البته اگرچه در تمام کشورهای جهان حدود 30سال است از این نوع چسب ها استفاده می شود، اما متاسفانه در کشور ما تا به حال نه تنها کاربردی نداشته است ، بلکه وجود جایگزینی برای نخ جراحی و بخیه بیشتر به یک رویا شبیه بود.

اما تولید قوی ترین چسب بافتی هوشمند دنیا از سوی محققان ایرانی به این رویا رنگ واقعیت داده خوشبختانه کارایی این چسب در 2 مورد جراحی های مجاری ادرار و چشم با موفقیت آزمایش شده است.

 از زمانی که نخ بخیه وارد علم پزشکی شد، این تصور پیش آمد که اگر بتوان بدون استفاده از نخ ، با یک چسب قطعات را کنار هم قرار داد، کار با سهولت بیشتری انجام می شود. اما تاریخچه چسب بافتی به معنای واقعی به زمان جنگ جهانی دوم (دهه 1940) برمی گردد.

در این زمان محققان متوجه شدند که می توان از عامل اصلی انعقاد خون (فیبرینوژن) به عنوان ماده اصلی در چسب استفاده کرد و در دهه 1970 فیبرین گلو، به عنوان تنها چسب بافتی تایید شده در دنیا شناخته شد. اما به علت این که پروتئین های موجود در نسل اولیه این چسب ها با پروتئین های موجود در بدن فرد تفاوت داشت ، می توانست در بیشتر موارد به حساسیت در بدن فرد منجر شود. بنابراین محققان به این فکر افتادند که اگر بتوانند از بدن هر فرد برای خود او چسب بسازند، این مشکل برطرف می شود.