سلامت نیوز:، مشکلات سلامت روانی از نگرانی‌های فزاینده است. این مشکلات نه فقط در انگلستان – که گفته می‌شود در سال از هر چهار نفر یک نفر یک مشکل سلامت روانی را تجربه می‌کند – بلکه در تمام جهان شایع است. مشکلات مربوط به سلامت روان یکی از دلایل اصلی معلولیت، خودکشی، و بیماری قلمداد می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از  شفقنا حالا یک پژوهش جدید از یک رشد نگران‌کننده در معضلات سلامت روانی در بین نوجوانان بریتانیایی حکایت دارد. به گزارش وزارت آموزش بریتانیا، که با ۳۰ هزار دانش‌آموز بین ۱۴ تا ۱۵ سال گفتگو کرده است، از هر ۳ دختر نوجوان بیش از ۱ نفر دچار اضطراب یا افسردگی است. این یک رشد ۱۰ درصدی طی یک دهه‌ی گذشته بوده است، و در نتیجه متخصصان آن را یک «بیماری واگیردار با رشد آهسته» می‌دانند.

به گزارش وبسایت روزنامه «تلگراف»در بین دخترانی که پیمایش شده‌اند، ۳۷ درصد دچار سه یا بیشتر از سه عارضه‌ی اضطراب روانی بودند، از قبیل احساس بی‌ارزش بودن یا ناتوانی برای تمرکز، در حالی که ۱۵ درصد از پسران چنین وضعیتی داشتند. در واقع، افسردگی و اضطراب در بین پسران از سال ۲۰۰۵ تاکنون افول کرده است.

این نتایج آشکارا نگران‌کننده است. خب پس چه خبر است؟ چرا دختران جوان بیشتر از پسران در معرض معضلات سلامت روانی هستند، و چه چیزی باعث این مشکلات می‌شود؟

«نیک هاروپ» مدیر کمپین خیریه‌ی ملی «یانگ‌مایندز» می‌گوید بخش عمده‌ی این مشکلات به چالش‌های زندگی در قرن ۲۱ باز می‌گردد.

او به من می‌گوید: «دختران نوجوان امروز با طیف گسترده‌ای از فشارها روبرو هستند. استرس در مدرسه، نگرانی‌هایی که درباره‌ی تصویر بدنشان دارند، جنسی‌سازی شخصیتشان در سنین اولیه، مواجهه با قلدری در محیط‌های آفلاین و آنلاین، و عدم قطعیت درباره‌ی زندگی پس از اتمام مدرسه، همگی بر حجم استرس می‌افزاید. شبکه‌های اجتماعی هم دختران را مجبور می‌کند زندگی‌شان را در حوزه‌ی عمومی مدیریت کنند، از همان سنین کم یک برند شخصی از خودشان به نمایش بگذارند، و در قالب لایک‌ها و شیرها از جانب دیگران اطمینان خاطر بجویند».

خطرات رسانه‌های اجتماعی به خوبی به اثبات رسیده است. ثابت شده است که دختران نوجوان بیش از هر زمان دیگری در حال جدال با تصویر بدن خود هستند، و دائما با شکل و قیافه‌های غیر قابل دستیابی رویاروی هستند؛ چه این شکل و قیافه‌ها تصاویر فتوشاپ‌شده‌ی سلبریتی‌ها باشد و چه مربوط به دوستانشان باشد که در اینستاگرام ژست می‌گیرند.

دکتر «راشل اندرو» روان‌شناس بالینی به تعدادی از زنان جوان کمک می‌کند تا با مشکلات اضطراب و اختلالات تغذیه‌ای تعامل کنند، و می‌گوید: «به نظرم دختران هیچگاه تا بدین اندازه حواسشان جمع ظاهر خود و ایده‌آل‌های ظاهری نبوده است. بین نحوه‌ی استفاده‌ی دختران از رسانه‌های اجتماعی و استفاده‌ی پسران تفاوت وجود دارد. هنوز می‌بینم که پسران از این شبکه‌ها برای بازی استفاده می‌کنند، اما دختران بیشتر علاقه دارند که ببینند دوستانشان چه می‌کنند، و سر از زندگی کسانی در بیاورند که ظاهرا زندگی موفق‌تری نسبت به آنها دارند».

او توصیه می‌کند که دختران نوجوان در شبکه‌های اجتماعی باید تلاش کنند و خاطرجمع شوند که طیفی از افراد را دنبال می‌کنند؛ «نه فقط ایده‌آل‌های زیبایی، بلکه کسانی که با آینده‌ی شغلی شما و حس سرگرمی و شوخ‌طبعی شما مرتبط هستند».

اما اینگونه نیست که همه در مقصر دانستن رسانه‌های اجتماعی هم‌نظر باشند.

«ناتاشا دوون» از فعالان سابق سلامت روانی و از موسسان تیم «خود-باوری» می‌گوید او با سیاستمدارانی همچون «جرمی هانت» که تقصیر مشکلات سلامت روانی جوانان را بر گردن رسانه‌های اجتماعی می‌اندازند مخالف است.

او می‌گوید: «این طرز تفکر توپ را در زمین جوانان می‌اندازد و می‌گوید تقصیر از آنهاست. من ترجیح می‌دهم رسانه‌های اجتماعی را همچون انعکاسی از واقعیت زندگی جوانان ببینم تا اینکه آن را به خودی خود یک علت بدانم». به نظر او مشکلات همگی از نحوه‌ی زندگی جوانان در سال ۲۰۱۷ ناشی می‌شود.

او می‌گوید: «ما پیوندهای اجتماعی کمتری برقرار می‌کنیم چون فردگرا تر شده‌ایم. والدین ساعت‌های طولانی‌تری کار می‌کنند. همه جا صحبت از کار بیشتر، درامد افزون‌تر، و ترمیم وضع اقتصادی است. هزینه‌ای که به خاطر این نحوه‌ی زندگی و این طرز تفکر پرداخته‌ایم بر سلامت روانی ما تاثیر گذاشته است».

یکی از بزرگترین مشکلات از نظر او نظام آموزشی است، خصوصا پس از اصلاحات «مایکل گاو» که بر موضوعات اصلی دانشگاهی انگشت گذارد. او توضیح می‌دهد: «سیاست‌های آموزشی تمام چیزهایی را که برای سلامت روانی مفید بود مثل ورزش و هنر از برنامه‌ی آموزشی مدارس دولتی حذف کرده است. مدرسه استرس‌زا تر شده است.»

این نکته در پژوهش اخیر ذکر شده است. بسیاری از دانش‌آموزان اظهار کرده‌اند که فشار برای کسب موفقیت تحصیلی اعتماد به نفس آنها را خدشه‌دار می‌کند، و در نتیجه بسیاری از آنها احساس می‌کنند کنترلی بر آینده‌ی خود ندارند. این مسئله برای نوجوان‌هایی که خانواده‌های ثروتمندتر دارند وخیم‌تر بود؛ کسانی که والدینشان تحصیلات دانشگاهی دارند ۵ درصد احتمال بیشتری دارد که اضطراب روانی را تجربه کنند.

دکتر «اندرو» می‌گوید: «اگر شما متعلق به یک خانواده‌ی نسبتا مرفه باشید، این انتظار می‌رود که شما هم دارای یک زندگی با همین کیفیت باشید، اما نوجوانان متوجه هستند که در وضعیت فعلی کسب چنین موقعیتی برایشان بسیار دشوارتر خواهد بود. دختران می‌گویند برای دستیابی به مدارج دانشگاهی فشار فراوانی را تحمل می‌کنند، که بخشی از این فشارها از خانواده‌های دارای مدارج بالا ناشی می‌شود و بخشی از آن بخاطر آگاهی فزاینده‌ای است که در رسانه‌های اجتماعی رواج دارد و نشان از آن دارد که پیدا کردن شغل، ارتقای دارایی‌ها، و کسب یک درامد خوب چقدر دشوار است».

به نظر او تفاوت جنسیتی بین دختران و پسران احتمالا از این تلقی ناشی می‌شود که از دختران انتظار می‌رود بهترین باشند، نه اینکه فقط «به قدر کافی خوب» باشند، و آنها را به جای اینکه به خاطر مهارت‌هایشان ستایش کنند، به خاطر نتایج کارشان تشویق می‌کنند.