سلامت نیوز: اعلام شده است ۲۸ درصد معتادان كشور دارای سطح تحصیلات عالیه هستند. حالا این سؤال پیش آمده كه تحصیلكردگی از عوامل ایجادكننده اعتیاد است، یا مانع آن میشود؟!
به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت: چند سال پیش بود كه برای گرفتن منابع كارشناسی ارشد وارد یكی از دانشكدههای برتر كشور شدم. بعد از پرسوجو برای شیوه موفقیت در قبولی، دانشجویی را از دور نشانم دادند كه گوشهای از حیاط دانشكده نشسته بود و سیگار میكشید.
شاید اگر بیرون از دانشگاه این فرد را میدیدم هرگز تصور نمیكردم این فرد دانشجوی دكترا و البته جزو برترینهای یك دانشگاه باشد. یك ساعتی كه صحبت كردیم به راحتی یكی از شیوههای موفقیت و رمز پیروزی خودش را برای شب بیداریها و درس خواندن مصرف موادمخدر معرفی كرد. هنوز هم معتقد هستم ضمیر ناخودآگاه من توانایی باور چنین موضوعی را نداشت. بعدها در خبرها ضد و نقیضهایی در مورد آمار اعتیاد بین دانشجویان به خصوص دانشگاههای دولتی و برتر كشور شنیدم. هرچند كه این آمار نه تأیید و نه تكذیب میشد، اما بالاخره یك نفر پیدا شد تا یك آمار از میزان اعتیاد تحصیلكردگان ارائه كند. اعلام شده است ۲۸ درصد معتادان كشور دارای سطح تحصیلات عالیه هستند. حالا این سؤال پیش آمده كه تحصیلكردگی از عوامل ایجادكننده اعتیاد است، یا مانع آن میشود؟!
كمتر و چه بسا هرگز دیده نشده مسئولان وزارت علوم، بهداشت، ورزش و جوانان یا سازمان امور دانشجویان آمار دقیقی در اینباره منتشر كنند و در عین حال اگر اظهارنظری هم كنند جز رد و تكذیب نخواهد بود؛ چراكه ارائه آمار ملزم به برنامهریزی و كنترل این آسیب اجتماعی مهم میان قشر تحصیلكرده جامعه است. اكنون هم بهرغم ارائه چنین آماری، بعید است در میان این قحطالرجالی برای تعیین یك مسئول در وزارتخانه مهم علوم، بالاخره كسی خود را موظف به پاسخگویی كند؛ به راستی تكلیف مردم با دانشگاههایی كه جوان را سالم تحویل میگیرند و معتاد تحصیلكرده بیرون میدهند، چیست؟!
دسته اول گروهی از دانشجویان هستند كه تنها برای كنجكاوی یا برای تجربه، دخانیات یا موادمخدر و الكل را مصرف میكنند. دسته دوم دانشجویانی هستند كه به صورت تفننی و تنها در مهمانیها یا گردهماییهای دوستانه اقدام به استعمال سیگار یا قلیان میكنند، اما متأسفانه دسته سوم دانشجویانی هستند كه هرچند كمتر از میانگین جامعه اقدام به مصرف منظم موادمخدر سنتی یا آزمایشگاهی میكنند كه این مصرف به وابستگیهای جسمی و روانی منجر شده و به آن سوءمصرف اعتیاد میگویند.
كارشناسان معتقد هستند بین ۲۰ تا ۳۰ درصد از دانشجویان تنها با این تصور غلط كه یكبار مصرف موادمخدر اعتیادآور نیست، علاقهمند به تجربه این مواد خطرناك هستند. همچنین این امر در بین دانشجویان شهرستانی به علت دوری از خانواده و فشارهای موجود بیشتر است، چه بسا كه بسیاری از آنها به دلیل هوش بالا جزو نخبگان و دانشجویان برتر دانشگاههای خوب كشور نیز هستند. این نشان میدهد دانشجویانی كه در خانههای مجردی یا خوابگاهها زندگی میكنند، بیش از سایرین در معرض آسیب اعتیاد قرار دارند.
جالب اینجاست كه روزهای پایان سال 94 بود كه افزایش مصرف «گل» در بین دانشجویان باعث شد قائم مقام دبیر كل ستاد مبارزه با موادمخدر ضمن ارائه آماری نسبت به افزایش مصرف موادمخدر در بین دانشجویان هشدار دهد. وی در یكی از سخنرانیهای خود با اشاره به افزایش مصرف ماده مخدر «گل» در میان دانشجویان گفت: «67 درصد دانشجویان معتاد، مصرف موادمخدر را پیش از ورود به دانشگاه و در دوره متوسطه تجربه كردهاند. دانشجویانی هم كه در خانههای مجردی یا خوابگاهها زندگی میكنند، بیش از سایرین در معرض آسیب اعتیاد قرار دارند.»
آماری كه همان زمان از زبان وی این حقیقت را فاش كرد كه حدود 90 درصد دانشجویان علوم پزشكی تجربه مصرف سیگار را داشتهاند و 6.4 درصد این دانشجویان نیز روانگردان یا موادمخدر مصرف كردهاند. به این معنی با حساب سرانگشتی مشخص شد تا پایان سال 94، از حدود 180 هزار دانشجوی مشغول تحصیل در 60 دانشگاه علوم پزشكی كشور 11 هزار و 520 نفر اعتیاد دارند.
وقتی آمارها و بررسیها نشان میدهد كه مردم فرزندانشان را سالم به دانشگاهها تحویل میدهند و بعضاً معتاد تحویل میگیرند، خود گواه است كه خروجی خوبی از دانشگاهها وجود ندارد و باید به این حوزهها به صورت جدی ورود شود. در این میان آنچه مورد سؤال میباشد، این است كه با فرض روند شایسته سالاری در مسند وزارت علوم آیا مسئولان آموزش عالی كشور طرح و ایدهای را برای كاهش این آسیب اجتماعی میان دانشجویان دارند؟!
نظر شما