اگرچه ستاد احیای دریاچه ارومیه کارهای مثبتی انجام داده است ولی اکنون از تب و تاب افتاده است و دولت بودجه کافی برای احیاء اختصاص نداده است و سازمان های درگیر در این حوزه هم به کندی کار می‌کنند.

راهکار نهایی نجات دریاچه ارومیه/ سیب و چغندر نمی‌خواهیم!

سلامت نیوز:نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از کم‌کاری مسئولان در خصوص رسیدگی به دریاچه ارومیه، وضعیت فعلی زیباترین اکوسیستم طبیعی شمال غرب کشور را تاسف بار خواند.

به گزارش سلامت نیوز، جام جم نوشت: دکتر سیدهادی بهادری گفت: ظاهراً وزارت جهاد کشاورزی موضوع دریاچه ارومیه را جدی نگرفته است و کشاورزان هنوز به شیوه سنتی مزارع و باغات خود را آبیاری می‌کنند، در حالی که این کار ضربات جبران ناپذیری بر پیکره محیط زیست و چرخه طبیعی دریاچه وارد کرده است.

وی با بیان این که می‌توان با نصف مصرف آب فعلی محصولات باکیفیت تولید کرد، افزود: به نظر می‌رسد اهتمام کافی در این زمینه وجود ندارد و هنوز تئوری های دهه 60 را اجرا می کنند که با علم روز بسیار فاصله دارد.

بهادری ادامه داد: اگرچه ستاد احیای دریاچه ارومیه کارهای مثبتی انجام داده است ولی اکنون از تب و تاب افتاده است و دولت بودجه کافی برای احیاء اختصاص نداده است و سازمان های درگیر در این حوزه هم به کندی کار می‌کنند.

وی تاکید کرد: وزارتخانه کشاورزی باید با همکاری وزارت نیرو سیستم‌های نوین آبیاری را ترویج کند و بودجه لازم را در اختیار کشاورزان قرار دهد، در غیر این صورت شاهد مرگ تدریجی دریاچه ارومیه خواهیم بود.

نائب رییس کمیسیون عمران مجلس گفت: کشاورزی ایران سنتی و غیر اصولی است به نحوی که آب زیادی اتلاف می‌شود، در حالی که با نصف آب رودخانه‌های مبداء هم می‌توان کشاورزی کرد ولی اکثر روستائیان کشاورزی درست را نمی‌دانند بیشتر با آب بازی می کنند تا کشاورزی.

بهادری با تاکید بر این که، قرار نیست در هر محصولی خودکفا باشیم، افزود: مشکل از زمانی شروع شد که تاکستان‌های ارومیه به کشت سیب و چغندر اختصاص یافتند و مصرف آب به 4 برابر افزایش یافت. بنابراین لازم است نوع محصول کشاورزی منطقه را عوض کنیم. دولت باید محصولات با مصرف آب کمتر را در بین کشاورزان ترویج کند و با قیمت مناسب آنها را بخرد.

نماینده مردم شهر ارومیه در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: راهکار نهایی نجات دریاچه ارومیه یک مورد بیشتر نیست و آن هم ارتقای روش‌های کشاورزی سنتی به مدرن است. بر این اساس باید برای انتقال آب از مبداء تا مقصد از روش‌های جدید استفاده کرد و آبیاری با کمترین اتلاف و به صورت قطره‌ای انجام شود. همچنین الگوی کشت باید توسط دولت و تعاونی‌های کشاورزی تعیین و تکلیف شود و کشاورزان بر اساس آن اقدام کنند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha