعالیت خواهد کرد. دفتر مقابله با خشونت علیه زنان و دختران از چند سال گذشته در سازمان ملل فعالیت کرده است و کمیته تدوین مقررات خشونت علیه زنان برای برنامهریزی قوانین تلاش خواهد کرد که از خشونت علیه زنان در سطح بینالمللی بکاهد. حضور رئیس کمیسیون حقوق بشر مجلس میتواند برای تدوین مقررات مبارزه برای خشونت علیه زنان در کشورها پیامدهای مثبتی داشته باشد.
برخی کشورها از قاچاق زن درآمد دارند
قاچاق زنان و دختران یکی از مشکلات بینالمللی در حوزه زنان و از مصادیق خشونت علیه زنان است. مقابله با این مشکل جز با همکاری کشورهای مختلف امکانپذیر نیست و اجلاس دفتر مقابله با خشونت علیه زنان در فیلیپین به این مسئله اختصاص داشته است. یوسفیانملا به خبرگزاری خانه ملت درمورد این اجلاس گفته است: «در اجلاس دو روزه مقابله با خشونت علیه زنان و دختران، مقوله قاچاق زنان از کشورهای مختلف مطرح و بررسی شد. من بهعنوان نماینده ایران را برای برخورد و جلوگیری از این معضل در این اجلاس مطرح کردم. بر اساس مصوبه نهایی اجلاس مقابله با خشونت علیه زنان و دختران تمام دستگاه و سازمانهای نظارتی مانند پلیس بینالملل باید با این معضل مقابله کنند». قاچاق زنان برای برخی کشورها همراه با درآمدزایی است. تجارتی که بر اساس قاچاق زنان و دختران شکل میگیرد درآمدهای زیادی را برای صاحبان این تجارتها بهوجود میآورد و این سبب میشود که برخی کشورها جدیت لازم برای مقابله با این پدیده را نداشته باشند. یوسفیانملا میگوید: «متأسفانه برخی از دولتمردان کشورها درباره معضل قاچاق زنان و دختران سکوت کرده یا از این اقدامات حمایت میکنند».
نگاه نامحرم، خشونت علیه زن است
توران ولیمراد، فعال حوزه زنان به آرمان میگوید حضور
نماینده ایران در این دفتر بینالمللی وظایفی داخلی نیز برای او ایجاد و از
عضویت او در این کمیته استقبال میکند: «هر قدمی که برای رفع خشونت علیه
زنان برداشته شود میتواند مفید باشد. فردی که نماینده انجام این کار شده
است از وضعیت دنیا اطلاع پیدا میکند، با مشکلات کشورها و قدمهایی که آنها
در جهت رفع این مشکلات برمیدارند آشنا میشود. او طبیعتا موظف است که به
داخل ایران هم بپردازد». نگاهی که در غرب به تعریف خشونت وجود دارد نگاهی
بزرگتر از نگاه موجود است و نگاه بینالمللی فراگیرتر است: «نماینده ایران
متوجه خواهد شد چه پارامترهایی در سطح بینالمللی با تعریف خشونت تطبیق
پیدا میکند. اگر به تعریفی که در دنیا به عنوان خشونت مطرح است نگاه کنیم
در سطوح فردی، خانوادگی، اجتماعی و دولتی کار زیادی وجود دارد. خشونت در
ایران در شکلهای مختلف وجود دارد. خلأهایی در بخشهای فرهنگی و فرهنگسازی
و رفتارهای اجتماعی در خانواده و جامعه و در بخش حقوقی وجود دارد.
امیدواریم که با وجود این نماینده مجلس در این زمینه عمل کند».
نگاه اسلامی
به خشونت علیه زن فراگیرتر از نگاه غربی است. مصادیق خشونت علیه زن در
اسلام نهتنها کوچکتر و محدودتر از نگاه غربی نیست بلکه آن را شامل
میشود. ولیمراد این را باور دارد و البته از اینکه از نگاه اسلامی درمورد
مسئله خشونت علیه زنان کاری انجام نشده گلهمند است: «علاوه بر تعاریف
بینالمللی که از خشونت وجود دارد در منظر اسلامی پارامترهای دیگری هم
اضافه میشود. درواقع در نگاه اسلامی نهتنها مصادیق خشونتی که در سطح
بینالمللی وجود دارد، مصداق خشونت هستند بلکه مصادیق دیگری هم وجود دارد.
در داخل ایران به این مسئله پرداخته نشده است.
موظفیم که هم تعریف دنیا را درنظر بگیریم و هم تعاریف و محورهایی که اسلام مشخص کرده است.» ولیمراد نگاهش را اینگونه توضیح میدهد: «در منظر اسلامی انسان از آن خداست و باید مسیر رشد خود را بپیماید. هرگونه تعرض به این حریم در اسلام خشونت محسوب میشود. در نگرش اسلامی تعالی مطرح است و هر چیزی که مزاحم سلامت انسان باشد خشونت محسوب میشود. قرآن برای طرح مسئله حجاب، اول با مرد سخن میگوید». کارهای تحقیقاتی درباره مسئله زنان و خشونت علیه آنها از نظر ولیمراد در چارچوب تئوریهای غربی انجام شده که نمیتوانند برای جامعه ایران به قدر کافی مفید باشند. تحقیقاتی که همانها هم روی کاغذ باقی ماندهاند و به عمل نرسیدهاند: «تئوریپردازهای تعالیم انسانی از مبحث خشونت علیه زنان فرار کردهاند».
دور ماندن زنان از مسئولیتها، خشونت سیاسی است
خشونت علیه زنان در شکلهای مختلفی وجود دارد. خشونتهایی که به صورت رفتاری، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی وجود دارد. دور ماندن زنان و محدودیتهایی که برای آنها در حوزه سیاسی وجود دارد را ولیمراد یکی از مصادیق خشونت سیاسی علیه زنان میداند: «محرومیت زنان از پستهای تصمیمگیر و تصمیمساز خشونت سیاسی محسوب میشود. بعضا دولتهای قبل هم به همین شیوه رفتار کردهاند و زنان را از مسئولیتهای تصمیمساز کنار گذاشتهاند. هیچ توضیحی هم برای این مسئله نمیدهند و کسی هم سوال نمیکند. خشونت علیه زنان در بسترها و قالبهای مختلف وجود دارد. امیدواریم که حضور نماینده در سازمان ملل به بهبود اوضاع کمک کند».
قانون مقابله با خشونت زنان نداشتهایم
وضع قوانین برای مقابله با خشونت علیه زنان تاکنون در ایران مطرح نشده اما در زمانهای مختلف قانونهایی تصویب شده که خشونت را کم میکند. ولیمراد برای این قوانین مثالی دارد: «قانون عسر و حرج یکی از این قوانین بود». قانونی که زن با ثابت کردن اینکه در زندگی با همسرش در شرایط سختی قرار گرفته میتوانست طلاق بگیرد. سختیهایی که معمولا با خشونتهای رفتاری و کتک زدن زن توسط شوهر تعریف میشد. «تعریف عسر و حرج بهطور کلی کار سختی است. زنی هم که ثابت میکرد در عسر و حرج قرار دارد با طلاق گرفتن از خشونتی فرار میکند و به خشونت دیگری وارد میشود». ولیمراد وضعیت مقابله با خشونت را دچار اشکالات زیادی میداند: «خشونتهای روانی و احساسی وجود دارند و شدیدتر هستند. جای زخم در این خشونتها میماند و عفونی میشود. افراد هم برای مقابله با این خشونت آموزش ندیدهاند و مطرح هم نمیتوانند بکنند. از نظر آموزش عمومی هم نقص داریم. خانه سالم خانه عاری از خشونت است. هم برای زن، هم برای مرد و هم برای بچهها. خشونت علیه زن میتواند خشونت از طرف زن را هم گسترش دهد».
آفت مسائل زنان سیاسیکاری است
روی زمین ماندن امور زنان در دستگاهها ناشی از آفتی است
که ولیمراد سیاسیکاری مینامد: «مسئله زنان متولی نداشته که امور آنها را
بررسی کند. فراکسیون زنان مجلس، شورای فرهنگی اجتماعی زنان و مرکز امور
زنان و خانواده ریاستجمهوری دچار آفت سیاسی شدن هستند. رقابت سیاسی باعث
میشود امور زنان روی زمین بماند که خشونت علیه زنان هم بخش مهمی از آن
است. چند روز قبل یکی از اعضای کمیسیون زنان مجلس گفته بود که اگر معاون
رئیسجمهور طبق نظر کمیسیون رفتار کند با او همکاری میکنیم. زنانی که وارد
مسئولیت میشوند فارغ از مسائل زنان جریانهای سیاسی که به آن تعلق دارند
را تقویت میکنند.
زنان مجلس حتی به جلسه معارفه خانم مولاوردی هم نیامدند». بخشی از این مشکل هم به این دلیل است که زنان با کمک مردان یا توسط آنها وارد مسئولیت میشوند: «زنان توسط مردان به مسئولیت انتخاب میشوند. حضور آنها با کارهایی همراه است که مردان بالادستی با آن بیگانهاند. این سبب میشود که جریانهای سیاسی که این مسئولان به آن تعلق دارند حاکم شوند. تنها راهحل هم این است که مسئولها خودشان را در صندلیها نبینند و بدون توجه به جریان و بالادستیهای خود امور زنان را با توجه به شرایط و آسیبها برنامهریزی کنند. باید وضعیت مطلوب یا وضعیت نسبی که باید به آن رسید تعریف شود و کارها ماموریتمحور باشد و نه فردمحور. این مسئلهای است که باید برای همه جریانها سیاسی صدق کند».
آسیبهای مدرن خطرناکترند
تحقیقات زیادی درمورد مسائل زنان در ایران و خشونتهای علیه آنها انجام شده است. ولیمراد معتقد است با شرایطی، توانایی لازم برای وضع قوانین پیشگیرانه از خشونت زنان وجود دارد: «توانایی لازم برای وضع قانون وجود دارد. آدمهایی که در این زمینه کار میکنند زیادند. چه آنهایی که مطالعات غربی دارند و چه آنهایی که با مطالعات اسلامی آشنا هستند. باید با توجه به شرایط جدید تئوری بدهند. با این وجود پتانسیل لازم را داریم». زنان در ایران دچار دو نوع آسیب هستند؛ آسیبهایی که حاصل تفکرات سنتی جامعه و آسیبهایی که متعلق به جامعههای مدرن است ولیمراد آسیبهای جدید را که نیازمند نظریهپردازی جدید است خطرناکتر میداند: «در مسائل زنان با آسیبهای گذشته و دنیای مدرن روبهرو هستیم. آسیبهای جدید خطرناکتر از آسیبهای گذشته است. قوانین درستی برای مقابله با این آسیبها وجود ندارد. آسیبهایی که بعضا در برخی نوجوانهای دختر خود میبینیم حاصل این است که در گذشته روی مسائل زنان کار کارشناسی نکردهایم که ناشی از بدون متولی بودن مسائل زنان بوده است».
نظر شما