سلامت نیوز: سلامت روان جامعه ایرانی تحتالشعاع مسائل اقتصادی قرار گرفته است...
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جوان نوشت: فقر و آیندهای مبهم ملموسترین آثاری است كه وقتی فردی بیكار میشود به سراغش میآید و در پی چنین احساساتی است كه اختلالاتی همچون اضطراب، احساس ناامنی اجتماعی و اقتصادی، افسردگی و بسیاری از اختلالات دیگر روانشناختی شكل میگیرد؛ اختلالاتی كه نه فقط شخص بیكار بلكه خانواده وی را نیز تهدید میكند و بنا به تأكید حسن علیجانی زمانی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس بیماریهای روانی و استرس در كمین ۷ میلیون نفر بیكار و خانوادههای این افراد است.
اگرچه بازیهای آماری دولت برای پنهانكاری بیكاری همچنان ادامه دارد، اما واقعیت چیز دیگری است.
بهار امسال بود كه مركز آمار نرخ بیكاری را 6/12 اعلام كرد؛ آماری كه پشت پرده تعریفی است كه از افراد شاغل ارائه میشود. براساس این تعریف افرادی با یك ساعت كار در هفته نیزشاغل به حساب میآیند. وقتی چنین تعریفی از بیكاری مبنای محاسبات آماری قرار گیرد، بدیهی است به نتایج درستی در تحلیل اوضاع بیكاری دست پیدا نمیكنیم. به عبارت دیگر افرادی كه در كشورهای غربی با یك ساعت كار در هفته شاغل محسوب میشوند از حمایتهای اجتماعی و بیمههای بیكاری برخوردارند و میتوانند با یك ساعت در هفته زندگی خود را اداره كنند، اما در ایران هیچ كدام از جزئیات این بخشها شامل بیمه بیكاری و حمایتهای اجتماعی اجرایی نشده و تنها بخش تعریف شاغل كه براساس استانداردهای غربی پیاده شده است. در كنار اینها واقعیت دیگری نیز در پس آمار واقعی بیكاری وجود دارد كه شاید كمتر دیده شود و آن چیزی نیست جز تبعات روحی و روانی بیكاری و نداشتن امنیت اقتصادی برای افراد و خانوادهها بهگونهای كه شاید بتوان بیكاری را به عنوان یكی از اصلیترین دلایل آمار 24 درصد وجود بیماریهای روانی در كشور دانست؛ موضوعی كه شاید كمتر به آن توجه شده باشد.
ارتباط سلامت روان با اشتغال
در حوزه اختلال روانی هم آمار متفاوتی وجود دارد و هنوز به یك جمعبندی كلی نرسیدهایم؛ 21 تا 34 درصد آماری است كه در رابطه با شیوع اختلالات روانی در جامعه عنوان میشود. این در حالی است كه ارائه آماری درست در این حوزه یكی از ضرورتهایی است كه موجب میشود وزارت بهداشت بتواند برنامهریزی مناسبتری برای حمایت از این بیماران داشته باشد.
بر اساس آخرین تحقیقات وزارت بهداشت، شیوع اختلالات روانی بین افراد ۱۵ تا ۶۵ سال بدون احتساب اختلالات شخصیتی، ۲۴ درصد است؛ بدین معنا كه از چهار نفر یك نفر به یكی از اختلالات روحی - روانی مبتلاست. آمار قابل تأمل بیماریهای روانی موضوعی است كه از دل ساختارهای نادرست اجتماعی و وجود نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی بیرون میزند؛ اموری كه به نوعی امنیت روانی جامعه را تحتالشعاع قرار میدهد و موجب میشود تا سلامت روان افراد تحتتأثیر قرار بگیرد.
به گفته حسن فلاحپور، عضو انجمن علمی روانپزشكان ایران، تحقیقات نشان میدهد كه فقط ۲۵ درصد از سلامتی افراد، تحت كنترل وزارت بهداشت قرار دارد و ۷۵ درصد مابقی را عوامل اجتماعی مرتبط با سلامت از جمله نوع شغل، سطح درآمد، دسترسی عادلانه به امكانات، سواد سلامت، فقر و بیكاری، آلودگیها و ترافیك تعیین میكند.
این عضو انجمن علمی روانپزشكان ایران تصریح میكند: در جامعه ما نیز باید به مقوله برخورداری از مؤلفههای سلامت اجتماعی توجه شود و میزان دستیابی آحاد جامعه به آنها باید به جد مورد توجه قرار گیرد؛ چراكه این عوامل روی سلامت روان تأثیر مستقیم میگذارند و تحقیقات نشان میدهد كه ارتباط مستقیمی بین متغیر فقر و اختلالات شایع روان وجود دارد؛ به عبارتی اگر مؤلفه فقر و افزایش روزافزون آن در برخی جوامع نادیده گرفته شود، هر چقدر هم كه اقدامات مطلوبی در راستای درمان اختلال روان صورت گیرد، در نهایت درمان كامل صورت نگرفته است.
همه عوامل مؤثر در بیماریهای روانی
حسن علیجانی زمانی، نماینده مردم در مجلس دهم، با تأكید بر اینكه علل مختلفی در بروز بیماریهای روانی نقش دارد، میافزاید: عوامل اجتماعی، اقتصادی و ژنتیكی در بروز بیماریهای روحی و روانی مؤثر بوده كه به عنوان مثال فشارهای كاری، بیكاری، تأخیر در ازدواج و حتی نظامهای بوروكراتیك فشارهای اجتماعی را به دنبال دارد و بالطبع این فشارها به بیماریهای روانی و اضطرابی و افسردگی ختم میشود.
این نماینده مجلس معتقد است: رفع مشكلات اقتصادی مانند معضل بیكاری میتواند كاهش بیماریهای فوق را به دنبال داشته باشد. علیجانی با یادآوری وجود 7 میلیون نیروی بیكار در كشور میافزاید: تمامی خانوادههای این 7 میلیون نفر درگیر مشكلات ناشی از بیكاری هستند و این موضوع استرسها را به همراه دارد؛ البته تأخیر در ازدواج و فراهم نبودن زمینههای آن نیز فشارهای روحی و روانی را برای جوانان ایجاد میكند. از نگاه این عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی برای مقابله با نابرابریهای اجتماعی از رانتخواری باید جلوگیری کرد تا عدالت اجتماعی تحقق و مشكلات فكری جوانان كاهش یابد و سلامت روان آنها تأمین شود. وی تصریح میكند: سلامت روانی ریشههای ژنتیك، جسمی، اجتماعی، اقتصادی و امنیتی دارد و باید تلاش كرد كه وضعیت اشتغال بهبود یابد و مشكلات سد راه ازدواج جوانان و همچنین نابرابریهای اقتصادی رفع شود.
بیمارانی كه رها شدهاند
بخشی از بیماران روانی هر چند از آسیبدیدگان اجتماعی هستند، اما سازوكارهای كنونی بیمه و سلامت این بیماران را انگار نمیبیند. علیجانی زمانی تأكید میكند: بیماران روانی نیازمند توجه و حمایت بیشتری هستند، زیرا اغلب آنها از لحاظ اجتماعی، اقتصادی و حتی اختلالات شغلی با مشكلاتی مواجه هستند و نیاز است وزارت بهداشت در سرانه سلامت به رفع مشكلات این بیماران بیشتر توجه كند و با برنامهریزی مشخص تجهیز بیمارستانهای روانی و رفع كمبود تخت روانپزشكی را در دستور كار قرار دهد، زیرا اگر بیماران روانی درمان نشوند به طور قطع اختلالات ناشی از بیماری گریبانگیر خانواده هم میشود.
نظر شما