سلامت نیوز : گزارش نرخ بیكاری كه به تازگی از سوی مركز آمار انتشار یافت نشان داد كه وضعیت اشتغال و به كلی وضعیت اقتصادی كشور در چه شرایط دشوار و در عین حال حساسی قرار دارد. در این گزارش آمده بود كه نرخ بیكاری جوانان 26 درصد است كه این نرخ دو برابر نرخ بیكاری كل كشور است. به بیان بهتر بیكاری در میان جوانان، كه باید از بالاترین میزان اشتغال‌ و اشتغالزایی برخوردار باشند به‌عكس در بحرانی‌ترین و تاسف‌برانگیزترین وضعیت قرار دارد. آن هم درست در شرایطی كه ما با موج جدید جوانان جویای كار روبه‌روییم و باید به فكر ساماندهی اشتغال برای جوان‌های كشورمان باشیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ اولین سوالی كه پیش می‌آید این است كه چرا وضعیت اشتغال جوانان به این روز افتاده و پس از پاسخ‌ به این سوال باید به راه‌ها و برنامه‌هایی كه دولت برای بر آمدن از پس این مشكل پیش رو دارد پرداخته شود. نباید فراموش كرد كه در سال‌های گذشته كشور با مشكل ركود تورمی روبه‌رو بوده‌است. همانطور كه برخی از اعضای دولت یازدهم هم به آن اشاره كرده‌اند، ركود تورمی از اصلی‌ترین مشكلات اقتصاد كشور به شمار می‌آید كه توانسته حوزه‌های اقتصادی دیگر را هم تحت تاثیر خود قرار دهد. زمانی كه ما با مشكل ركود تورمی مواجه باشیم یعنی در بخش تولید و صنعت هیچ تحركی نداریم و در پی آن نمی‌توانیم به رشد اقتصادی مناسب دست پیدا كنیم. همانطور كه آمارها و مقامات دولت می‌گویند نرخ رشد اقتصادی كشور در سال 91 منفی 5 درصد بوده‌است.

این یعنی ما در سال 91 پنج درصد كمتر از سال 90 تولید و پیشرفت اقتصادی داشته‌ایم. از همین‌رو آنچنان دور از ذهن نیست كه بیكاری جوانان در سال 91 رشد بسیاری پیدا كرده‌است. زیرا در این سال به دلیل ركود تورمی و كاهش شدید رشد اقتصادی واحدهای صنعتی، تولیدی‌های بزرگ و كوچك و شركت‌های فعال در بخش‌های اقتصادی نتوانسته‌اند به جذب نیروی كار جوان و جویای كار بپردازند. چرا كه تورم از یكسو موجب رشد هزینه‌های تولید آنها شده و واحدهای تولیدی و صنعتی را به ركود كشانده و جلوی فعالیت این مراكز اشتغالزا را گرفته‌است. بخش گسترده‌ای از این ركود به دلیل اجرای ضعیف و غلط هدفمندی یارانه‌ها بوده‌است.

بر همگان واضح است كه در هدفمندی یارانه‌ها هیچ سهمی به واحدهای تولیدی داده نشد و اتفاقا هزینه تولید واحدهای تولیدی و صنعتی هم به شدت افزایش پیدا كرد. عدم پرداخت سهم تولید از هدفمندی یارانه‌ها مضاف بر اینكه باعث ركود شد، به اخراج نیروی كار جوان و همچنین تعطیلی واحدهای تولیدی هم انجامید كه این امر سهم بسزایی در بیكاری جوانان دارد. بنابراین می‌توان فهمید كه ركود تورمی یكی از اصلی‌ترین متهمان بیكاری 26 درصدی جوانان است. از همین‌رو دولت برای رفع این مشكل به سرعت باید فكری به حال ركود تورمی، كه اقتصاد كشور را به بند كشیده بكند. ما بدون توجه به این دست‌انداز بزرگ نمی‌توانیم به نرخ رشد اقتصادی قابل‌قبولی دست پیدا كنیم.

زمانی كه ما نرخ رشد پایینی هم داشته باشیم یعنی ركود و تورم هنوز و همچنان به قوت خود باقی هستند و نمی‌توان امیدی به رفع معضل بیكاری جوانان داشت. از همین‌رو دولت باید برنامه‌ای دقیق و حساب‌شده برای بیرون كشیدن اقتصاد از ركود تورمی روی میز داشته ‌باشد تا با اتكا بر آن واحدهای صنعتی، تولیدی و اقتصادی تكانی دوباره به خود دهند. از سوی دیگر دولت باید مراقب تصمیم خود برای افزایش قیمت حامل‌های انرژی باشد. چرا كه این تصمیم اگر بدون احتیاط عملی شود می‌تواند ركود تورمی و وضعیت فعلی را باز تولید كند و این امر مساوی با تداوم بیكاری جوانان خواهد بود.