اگر از اصفهان به سمت شرق استان حركت كنید و دو ساعتی در راه باشید، به منطقه‌ای خواهید رسید كه در سال‌های گذشته برای خود برو و بیایی داشته و امروز مردم تنها برای كویرهایش به آنجا می‌روند.

سرطان، روی دیگر خشكی گاوخونی

سلامت نیوز:ایران، روزگاری سرآمد حفاظت از تالاب‌های جهان بود و كنوانسیون حفاظت از تالاب‌های جهان،كنوانسیون رامسر را راه‌اندازی كرد. اما هم‌اكنون در لیست قرمز این كنوانسیون قرار گرفته است و بسیاری از تالاب‌های كشور از لیست آن خارج شده‌اند و بسیاری نیز در صف انتظار خروج از این كنوانسیون هستند.

به گزارش سلامت نیوز، قانون نوشت: در ورزنه اصفهان تالابی به‌نام گاوخونی وجود داشت كه سرسبزی، حیات و شهرت خود را در ایران و جهان از آن گرفته بود. اما این روزها نبض حیات در ورزنه به‌كندی می‌زند، تالاب خشكیده و از این خشكی، باغ‌ها و مزارع بایر شدند و مردم نیز به‌خاطرگرد و غبار برجای مانده از گاوخونی بیمار شده‌اند. براساس شواهد، علایمی از وضعیت بحران ناشی از خشکی گاوخونی مشاهده می‌شود كه از طوفان نمک و ریزگردهای سمی خبر می‌دهد.

اگر از اصفهان به سمت شرق استان حركت كنید و دو ساعتی در راه باشید، به منطقه‌ای خواهید رسید كه در سال‌های گذشته برای خود برو و بیایی داشته و امروز مردم تنها برای كویرهایش به آنجا می‌روند. منطقه‌ای كه پتانسیل‌‌های اقتصادی و فرهنگی بسیاری دارد و متاسفانه دیده نمی‌شود. شهری كه یكی از مهم‌ترین تالاب‌های ملی و جهانی را در خود دارد و شوربختانه چند سالی روبه خشكسالی و بهتر بگوییم نابودی است. شاید تا اینجا فهمیده باشیدكه این شهر، ورزنه و آن تالاب، تالاب گاوخونی است. اما بد نیست كمی درباره آن بدانید.

این تالاب كه بیش از 10 میلیون سال قدمت دارد، در 168 كیلومتری جنوب اصفهان مابین اصفهان و یزد قرار دارد و مساحتی به وسعت 476 كیلومتر مربع را پوشش می‌د‌هد و سطح حوزه آبریز آن به 41 هزار و 503 كیلومتر مربع می‌رسد. ارتفاع گاوخونی از سطح دریا، هزار و 470 متر است و عمق آن در عمیق‌ترین نقطه به 150 متر می‌رسد. گونه‌های جانوری این منطقه گراز،آهو،گورخر،یوزپلنگ و بزمجه هستند و به علاوه پرندگان مهاجری همچون فلامینگو،كشیم،غاز خاكستری،آنقوت،بوتیمار كوچك،حواصیل زرد،اگرت،اردك سبز، اردك مرمری،خوتگا،چگر،سرسبز،عقاب منقر،كبك،تیهو و ... در زمانی كه تالاب زنده بوده به گاوخونی مهاجرت می‌كردند.

گاوخونی بیش از 10 میلیون سال قدمت داردو به صورت دایمی از زاینده‌رود و همچنین به شكل فصلی از رودخانه ایزدخواست تامین می‌شود كه هر دو فعلا خشك هستند. اما واقعیتی كه نمی‌توان از آن چشم‌پوشی كرد، لطمات جبران ناپذیری است كه خشكی گاوخونی نه تنها بر محیط زیست كه بر انسان‌ها وارد می‌كند.

ریزگردهای سمی و خطرناكی كه در بستر خشك این تالاب وجود دارند، توسط باد و عملیات انتقال هوا به شهرها و روستا می‌آیند و امراضی همچون سرطان ریه را به همراه دارند. برخی از كارشناسان سلامت و محیط‌زیست اعلام كرده‌اند كه اگر خشكی تالاب گاوخونی به همین صورت ادامه پیدا كند، در 10 سال آینده 10 هزار نفر سرطانی در یزد،35 هزار سرطانی در اصفهان و دو هزار و 500 نفر سرطانی در شهركرد تنها بر اثر ریزگردهای برخواسته از گاوخونی خواهیم داشت. این آمار و ارقام نگران كننده، باعث شده تا حرف و نقل‌های متفاوتی درباره‌ گاوخونی زده شود و همه به نوعی در تلاش نجات گاوخونی باشند. این حرف‌ها و نظرات و گاها راه‌ حل‌ها، اغلب از زبان مسئولین استانی و كشوری زده می‌شود كه البته تاكنون نتیجه چشمگیر یا حداقل قابل رویتی نداشته است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha