نسل آینده دیگر نیازی به بلای آسمانی و دشمن خارجی ندارد، چون دیگر کسی سالم نمانده و همه در گیر دارو و درمان هستند .

قحطی سلامت در ایران/کودکانی که قبل از تولد هم بیمار هستند!

سلامت نیوز-*دکتر قاسم قارون: نسل آینده دیگر نیازی به بلای آسمانی و دشمن خارجی ندارد، چون دیگر کسی سالم  نمانده و همه در گیر دارو و درمان هستند .

به گزارش سلامت نیوز، بدون اشاره به نشانه ها ، آمار و گزارش های همه روزه از درصد انواع بیماری های بد خیم و خودایمن می توان گفت که همه مردم باید گرفتار باشند چون معمولا تمام این امراض در یک فرد نمی تواند ظاهر شود.
 بعلاوه خبری مبنی بر ابتلای 25 درصد از مردم ایران به اختلالات روانی که اخیرا اعلام شده است بر حاد بودن اوضاع سلامت مردم ایران می افزاید! 
 با دقت در ظاهر افراد ، چهره ها ی بیمار و مشاهده شرائط سلامتی اطرافیان میتوان به اپیدمی بیماری ( یا قحطی سلامتی) در ایران پی برد.

از حدود 2 تا 3 دهه پیش تا کنون  نه تنها  بیماری ها گسترش پیدا کرده اند و همه مردم در سنین مختلف با آن سرو کار دارند ، بلکه مشاهده شروع این امراض که همه روزه با تولد نوزادان مبتلا به آسم ، نورودرمیت و کولیت و غیره گویای شروع بدبختی در شکم  مادر است.

 علاوه بر فاجعه موجود ، بر اساس قانون اپی ژنتیک و با ادامه تاثیرات بیماری زائی تغذیه ای و زیست محیطی باید در نسل آینده ایران بدنبال افراد سالم گشت .

 
اپی ژنتیک و نسل آینده به این موضوع شباهت دارد که بذر میوه معیوب را با تشعشع و یا حرارت آسیب بزنیم. مسلما  بعد از کاشت آن بذر نامرغوب باید منتظر محصول ناقص تر از میوه اولیه باشیم. مثال زنده آن واقعیتی است که در مورد نسل معیوب مردم اوکراین بعد انفجار نیروگاه اتمی چرنوبیل در آوریل ۱۹۸۶ می بینیم.
کودکان بی گناه اطراف نیروگاه اتمی چرنوبیل که آنروز  بهر دلیل مورد تشعشع قرار  گرقتند ظاهرا سالم بودند ولی امروز شاهد فرزندان ناقص الخلقه هستند.
اگر ژن های آن کودکان در چرنوبیل با اثرات شدید رادیوآکیو ولی کوتاه مدت آسیب دیدند ، کودکان ما در عمل  با تحریکات متعدد تغذیه ای و زیست محیطی ولی دراز مدت سروکار دارند، که نتیجه یکی خواهد بود . مضافاً اینکه اکثر بچه های ما از قبل از تولد بیمار هستند و این نشانه اشباع ظرفیت دفاعی بدن آنها در شکم مادر است .
آنچه سوال برانگیز شده ، بی تفاوتی و بی توجهی مشکوک به لجبازی هموطنان است. چرا که بارها در مورد اثرات بیماری زائی انواع سموم و  استرسهای  تغذیه ای و زیست محیطی گفتیم  و نوشتیم.

پس چه باید کرد و به چه زبانی باید مردم را به  یک تصمیم گیری جدی هدایت کرد تا علیرغم  ارائه همه روزه ی انواع مواد غذائی صنعتی ، وارداتی ، دستکاری شده ژنتیکی و نا متجانس با داده های تکاملی ملت ما در انتخاب چیزی که می خورند دقت کنند ؟  .
 اگر یک شبه قادر به جلوگیری از انواع آلاینده های محیطی ، امواج الکترومغناطیسی و صوتی نیستیم ، آیا جلوی شکممان را هم نمیتوانیم بگیریم؟
آیا باید همچون کنترل ترافیک ، برای تغذیه سالم هم در هر محل از چندین پلیس کمک  گرفت ؟
ای مسئولین ، ای  مردم !  تقاضا دارم  تا دیر نشده این گفتار را با بسیج عمومی جدی بگیرید. چون مردم ایران  شایسته داشتن بدن سالم هستند.

* مؤسس و رئیس مؤسسه تشخیص و درمان درد در آلمان

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha