به دنبال چاپ مقاله قبلی من در ژانویه ٢٠١٦ در ژورنال « AESTHETIC PLASTIC SURGERY» که یکی از سه نشریه بنام و بسیار معتبر جراحی‌های زیبایی و پلاستیک در آمریکا محسوب می‌شود، تکنیک نوین پیشنهادی به نام مبدع آن و ایران عزیز ثبت شد.

سلامت نیوز:همه‌ می‌گوییم و می‌شنویم و می‌بالیم که «هنر نزد ایرانیان است و بس»، اما ریشه این جمله حماسی را اگر بدانیم، شاید با اعتماد‌به‌نفس بالاتری آن را بر زبان برانیم. اسکندر مقدونی، حکیمی در لشکر خود داشت.

به گزارش سلامت نیوز، شرق نوشت: این پیر عاقل لشکر و مشاور امین اسکندر، در جریان فتح ایران، نصایحی به وی کرد که ازجمله آنها این بود که به اسکندر گفت: با مردمان پارس وارد مجادله نشو و به مهربانی رفتار نما، زیرا «هنر عالم نزد ایرانیان است و بس»، پس از آنان هنرهایشان را بیاموز! هنوز هم وقتی آستین هنرنمایی و هنرمندی ایرانیان بالا می‌رود، جهان باید به احترام این هنرمندی، کلاه از سر بر دارد. عرصه‌ دانش پزشکی از آن عرصه‌هاست که ایرانیان، بزرگان بسیاری را به عالم معرفی کرده‌اند که یکی از این پزشکان دکتر «شهریار کهن‌زاد» است. او در دهه ١٩٩٠ در «دانشگاه کالیفرنیا- سانفرانسیسکو UCSF» و در یک تیم تحقیقاتی به فضای رشته فوق‌تخصصی «جنسیت‌درمانی» وارد شد و پس از بازگشت به ایران در سال ١٩٩٨ (١٣٧٥شمسی) اولین بیمار «خطاجنسیتی-ترانس» در ایران را درمان کرد و تا این زمان چند کتاب مرتبط با اختلالات جنسیتی را در ایران و آمریکا به چاپ رسانده است.

هنر این جراح ایرانی را برای اولین‌بار سال گذشته  معرفی کردیم؛ زمانی که وی حاصل تجربه صدها جراحی موفق خود را با انتشار مقاله‌ای در قالب روشی نوین برای درمان بیماران «خطاجنسیتی» در یکی از معتبرترین نشریه‌های جراحی پلاستیک و زیبایی ایالات متحده آمریکا «AESTHETIC PLASTIC SURGERY    JOURNAL» معرفی کرد. البته درج این مقاله کار ساده‌ای نبود، چراکه باید از سد هیئت علمی این ژورنال معتبر (که بزرگ‌ترین جراحان ترمیمی جهان عضو آن هستند)، عبور می‌کرد؛ آن هم به‌عنوان یک مقاله‌ بنیادین (یا اولین‌بار ارائه‌شده (ORIGINAL)، آن هم در کلاس بالای علمی-کاربردی وسواسانه زیبایی (AESTHRTIC) و به صورت تک-مؤلف (SOLE AUTHOR) و..، هرچه بود این اتفاق مهم علمی روی داد و آن مقاله در دسترس جراحان دیگر قرار گرفت. برای درک اهمیت موضوع و یادآوری روش ابداعی دکتر «کهن‌زاد»، باید یادآور شویم که بیماری «خطاجنسیتی»، یعنی بودن یک مرد در بدن یک زن یا برعکس و البته این با موضوع بیماری ساده‌تر «دوجنسیتی» کاملا متفاوت است، زیرا در بیماری دوجنسیتی، نیمی از مسیر اصلاح به صورت طبیعی طی شده است اما در بیماری «خطاجنسیتی»، بدن بیمار یک جنسیت را به نمایش می‌گذارد، درحالی که فرد به‌لحاظ تمامی احساسات و کروموزوم‌ها، از جنس دیگری است! برای آشنایی با گستردگی موضوع دال بر امکان تبدیل بدن‌ها بر پایه واقعیت‌های کروموزومی (از زن به مرد و از مرد به زن) بر آن شدیم با آقای دکتر «شهریار کهن‌زاد» گفت‌وگو کنیم و با شیوه جراحی تغییر جنسیت بیماران «خطاجنسیتی» و همچنین نوآوری‌ها و مزیت‌های این روش آشنا شویم. آنچه در پی می‌آید، حاصل این گفت‌وگو است.

شما به‌تازگی مقاله‌ دیگری منتشر کردید. موضوع این مقاله چیست و چه اهمیتی دارد؟


به دنبال چاپ مقاله قبلی من در ژانویه ٢٠١٦ در ژورنال « AESTHETIC PLASTIC SURGERY» که یکی از سه نشریه بنام و بسیار معتبر جراحی‌های زیبایی و پلاستیک در آمریکا محسوب می‌شود، تکنیک نوین پیشنهادی به نام مبدع آن و ایران عزیز ثبت شد. آنچه در دل این تکنیک وجود دارد، پروتکلی است ابتکاری برای ارتقای نتایج بالقوه در اصل تکنیک. این مقاله به دنبال ارائه دستورالعملی تازه در مدیریت پس از عمل جراحی بیماران است تا نتایج به میزانی قابل قبول ارتقا یابد. این مقاله به فاصله تنها شش ماه، در همان ژورنال به چاپ رسید. در نظر داشته باشید که دستورالعمل‌هایی از این دست معمولا از سوی مراکز بسیار نامدار جهانی و آن هم ناشی از فعالیت تیمی که شامل مجموعه‌ای از محققان  است، حاصل می‌شود.

نتیجه چاپ مقاله‌هایی از این دست چیست؟

سخن از ژورنالی است که در بالاترین سطح در جراحی‌های ساختاری و زیبایی قرار دارد. زمانی که چنین نشریه‌ای، مقاله‌ای را در معرفی یک تکنیک، ارائه تعدیلی مؤثر و مطرح‌کردن یک دستورالعمل، آن هم در موقعیت‌هایی که در پیش ذکر کردم، چاپ کند، مورد ارجاع واقع شده و به‌عنوان یک مرجع، تشخص می‌یابد و این دقیقا همان موقعیتی است که برای این دو مقاله پی‌درپی پیش آمده است. به دلیل اشتغال بیست‌وچندساله‌ام در این زمینه، به‌دنبال چاپ این دو مقاله در موقعیتی قرار گرفته‌ام که باید پاسخ‌گوی درخواست‌های متنوعی از سراسر دنیا به‌خصوص خود آمریکا باشم که این موقعیت را ناشی از واتاب جهانی این دو مقاله می‌دانم. واقعیت این است که در ارائه پاسخی اصولی به بسیاری از پرسش‌ها درخصوص چگونگی حضور این بیماران و شرایط مقدماتی‌ای که لازم هستند، بسیار کم‌اطلاع هستم و خود را نیازمند انجام تحقیقاتی می‌دانم که در پاسخ به این استعلام‌ها ارائه کنم.


ویژگی‌های مقاله اخیرتان چیست؟ می‌خواهیم بدانیم که چه موارد در این مقاله آمده که آن را به یک مقاله جدید و البته تکمیلی، تبدیل کرده است؟


در انتشار مقاله دوم چند نکته قابل تعمق هستند: نخست همان‌گونه که اشاره شد، در پیروی از یک تمایل آکادمیک و شاید طبیعی، پروتکل‌ها تنها زمانی وزانت لازم برای معرفی‌های جهانی می‌یابند که از سوی مراکز بنام در زمینه تجربه‌های مبتنی بر دانش محض تولید شده باشند. اینکه مقاله‌ای در ژورنالی در این موقعیت زیر تنها یک نام، آن هم منبعث از تجاربی تماما فردی به چاپ رسد، نشان از حرف‌های جدید و قابل‌تعمق در مقاله دارد. دوم باید در نظر داشت که ژورنال‌های بسیار معتبر به‌ویژه با توجیه تراکم و تعداد زیاد مقاله‌ها، معمولا در انتشار نوشته‌های دریافتی با وسواس و توقع زیاد و بسیار بلندپروازانه برخورد می‌کنند. از‌این‌روست که چاپ دو مقاله پی‌درپی در مدت چند ماه، رویدادی معمول تلقی نمی‌شود، بنابراین چاپ مقاله دوم باعث تجمیع توجهات بر موضوع خواهد شد. در این مقاله به شیوه‌ای کاملا عملی روش کاری پس از اجرای تکنیکEXTENSIVE METOIDIOPLASTY معرفی می‌شود. درواقع مقاله دوم علاوه بر اثبات اصالت روش ارائه‌شده در مقاله نخست، در ارتقای ضریب موفقیت نتیجه پایانی جراحی نیز بسیار تعیین‌کننده است.


آیا مقاله و برنامه علمی دیگر در پیش دارید؟


هم‌اکنون مقاله‌ای را در نوبت چاپ در ژورنال روان‌پزشکان آسیا (ASIAN JOURNAL OF PSYCHIATRY) دارم. این مقاله بی‌شک فراگیرترین بررسی آماری و شاید جامعه‌شناختیِ به‌ویژه خطاجنسان مؤنث به مذکر ایران است. از این گذشته، بسیاری به توجیه درگیری فراوانم در زمینه این‌گونه جراحی‌ها از یاد می‌برند که تخصص ویژه من در زمینه اختلالات جنسی به شکل عام است. درحال‌حاضر در جریان جمع‌آوری انبوه اطلاعات بیماران شخصی‌ام در جریان درگیری بسیار طولانی در زمینه یکی از شایع‌ترین معضلات جنسی مردان در رفتارهای زناشویی هستم. تردید ندارم  آنچه از دل این مقاله برآید، راه درمانی مؤثری را درخصوص این مشکل (که بنیان بسیاری از خانواده‌ها را لرزانده و همچنان می‌لرزاند)، در پیشِ‌رو قرار خواهد داد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha