سلامت نیوز:فعالیت پاركبانان غیرقانونی است، اما این افراد همچنان مشغول به فعالیت هستند؛ مؤسسات مالی و اعتباری مجوز ندارند، اما همچنان باز هستند؛ رستوران‌ها نباید مالیات بر ارزش افزوده اخذ كنند، اما همچنان می‌گیرند، ثبت‌نام موتورسیكلت‌ها برای طرح ترافیك غیرقانونی است، اما همه راكبان موتور ملزم به ثبت‌نام می‌شوند، به حقوق زیر 2 میلیون تومان مالیات تعلق نمی‌گیرد، اما با كسر مالیات پرداخت می‌شود، مدارس دولتی مجاز به دریافت شهریه نیستند، اما همچنان خانواده‌ها مجبور به پرداخت برخی هزینه‌ها هستند و الی ماشاء‌الله باید‌هایی كه اجرا نمیشود و نباید‌هایی كه اجرا می‌شود!
به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت:در نهایت این مردم هستند كه به‌رغم حجمی از مشكلات اقتصادی و خانوادگی، با یكدیگر درگیر می‌شوند، مردم و پاركبانان با یكدیگر، كارگر با كارفرما، ارباب رجوع با كارمندان، مدیر مدرسه با والدین، دانشجو با راننده تاكسی، قصاب با مشتری و الی آخر و همه این درگیری‌ها كه منجر به تنش روحی و روانی در جامعه می‌شود تنها به این دلیل است كه فقدان عمل به قوانین، بلاتكلیفی را تنها و تنها برای مردم به ارمغان می‌آورد.
سؤال اصلی این است، اگر قانون است چرا اجرا نمیشود، اگر باید اجرا شود، چرا با عاملان اجرا نشدن برخورد نمیشود، اگر هم كه قانون نیست و جهت اجرایی شدن آن ضرورتی تعریف نشده است، پس چرا این غیرقانونی‌ها به صورت خبر اعلامی در جامعه درز پیدا می‌كند؟! آیا هیچ‌كس به این فكر نمی‌كند بلاتكلیفی در اجرایی کردن این قانون‌ها تنها منجر به درگیر كردن مردم با یكدیگر در طول روز می‌شود و همین دوگانگی اخبار اعلامی با سیاست‌های اجرایی باعث كاهش آستانه تحمل و تنش‌های روحی و روانی می‌شود؟!
بعد از سال‌ها اعتراض و به‌رغم كژدار و مریز عامه مردم با پدیده نوظهور شهری به نام «پاركبان»ها، چند روز پیش فعالیت این گروه بنا بر دلایلی غیرقانونی اعلام شد و مسئولان از مردم خواستند كه به آنها پول ندهند.
آیا پیش از اعلام غیرقانونی بودن فعالیت پاركبان‌ها سابقه درگیر شدن با پاركبان را به دلیل اخذ هزینه هنگفت برای دقایقی كوتاه را داشته‌اید؟ اگر جواب شما مثبت باشد، بی‌شك در بسیاری مواقع شاهد آسیب‌رساندن به خودروی خود بعد از مراجعه به محل پارك ماشین بوده‌اید یا در حداقل‌ترین نوع خود درگیری لفظی و تنش روحی با پاركبان را تجربه كرده‌اید، حال این را در نظر بگیرید كه فعالیت پاركبان‌ها غیرقانونی تعریف می‌شود و از مردم می‌خواهند كه به پاركبان‌ها پول ندهند، اما همچنان در نقاط مختلف شهری شاهد حضور این افراد و اخذ وجه بابت پارك ماشین هستید، این یعنی درگیر کردن مستقیم مردم با پاركبان‌ها!
و این قصه همچنان سر دراز دارد. قانون را مصوب و سیاست خود را اعلام می‌كنند، اما به بهانه تبصره و ماده، مردم را با یكدیگر درگیر می‌کنند و در پایان هم اگر شخصی بخواهد حق سلب شده خود را باز پس گیرد در چنان پروسه طولانی‌مدت و فرسایشی قرار می‌گیرد كه عطای حق خود را به لقایش می‌بخشد!
به راستی وضع چنین قوانینی برای نفع رساندن به چه كسانی یا مقابله با منافع ناحق چه كسانی است كه نظارت بر اجرای آنها همیشه فراموش می‌شود و جز تنش‌افزایی در جامعه، كاركرد دیگری از آنها دیده نمیشود؟!
نظر شما