سلامت نیوز: ترافیک خیابانهای تهران سالهاست عذاب جان مردم شده و سفرهای درونشهری با خودرو به دلیل راهبندان و توقف طولانی پشت چراغ قرمز کلافهکننده است.
به گزارش سلامت نیوز، آفتاب یزد نوشت: مترو نیز به دلیل ازدحام واگنها، برخیها را وا میدارد برای کارهای ضروری خود از موتورسیکلت استفاده کنند. موتوسیکلت هم وسیله خوبی است به شرط آنکه موتورسوار، مقررات را رعایت کند و به مردم با خوب راندن، احترام بگذارد. بسیاری مواقع مشاهده شده برخی موتورسواران به دلیل ازدحام در خیابانها، از پیادهروها رفت و آمد میکنند و باعث اعتراض عابران و آسیب به سالمندان و کودکان میشوند. یا از لابهلای خودروها رد میشوند و با آینه بغل یا سپر و گلگیر خودروها برخورد میکنند و از آن جایی که روی پلاکشان را خاکمالی کردهاند یا با قفل و زنجیر پوشاندهاند، کسی نمیتواند شماره پلاکشان را یادداشت کند. بعضیها هم برای فرار از جریمههای سنگین، شماره پلاک خود را دستکاری میکنند که این هم ضد قانون است. اینها که گفته شد دغدغه جدی بعضی از خوانندگان آفتاب یزد است که تحت عنوان سوژه با خبرنگاران ما در میان گذاشتهاند. از همین رو به بررسی این معضل پرداختیم.
نه گریز و نه شکنجه
«علی.د» سالهاست گزارشگر روزنامه است، میگوید: هفته گذشته یکی از موتورسواران هنگام سبقت با خودروام برخورد کرد و چون ترافیک بزرگراه شهید حقانی سنگین و پلاک موتورسیکلت مخدوش بود نتوانستم شماره پلاکاش را یادداشت کنم و موتورسوار از لابهلای خودروها گریخت.
«مصطفی. خ»، دانشجو میگوید: بسیاری از موتورسواران وقتی چراغ راهنمایی و رانندگی قرمز است، باید توقف کنند، اما توجهی به چراغ و علائم هشداردهنده ندارند و به راهشان ادامه میدهند و بارها شاهد حوادث ناگوار رانندگی به دلیل بیاحتیاطی رانندگان موتورسیکلت بودهام.
«حمید قاسمی» میگوید: بعضی از موتورسواران با این که توسط دوربینهای راهنمایی و رانندگی یا ماموران جریمه میشوند، همچنان به تخلف در راندن ادامه میدهند، ویراژ نابجا میدهند، ترکچرخ میزنند، لوله اگزوزشان را دستکاری و با صدای ناهنجار از مردم سلبآسایش میکنند.
«فرخی» میگوید: در تهران و بیشتر شهرها فروشندگان موتورسیکلت، به جوانان کم سن و سال که گواهینامه راندن ندارند موتور میفروشند و برخیها هم موتورها را بدون پیشپرداخت و با شرایط بسیار آسان و بهطور اقساط و به اصطلاح شرایطی به فروش میرسانند، از این رو روز به روز بر تعداد موتوسواران افزوده میشود و در میان آنها معدود افرادی وجود دارند که مقررات را رعایت میکنند. نادیدهانگاری حقوق شهروندی، یکی از معضلات جدی موتورسواران است.
«مهرشاد. ب» میگوید: موتورسیکلت خریدهایم که بتوانیم بدون مزاحمت رانندگی کنیم. برخی از ماموران راهنمایی و رانندگی بدون دلیل قانونی موتورسواران را متوقف و سوییچ آنان را از روی فرمان برمیدارند و تقاضای کارت موتور و گواهینامه میکنند و اگر همراه نداشته باشی، موتورسیکلت را به پارکینگ منتقل و جریمه هم میکنند. وقتی رانندگان موتورسیکلت مرتکب تخلف میشوند، قطعاً باید جریمه شوند، اما انتقال موتوسیکلت به پارکینگ باعث اتلاف وقت و هدررفت پولشان میشود، از این رو موتورسواران ترجیح میدهند برای فرار از دست مجریان قانون از پیادهروها و کوچه پس کوچههای شهر رفت و آمد کنند.
«مسعود، ظ» میگوید: کلاههای به ظاهر ایمنی به هیچ عنوان ایمن نیستند. به علت این که قیمت کلاههای ایمنی واقعی گران است، رانندگان موتورسیکلت برای این که توسط ماموران راهنمایی و رانندگی یا دوربینها جریمه نشوند، کلاههای ناایمن و ارزانقیمت تهیه میکنند و سرشان میگذارند. خدای نخواسته به محض وقوع هر حادثهای با جانشان بازی میکنند، در حالی که کلاههای ایمنی گرانقیمت، مقاومت بیشتری در برابر حوادث ناگوار رانندگی دارد، چون لایهای که در کلاههای مخصوص بهکار برده شده، ضربهگیر است و در برابر حوادث ناگوار، ایمنتر است. بارها اتفاق افتاده موتورسواری که کلاه ایمنی مقاوم به سر داشت، هنگام تصادف، جان سالم بهدر برده است، اما آنهایی که از کلاههای ناایمن استفاده کردهاند، با افتادن، دچار مرگ مغزی شدهاند.
«عرفان.ف» میگوید: چرا شهرداری برای دوچرخهسواران و موتورسواران مانند خط ویژه اتوبوس شرکت واحد، گذرگاه مخصوص ایجاد نمیکند تا ما بتوانیم بهراحتی برانیم و مردم نیز از برخورد با ما در امان باشند؟»
«علی. م» میگوید: نادیده گرفتن حریمها باعث مزاحمت و اخلال در نظم عمومی میشود. عبور موتورسوران از پیادهروها غیرقانونی است و باعث آسیب رهگذران میشود. اطلاعرسانی میتواند مفید باشد. فقط جریمههای سنگین کارساز نیست، بلکه بسیاری از مسائل و مشکلات شهری، با آموزش و اطلاعرسانی فرهنگی کارسازتر است. متاسفانه جریمههای سنگین باعث میشود خانوادههای کم درآمد برای پرداخت آنها زیر بار قرض و بدهی بروند و از زندگی ساقط شوند. این رویه برای پیشگیری از تخلف به نظر من کار پسندیدهای نیست.
«محمد.ع»، میگوید: وضع ترافیک تهران بهگونهای است ما موتورسواران ترجیح میدهیم گرمای طاقتفرسا را تحمل کنیم. اما نبود جایگاه ویژه موتورسواران باعث شده، برخیها قانون را رعایت نکنند.
هزینه درمان سنگین
«حسینی» فرهنگی است، میگوید: مدتی قبل یکی از خودروها با من که موتورسوار بودم و راه قانونی خود را میرفتم تصادف کرد و من آسیب دیدم و چون با اورژانس تماس نگرفتم، مجبور شدم هزینههای بیمارستان را بهطور آزاد حساب کنم. در حالی که باید قانونی وضع شود که بیمارستانها، افرادی که دچار حادثه رانندگی میشوند، با همان شرایط اورژانسی درمان کنند.
از روی بیکاری
«رحمان. ن» مسافربر میگوید: من سالهاست به دلیل بیکاری، با موتورسیکلت کار میکنم. برای این که بتوانم مسافران را زودتر به مقصد برسانم و پول بیشتری درآورم، آسانترین راه و کمترفیکترین محلها را طی کنم، اما ماموران راهنمایی و رانندگی همه جا مزاحمت ایجاد میکنند و تاکنون جریمه دوربینها بیچارهام کردهاند. وقتی برای خلافی موتورسیکلتام به 10+ پلیس مراجعه میکنم، با صورتحساب چندمتری مواجه میشوم! مگر ما چقدر درآمد داریم که آن را دو دستی به عنوان جریمه تقدیم کنیم؟ وقتی برای جوانان کار مهیا نمی کنند، دستکم بگذارند مسافر ببرند!
از او میپرسم چرا مقررات را رعایت نمیکنید تا مجبور به پرداخت جریمههای سنگین نباشید؟ میگوید: به دلیل این که خط ویژه برای موتورسواران وجود ندارد، تعداد خودروها هم روز به روز بیشتر میشود. برای همین مجبوریم از پیادهروها که حریم عابران است یا از خط ویژه اتوبوسهای شرکت واحد عبور کنیم و این مسئله باعث میشود، جریمهمان کنند آن هم با رقمهای نجومی!
اگر پای درددل مردم بنشینیم، بیگمان از دست موتورسواران متخلف دلشان خون است، ولی هنگامی همنشین موتورسوارانی میشویم که کار دیگری جز مسافربری ندارند، حس دلسوزی انسان برانگیخته میشود؛ چرا قانون میان اینها و آن جوانان ویراژدهنده که مگر باد در کله ندارد، مرز نگذاشته است؟ انگار راهکار فقط ایجاد خط ویژه موتورسیکلت است.
امیدواریم مسئولان راهنمایی و رانندگی و سازمان ترافیک شهرداری تهران، پاسخ قانعکننده برای مردم داشته باشند.
نظر شما