اگر تا امروز افزایش جمعیت و باز شدن پنجره جمعیتی ناشی از فراگیری نادرست شعار «فرزند كمتر؛ زندگی بهتر» در دهه 60 بود، در حال حاضر شواهدی دیده می‌شود كه جریانی عامدانه به دنبال كاهش جمعیت و بستن دروازه‌های امنیتی كشور است...

روستاهای خالی تهدید بالقوه برای مرزهای كشور/260 كیلومتر مرز بدون سكنه با افغانستان داریم

سلامت نیوز:اگر تا امروز افزایش جمعیت و باز شدن پنجره جمعیتی ناشی از فراگیری نادرست شعار «فرزند كمتر؛ زندگی بهتر» در دهه 60 بود، در حال حاضر شواهدی دیده می‌شود كه جریانی عامدانه به دنبال كاهش جمعیت و بستن دروازه‌های امنیتی كشور است، به طوری كه خالی از سكنه شدن روستاها كه تا امروز یك تهدید بالقوه برای مرزهای كشور به شمار می‌رفت، امروز به فعل درآمده است.

به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت: در حالی كه برخی از نمایندگان مجلس از وجود 260 كیلومتر منطقه خالی از سكنه در مرز كشورمان با افغانستان خبر می‌دهند، ‌برخی منابع رسمی این رقم را بیشتر و فراگیرتر از مرزهای شرقی كشور گزارش می‌كنند. 

 

جریانی در دستگاه اجرا ترجیح می‌دهد عدم توانایی مدیریتی در توزیع منابع را به افزایش جمعیت مربوط و اینطور القا كند كه امكانات به اندازه جمعیت نیست و به همین دلیل كاهش جمعیت یك ضرورت و یك فرصت است. اگرچه زیر فشار رسانه‌ها، تبلیغات و اقدامات علنی در حوزه‌های ترویجی، آموزشی و بهداشتی از میان رفته، با این وجود طرفداران كاهش جمعیت با تغییر ماهیت فعالیت‌های خود و با ایجاد شبكه‌های مختلف در زمینه‌های مدیریتی گوناگون، اهدافشان را دنبال می‌كنند. 
از سوی دیگر، توزیع نامناسب امكانات كشور باعث شده همین جمعیت رو به كاهش هم به سمت شهرهای بزرگ كه اغلب در مركز جغرافیایی كشور واقعند، روانه شوند و به خاطر فرار از محرومیت به سمت برخورداری شهرهای بزرگ حركت كنند و در این راه قید آب، خاك، شغل، فرهنگ و نژاد آبا و اجدادی را بزنند. 
نتیجه اینكه هشدارهای خالی از سكنه شدن مناطق مرزی كه اتفاقاً در رأس هرم كم‌برخوردارترین مناطق كشور هستند به واقعیت تبدیل شده‌اند. به طوری كه برخی از نمایندگان مجلس از جمله نظرافضلی، نماینده مردم نهبندان و سربیشه از خالی شدن 260 كیلومتر از مرز كشورمان با افغانستان خبر می‌دهد. 
در این میان معاونت توسعه روستایی كه بالاترین مرجع در مدیریت توزیع جمعیتی روستاها است، همچنان بی‌توجه به تهدیدها طی جدولی كه در پرتابل خود منتشر كرده تراكم جمعیت استان‌های مرزی در سال 95 را نسبت به سال 90 رو به رشد گزارش كرده است. 
در مقابل نظرافضلی در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها اعلام كرده است: اگر به روستاها توجه ویژه‌ای نشود آهنگ توسعه‌نیافتگی هر روز شدید‌تر می‌شود. 
وی بیان كرد: بر اساس آمار سرشماری سال گذشته، تنها در بخش نهبندان بیش از 7 هزار نفر از جمعیت طی چهار سال گذشته كم شده است و عالیه خواجوی، سرپرست دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری خراسان‌جنوبی در صورت بی‌توجهی به مسائل كم‌آبی و اشتغال این رقم را رو‌به‌رشد می‌داند. 
  
اصرار دولت برای كتمان آنچه سوء‌مدیریت منابع انسانی و غیرانسانی در كشور برداشت می‌شود، در حالی ادامه دارد كه كشور مجبور خواهد شد به جای صرف بودجه برای ماندن مرزنشینان در روستاهای خود و در نتیجه تأمین امنیت مرزها چندین برابر هزینه كند تا با اقدامات نظامی از مرزها حراست كند. 
نظرافضلی در بخش دیگری از گفت‌و‌گوی خود با رسانه‌ها اظهار كرد: طبق بررسی صورت گرفته در منطقه نهبندان اگر بخواهیم به توسعه مطلوب برسیم نیاز به اعتبار 2 هزار میلیارد تومانی است كه این رقم در مقابل حیف‌ومیل بیت‌المال رقمی ناچیز است. 
از سوی دیگر سخنگوی دولت از اولویت تخصیص بودجه به آسیب‌های اجتماعی خبر می‌دهد، آسیب‌هایی كه بخش قابل‌ملاحظه‌ای از آنها محصول همین مهاجرت‌ها و جابه‌جایی جمعیتی است.
 
در عین حال سوء‌مدیریت در خالی شدن روستاها و شهرهای كوچك و سرازیر شدن جمعیت به شهرهای بزرگ و در نهایت نیز شلوغی شهرهای بزرگ و عدم تناسب امكانات با نیاز شهروندان دستاویزی برای تبلیغ برای كاهش جمعیت و جلوگیری از زاد و ولد می‌شود. 
سیاوش شهریور، مدیر كل اجتماعی استانداری تهران نیز درست روز گذشته و در حالی كه رسانه‌ها از توزیع نامناسب جمعیت در مرزها می‌گویند، اعلام كرد: سالانه 200 هزار نفر به جمعیت تهران اضافه می‌شوند و خیابان‌های این شهر ظرفیت افزایش جمعیت را ندارند. وی با اشاره به تراكم جمعیت در تهران گفت: چاره‌جویی این مشكل كه یكی از مشكلات بسیار مهم در تهران است باید در دو سطح بررسی شود؛ یكی سطح ملی است و باید به طرف یك توسعه متوازن ملی برویم و اشتغال را در كل كشور رونق ببخشیم و به دنبال ایجاد نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی باشیم تا باعث نشود جمعیت بیكار و جویای زندگی خوب به تهران بیایند. 
گفتنی است در حالی كه در كشوری مانند كشور ما مرزنشینی باید به یك امتیاز تبدیل شود، هنوز دولت در اجرای مصوبه یك سال و نیم پیش مبنی بر برخوردار كردن روستاها از نعمت آب آشامیدنی ظرف سه سال برنامه عملی ارائه نداده است. بنابراین گزارش تأمین آب آشامیدنی، شغل و ایجاد حیات اقتصادی از شاهراه‌های توسعه روستایی هستند كه در پنج سال گذشته هنوز اقدامی برای آنها صورت نگرفته است. 

 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha