به گزارش سلامت نیوز به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت ؛ این در حالی است که بر اساس گزارش FAO در سالهای 2011- 2013 تقریباً 842 میلیون انسان قادر به دریافت میزان انرژی مورد نیاز روزانه خود نیستند. از طرفی با افزایش جمعیت شهرنشینان و کاهش جمعیت روستاها، تغییرات اساسی در نحوه فرآوری و مصرف مواد غذایی حاصل شده است که متعاقب این تغییرات، مخاطرات حاصل از مواد غذایی نیز دچار تغییر شده‌اند. بنابراین علاوه بر عوامل بیولوژیک مانند باکتریها، انگل‌ها و ویروسها و مسمومیت حاصل از مصرف مواد غذایی آلوده که مهمترین عامل ایجاد بیماری در انسانها بودند، مخاطرات جدیدی مانند باقیمانده داروهای دامپزشكی، سموم دفع آفات نباتی و مواد شیمیایی دیگر مانند فلزات سنگین و عوامل آلوده کننده محیطی به این مخاطرات افزوده شده‌اند كه سلامتی مصرف‌كنندگان را بیش از پیش به مخاطره می‌اندازد.
همه ساله در 16 اكتبر میلادی، یعنی روزی كه فائو (سازمان خوابار و كشاروزی، در سال 1945 میلادی تأسیس شد، مراسم بزرگداشت روزجهانی غذا برگزار می‌شود. شعار روز جهانی غذا در سال 2013 «سیستمهای غذایی پایدار برای امنیت غذا و تغذیه » است. هدف از تعیین این روز افزایش آگاهی عمومی از مشكلات گرسنگی، سوء تغذیه و فرهنگ سازی برای تولید غذای سالم و كافی و عاری از آلاینده‌های مضر برای سلامت جامعه و محیط زیست و رسیدن به كشاروزی پایدار است. از دیگر اهداف این شعار، آگاهی دادن به دولتمردان، كارآفرینان و صاحبان صنایع از نقش و اهمیت مواد غذایی سالم و كافی برای رشد و تعالی جامعه است.
لازم است برای دست یافتن به سیستمهای پایدار غذا و راههای رسیدن به آن، دولت، برنامه‌ریزی دقیق تری نماید. این برنامه‌ریزی باید با همكاری تمامی سازمانهای مرتبط و به صورت یكپارچه انجام شود. سیستم غذا روندی است كه به ایجاد ارتباط مستقیم بین تولید‌كننده غذا و مصرف كننده غذا منجر می‌شود. این سیستم با غذا شروع و به تغذیه و سلامت ختم می‌شود. هدف اصلی و شاخص قابل اندازه‌گیری سیستمهای غذا «سلامت» است. همچنین توجه به «سلامت» در زمانی كه سیاست‌های كلان تولید مواد غذایی تدوین و اجرا می‌شود، موجب بهبود وضع تغذیه و توسعه سیستمهای غذایی پایدار است. می‌توان گفت حضور هم زمان گرسنگی، فقر ریز مغذیها و از طرفی افزایش دریافت كالری و در نتیجه چاقی و اضافه وزن در بسیاری از كشورهای فقیر می‌تواند ریشه در عدم سیاستگذاری مناسب و مبتنی بر سلامت در بخش كشاورزی، تولید غذا و آموزش باشد. بنابراین رویكردی یكپارچه برای ایجاد سیستمهای غذا و كشاورزی، در بهبود سلامت و تغذیه، مفید و مؤثر خواهد بود.
از آنجا كه سازمانها و وزارتخانه‌های متعدد در خصوص تولید مواد غذایی در كشور دخیل هستند بر اساس قوانین مصوب و ساختار سازمانی خود در این حوزه فعالیت می‌كنند و معمولاً به شكل كاملاً مستقل و جزیره‌ای در ارتباط با شبكه گسترده تولید و توزیع مواد غذایی در كشور برنامه‌ریزی و اقدام می‌كنند.
وجود یك ساختار تشكیلاتی كه این واحدهای مستقل را در شبكه تولید و توزیع مواد غذایی بهم ارتباط دهد ضروری است تا بر اساس یك استراتژی ملی و سیاستگذاری كلان در كشور برنامه‌های خود را اجرایی کرده تا از موازی كاری و حتی گاهی از اجرای برنامه‌های متقابل در این حوزه پرهیز شود.
تعیین روزی از ایام سال به عنوان روزجهانی غذا، بیانگر دغدغه جهانیان در خصوص غذا و تأمین این مهمترین نیاز انسانی و بیانگر اهمیتی است كه مردم همه دنیا برای این بخش از نیاز جوامع بشری و اقتصاد جهان قائل هستند. امید است تمام ارگان‌ها و سازمانهای مرتبط با همكاری با یكدیگر و اتكای به دانش روز و ایجاد بستر‌های مناسب از طریق ارتقای سیستمهای غذایی پایدار دسترسی به غذای سالم، مغذی و حلال كه هدیه‌ای بهشتی برای تمام افراد جامعه است، را فراهم سازند.
مهندس حجت اله كمكی
مدیر نظارت بر غذا، آرایشی و بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان
مدیر نظارت بر غذا، آرایشی و بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی همدان
نظر شما