سلامت نیوز:میکروب‌ها جانداران ریزی هستند که تقریباً در همه جا حضور دارند از کف اتاق تا درون هوایی که تنفس می‌کنیم. این جانداران ریز را می‌توان روی پوست دست و صورت یا در میان موهای سر و حتی در برخی اندام‌های داخلی بدن یافت. اما همه میکروب‌ها زیان آور نیستند. گروهی از میکروب‌ها نقش سازندگی و احیا برعهده دارند و می‌توان گفت زندگی بدون آنها مشکل است. از میان این میکروب‌های دوست داشتنی، میکروب‌های موجود در دستگاه گوارش یا میکروب‌های ساکن بر سطح پوست اهمیت ویژه‌ای دارند.اما دسته‌ای دیگر از میکروب‌ها زندگی انگلی در پیش گرفته به بدن میزبان آسیب می‌رسانند. در حقیقت میکروب‌های بیماری‌زا، در بدن جانداران دیگر زندگی کرده و زمینه ایجاد بیماری را مهیا می‌سازند.
به گزارش سلامت نیوز، رئیس انجمن میکروب شناسی در گفت‌و‌گو با روزنامه ایران می‌گوید: حضور دسته‌ای از میکروب‌ها در بدن انسان یا حیوان مفیداست که به آنها میکروفلور گفته می‌شود اما در مقابل اندام‌هایی در بدن وجود دارد که باید همیشه پاک باشند. به بیان دیگر هیچ میکروبی در بافت‌های استریل بدن مانند خون و مغز نباید وجود داشته باشد. حضور هر نوع میکروبی در بافت‌های استریل می‌تواند منشأ آسیب و صدمه‌ای جدی باشد. برای مثال هنگامی که زخمی روی سطح ایجاد می‌شود، میکروب‌ها به بافت‌های عمقی و بافت‌های استریل نفوذ کرده، بسرعت رشد و تولیدمثل می‌کنند و اگر با رشد و تولید مثل آنها مقابله نشود، به بدن آسیب خواهد رسید. بنابراین می‌توان گفت اگر ایمنی وجود نداشته باشد میکروب‌ها در راستای تحلیل و تقلیل قوای جسمی بیمار اقدام خواهد کرد.
دکترمحمد مهدی فیض‌آبادی با تأکید بر استفاده مناسب از آنتی بیوتیک به عنوان راه از بین بردن میکروب‌های مضر می‌افزاید: متأسفانه دیده شده برخی اقدام‌های اشتباه باعث ایجاد مقاومت عفونت‌ها و به طورکلی میکروب‌ها به درمان آنتی بیوتیکی می‌شود. میکروب‌ها موجوداتی با توانمندی تبادلات ژنتیکی در میان جمعیت خود هستند.برخی از ژن‌ها باعث ایجاد مقاومت می‌شود و میکروب‌ها می‌توانند این ژن مقاومت را دراختیار دیگر میکروب‌های حساس قرار دهند و در نهایت به مقاومت آنها منجر شوند. در چنین شرایطی داروهای تجویز شده قبلی نیز توانایی از بین بردن میکروب را نخواهند داشت.
از سوی دیگر جمعیت میکروب‌ها در اغلب موارد همدیگر را حفاظت کرده، را ه نفوذ آنتی بیوتیک را می‌بندند. میکروب‌ها با زندگی هماهنگ و هارمونیک خود همواره در تلاشتند آنتی بیوتیک‌ها را مهار کنند. آنها سعی می‌کنند با ایجاد مواد چسبنده در اطراف خود از نفوذ آنتی بیوتیک‌ها جلوگیری کنند.
رئیس انجمن میکروب شناسی در ادامه با اشاره به عوامل مختلف مؤثر بر مقاومت میکروب‌ها، تصریح می‌کند: میکروب‌ها همواره در تلاشند در بدن انسان‌ها مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد کنند، در این راستا رفتارهایی که ناخواسته توسط انسان صورت می‌گیرد بر این مقاومت می‌افزاید.
خوددرمانی و استفاده خودسرانه از آنتی بیوتیک‌ها در انواع بیماری‌های عفونی می‌تواند باعث افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی شود. در این زمینه استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک حتی می‌تواند به القا و بروز مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک اصلی ضد میکروب نیز منجر شود. در میان دیگر عوامل ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی می‌توان به تجویز نادرست دارو توسط برخی پزشکان نیز اشاره کرد.
محیط داخلی بیمارستان‌ها نیز در زمینه افزایش مقاومت‌های میکروب‌ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار هستند. در حقیقت بیمارستان محلی است که انسان‌ها تحت درمان‌های مختلف، دچارکاهش توان جسمی خواهند شد. در چنین شرایطی بدن ضعیف مستعد دریافت میکروب‌های فرصت طلبی است که می‌توانند جراحت داخلی یا سطحی بدن را دچار آلودگی و تخریب کنند.
وی درخصوص نحوه تکثیر و گسترش میکروب‌ها به بخش‌های حساس بیمارستانی می‌گوید: گاهی ممکن است میکروب‌ها توسط همراهان بیمار وارد بخش شود. گاهی هم دیده شده مواد ضدعفونی کننده استفاده شده در بیمارستان از قدرت لازم برای از بین بردن میکروب‌ها برخوردار نباشند. گاهی هم دستگاه‌های ضدعفونی کننده با مشکل روبه‌رو هستند.
دکتر فیض آبادی در خاتمه توصیه می‌کند: بخش‌های بیمارستانی باید از مواد ضدعفونی کننده مناسب استفاده کنند و همچنین توصیه می‌شود ضدعفونی قسمت‌های مختلف تحت نظارت و کنترل متخصصان عفونی و میکروب‌شناسی صورت گیرد. در این راستا اقدام‌های آموزشی به پرسنل مرتبط بسیار مفید خواهد بود.
البته در بحث پیشگیری نقش بیمار و همراه وی نیز بسیار چشمگیراست. برای مثال همراهان بیمارممنوع الملاقات نباید برای دیدار وی اصرار بورزند زیرا ریسک عفونت در بعضی از بخش‌ها بسیار بالاست.از سوی دیگر بیمار باید بداند که از مصرف بی‌رویه دارو بشدت بپرهیزد و همچنین داروهای تجویز شده توسط پزشک را تا آخرین مرحله استفاده کند. هرچند در این بحث، تجویز داروی درست بسیار مهم است اما استفاده کامل از دارو مهمتر خواهد بود و رها کردن درمان با تصور بهبودی زمینه بروز مقاومت میکروب‌ها را ایجاد می‌کند.
نظر شما