اینجا فقط نام پزشك معالج وجود دارد. خود پزشك سهامدار و عضو هیئت مدیره یكی از نامی‌ترین بیمارستان‌های خصوصی پایتخت است و در شرایطی كه بیمار بستری در بیمارستان دولتی درد می‌كشد و به حضور و معاینه وی احتیاج دارد، یا در مطب خصوصی‌اش مشغول ویزیت كردن بیمارانی است كه توانایی پرداخت ویزیت‌های40- 50 هزار تومانی را دارند یا بر سر بالین بیمارانی است كه دستمزد میلیونی‌اش را پرداخت كرده‌اند و در بیمارستان خصوصی‌اش بستری هستند. این در حالی است كه مطابق تكلیف قانون برنامه پنجم توسعه فعالیت همزمان پزشكان در بخش دولتی و خصوصی ممنوع است.

صید بیمار در بخش دولتی، درمان در بخش خصوصی

سلامت نیوز: اینجا فقط نام پزشك معالج وجود دارد. خود پزشك سهامدار و عضو هیئت مدیره یكی از نامی‌ترین بیمارستان‌های خصوصی پایتخت است و در شرایطی كه بیمار بستری در بیمارستان دولتی درد می‌كشد و به حضور و معاینه وی احتیاج دارد، یا در مطب خصوصی‌اش مشغول ویزیت كردن بیمارانی است كه توانایی پرداخت ویزیت‌های40- 50 هزار تومانی را دارند یا بر سر بالین بیمارانی است كه دستمزد میلیونی‌اش را پرداخت كرده‌اند و در بیمارستان خصوصی‌اش بستری هستند. این در حالی است كه مطابق تكلیف قانون برنامه پنجم توسعه فعالیت همزمان پزشكان در بخش دولتی و خصوصی ممنوع است.


به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جوان در ادامه نوشت: دولت و مجلس در حالی مشغول تدوین برنامه ششم توسعه هستند كه هنوز بسیاری از تكالیف برنامه پنجم زمین مانده است. فعالیت پزشكان در یكی از دو بخش خصوصی یا دولتی یكی از مواردی است كه مطابق ماده 32 برنامه پنجم توسعه برای مقابله با برخی از تخلفات پزشكی و ارتقای كیفیت ارائه خدمات در بخش دولتی تدوین و تصویب شده بود اما با آغاز به كار دولت یازدهم این تكلیف قانونی در هیاهوی طرح تحول سلامت گم شد تا بسیاری از بیماران بستری در بخش دولتی به دلیل حضور نداشتن پزشك معالجی كه تنها نامش در پرونده درمانی‌شان ثبت شده با مشكلات جدی مواجه شوند و حتی به كام مرگ فرو روند.
  
پزشكانی كه فقط نامشان هست
فرقی نمی‌كند به كدام بیمارستان دولتی سر بزنید. در تمامی این بیمارستان‌ها هر‌چند در فهرست هیئت علمی نام پزشكان متبحر را می‌توانید مشاهده كنید اما به جز اساتید تمام وقت دانشگاه‌های علوم پزشكی بقیه پزشكانی را كه نام‌شان در این فهرست است، حتی برای یك بار هم نمی‌توانید ملاقات كنید. بسیاری از این پزشكان تنها برای بهره مندی از تسهیلات عضو هیئت علمی بودن هر از چند گاهی به بیمارستان سر می‌زنند اما این حضور در بیمارستان به معنی حضور بر بالین بیمار نیست. همراه یكی از بیماران بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان امام حسین در این باره می‌گوید: ما در طول مدت بستری در بیمارستان پزشك معالج را ندیدیم و فقط اسم وی در پرونده درج شده بود. این پزشك كه ظاهراً رئیس بخش هم هست فقط یك بار به بیمارستان آمد كه آن یك بار هم در اتاق پزشك نشسته و پیام‌های تلفن همراهش را چك می‌كرد و من از طریق پرستار بخش فهمیدم پزشك معالج بیمار من است و از دور نگاهش كردم! یكی دیگر از بیماران بستری در همین بخش نیز می‌گوید:‌یك بار كه به مطب خصوصی پزشك معالجم رفتم با پرداخت ویزیت 48 هزار تومانی توانستم وی را ببینم!
  
صید بیمار در بخش دولتی
یكی از دلایل تصویب قانون ممنوعیت اشتغال همزمان پزشكان در بخش دولتی و خصوصی بازاریابی پزشكان دو‌شغله در بخش دولتی برای انتقال بیمار به بخش خصوصی و جراحی و بستری در آن بخش بود. به باور مسعود پزشكیان، وزیر اسبق بهداشت وقتی فردی در بیمارستان دولتی استخدام است و به بیمار می‌گوید كه بیرون از آن بیمارستان او را عمل می‌كند، چه لزومی دارد این فرد وارد سیستم دولتی شود و مردم را بدبین و آنها را وادار كند خانه‌شان را بفروشند؟ از سوی دیگر وقتی پزشكی بیماری را معاینه می‌كند یا او را عمل می‌كند، اگر عارضه‌ای بروز پیدا كند و پزشك در بیمارستان نباشد چه كسی پاسخگوی بیمار خواهد بود؟ وی تصریح می‌كند: درهیچ جای دنیا اجازه نمی‌دهند پزشك 10 جا كار كند و سهام داشته باشد. در اروپا، امریكا و تركیه هم پزشكان حق دارند یك جا كار كنند و باید پاسخگوی همان جا هم باشند.
 
جراحی غیرضروری برای پول بیشتر
سیامك مره‌صدق، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس درباره چرایی اجرایی نشدن این قانون می‌گوید: این ماده قانونی یك تبصره داشت و آن فراهم شدن زیرساخت‌هایی نظیر اجرای طرح تمام وقتی استادان دانشگاه‌های علوم پزشكی و همچنین بالا بردن تعرفه‌ها و كم كردن فاصله درآمد پزشكان شاغل در بخش خصوصی و دولتی است. این در حالی است كه هم اكنون تفاوت میان تعرفه‌های بخش خصوصی و دولتی نجومی است و با اجرای این طرح به دلیل تمایل بیشتر پزشكان به ماندگاری در بخش خصوصی بخش دولتی از نظر آموزشی و درمانی آسیب می‌بیند. بنا به تأكید این عضو كمیسیون بهداشت در دولت یازدهم طی دستورالعملی ممنوعیت اشتغال در بخش خصوصی و دولتی درباره رؤسای دانشگاه‌ها و معاونان آنها الزامی شده است اما باید سریع‌تر عمل كرد چراكه اجرای طرح تحول سلامت و پزشك خانواده به اجرای طرح ممنوعیت اشتغال همزمان پزشكان در بخش دولتی و خصوصی وابسته است.
 اما وقتی پزشك هیچ‌گونه حضوری در بیمارستان‌های دولتی ندارد و فقط نامش وجود دارد، چنین حضوری چه تأثیری در كیفیت آموزش و درمان می‌تواند داشته باشد؟ مره‌صدق در پاسخ به این سؤال می‌گوید: همانقدر كه در انجام اعمال جراحی بالای سر رزیدنت حضور داشته باشند و به سؤالات آنها پاسخ دهند خوب است! به باور وی همچنین نباید پرداخت به پزشكان بر اساس میزان مریض یا تعداد عمل‌های جراحی باشد زیرا این مكانیسم موجب می‌شود اعمال جراحی غیر لازم رواج یابد.
  
پزشكانی كه بابت نبودن‌شان پول می‌گیرند
احمد آریایی‌نژاد، عضو دیگر كمیسیون بهداشت و درمان مجلس اما زاویه دیگری از این ماجرا را آشكار می‌كند. وی با اشاره به رشد 120 تا 300 درصدی تعرفه‌های درمانی در طرح تحول سلامت می گوید: با اجرای طرح تحول بنا شد با تأمین مالی پزشكان از طریق اصلاح تعرفه‌ها دیگر پزشكان شاغل در بخش دولتی به بخش خصوصی نروند اما بعد از مدتی دوباره پزشكانی كه باید در بیمارستان حضور داشته باشند تنها اسمشان هست و خودشان به رغم دریافت پول تمام‌وقتی جای دیگر مشغولند. به باور این پزشك صرف‌نظر از حلال و حرامی این پولی كه از سوی دانشگاه و بیمارستان برای نوشته شدن نام پزشك معالج در پرونده بیمار به حساب او واریز می‌شود، این كار نقض قانون است و از نقص نظارتی حكایت دارد. این در حالی است كه همین پزشكان گاهی وقت‌ها حتی مرخصی می‌گیرند و برای اعمال جراحی با دستمزدهای بالاتر به خارج از كشور می‌روند.


وی در پاسخ به چرایی فقدان نظارت بر اجرای این قانون می‌افزاید: وزیر بهداشت در آخرین سخنرانی خود در مجلس گفت من قانونی را كه مرا در مقابل همكارانم قرار دهد، اجرا نمی‌كنم. این در حالی است كه وی در كسوت یك وزیر بیش از مسئولیت در برابر همكارانش، در برابر سلامت مردم مسئول است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha