اجبار به استفاده از ماسک برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا یکی از راهکارهایی است که سازمان بهداشت جهانی در کنار رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، شست‌وشوی مکرر دست‌ها و ضدعفونی کردن مداوم به همه کشورها توصیه کرده است.

آیا می‌دانید هر سال در کشور ما حدود یک میلیون و 500 هزار نوزاد متولد می‌شود که از هر یک هزار مورد تولد، یک نوزاد ناشنواست؟ متاسفانه از آنجا که شنیدن مقدم بر گفتار است، در صورتی که تحریک شنوایی در کودکی به‌دلیل اختلال شنوایی اتفاق نیفتد، متعاقب آن مرکز گفتار در مغز فعال نشده و کودک نخواهد توانست به‌طور طبیعی از سن یک تا دو سالگی شروع به صحبت کند.

رئیس اداره سلامت گوش و شنوایی وزارت بهداشت با تاکید بر مداخلات به موقع شنوایی از طریق نظام‌های مراقبت بهداشتی اولیه، گفت: عدم دسترسی افراد کم شنوا به مداخلات به موقع مانند استفاده از سمعک و... می‌تواند آثار سوئی در ابعاد جهانی به وجود آورد.

بسختی حرفم را متوجه می‌شود. ماسک را برمی‌دارد و با اشاره می‌گوید: «من ناشنوا هستم، خواهش می‌کنم ماسک‌تان را بردارید و حرف بزنید.» ماسک سد بزرگی است برای مقابله با ویروس کرونا اما سد ارتباط هم هست؛ تاکسی که از دور شما را می‌بیند منتظر ایستاده‌اید، ناچار است ترمز کند و شیشه را پایین بکشد تا متوجه شود دقیقاً کجا می‌روید.

طی هفته‌های گذشته، گروه‌هایی از ناشنوایان نسبت به وضعیت اطلاع‌رسانی صدا وسیما درباره ویروس کرونا برای همقطاران خود اعتراض داشتند. آنها معترضند که به خوبی افراد شنوا در جریان اخبار شیوع کرونا قرار نمی‌گیرند و حق طبیعی آنها نادیده گرفته شده است.

متخصص گوش، حلق و بینی گفت: عفونت‌‍‌های ‌بارداری عامل ایجاد اختلال شنوایی می‌شود.

رئیس هیئت مدیره انجمن علمی گفتار درمانی ضمن صعب‌العلاج دانستن بیماری ناشنوایی، در عین حال به تشریح روند تشخیص این بیماری پرداخت و گفت: برای اینکه این افراد بتوانند رنج زندگی خود را کمتر کنند، باید نگاه ویژه‌تری به مشکلات‌شان داشته باشیم؛ چراکه مدت زمانی طولانی درگیر بیماری هستند.

رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران، نسبت به خرید اینترنتی سمعک هشدار داد و گفت: اغلب این سمعک ها، دست دوم و بعضا خراب هستند.

رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، با عنوان این مطلب که سن طلایی کاشت حلزون یک تا پنج سالگی است، گفت: در حدود ۱۰۰۰ نفر در نوبت کاشت حلزون هستند.

صحبت کردن با معلولان ناشنوا و کم‌شنوا راه و روش خود را دارد. این ارتباط در بسیاری از موارد یکسویه و کوتاه است. آنها تمایل دارند که صحبت‌هایشان را موجز و مختصر در اختیار مخاطبان شنوایشان بگذارند چون می‌دانند شنواها، چندان حوصله و فهمی در مقابل آنها نشان نمی‌دهند. گفت‌وگو کمی که پیچیده می‌شود، ناشنوا‌ها دست در جیب برده و خودکار و کاغذ درمی‌آورند تا معاشرت را روی کاغذ بیاورند.