چهارشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۶ - ۱۲:۱۹
کد خبر: 230309

افزایش آگاهی و شناخت کودکان و نوجوانان با رفتارهای پرخطر از جمله مسائل جنسی، ضرورتی اجتناب ناپذیر بوده و نیاز است با توجه به شرایط عرفی، فرهنگی و دینی جامعه، شناخت دانش آموزان نسبت به جنبه های مختلف آن ها آموزش داده شود.

ضرورت آشنایی دانش آموزان با آسیب رفتارهای پرخطر

سلامت نیوز:افزایش آگاهی و شناخت کودکان و نوجوانان با رفتارهای پرخطر از جمله مسائل جنسی، ضرورتی اجتناب ناپذیر بوده و نیاز است با توجه به شرایط عرفی، فرهنگی و دینی جامعه، شناخت دانش آموزان نسبت به جنبه های مختلف آن ها آموزش داده شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا، افزایش آگاهی و شناخت کودکان و نوجوانان با رفتارهای پرخطر از جمله مسائل جنسی، ضرورتی اجتناب ناپذیر بوده و نیاز است با توجه به شرایط عرفی، فرهنگی و دینی جامعه، شناخت دانش آموزان نسبت به جنبه های مختلف آن ها آموزش داده شود.
به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، براساس آمارهای اعلامی از سوی «عباسعلی باقری» مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران در صحن علنی شورای شهر، میزان رفتارهای پرخطر در بین دانش آموزان به شدت افزایش یافته به طوری که این میزان در دانش آموزان پسر به 19.7 درصد رسیده است.
آسیب شناسان و روانشناسان اجتماعی رفتارهایی همچون؛ اعتیاد، خشونت، روابط جنسی خارج از عرف و ... را در شمول روابط پرخطر تعریف کرده اند.در میان رفتارهای متعدد پرخطر، مسائل جنسی یکی از مهمترین رفتارهایی است که می تواند به سلامت جسم و روح کودک و نوجوان آسیب وارد کند.
توضیح در باره مخاطرات این رفتار به خاطر فرهنگ و عرف حاکم بر جامعه به نوعی تابو شناخته می شود و از این رو سخن گفتن و ارایه اطلاعات در باره مخاطرات چنین رفتارهایی ، خط قرمز به شمار می آید.
دانش آموزان که اغلب سنین کودکی تا نوجوانی را شامل می شود، به دلایلی از جمله محدودیت های فرهنگی، عرفی و آموزشی از مسائل جنسی و خطرهایی که در این رابطه ممکن است آن ها را تهدید کند، آگاهی ندارند و چنین وضعیتی باعث می شود که گاه آسیب های جبران ناپذیری به روح و جسم آنان وارد شود؛ موضوعی که با افزایش نمونه های اذیت و آزار جنسی کودکان و نوجوانان در جامعه، ضرورت توجه به آن به منظور آگاهی و رویارویی با آن احساس می شود.

چرا آموزش مسائل جنسی به تابو شکنی نیازمند است؟
1- «زیگموند فروید» اندیشمند اتریشی در تعریف تابو می گوید این مفهوم به معنای تحریم و منع است و به آن دسته از رفتار، گفتار یا امور اجتماعی اطلاق می شود که بر طبق رسم و آیین، مذهب یا عرف جامعه، سخن گفتن در مورد آن ممنوع است. تابوها و ممنوعیت هایی که به لحاظ عرفی و فرهنگی نسبت به اظهار نظر در باره مسائل جنسی در جامعه وجود دارد، باعث شده است که موضوع به ویژه برای کودکان و نوجوانان که گاه در معرض آسیب های آن قرار می گیرند، ناشناخته باشد و همین عدم شناخت نیز نوع مواجهه وگریز آنها از موقعیت ها و رفتارهای پرخطر را تحت تاثیر قرار می دهد.
مسائل جنسی و بحث آموزش درست آن متناسب با فرهنگ بومی در مراکز آموزشی که در جامعه حالت تابو به خود گرفته است. در این شرایط برخی دانش آموزان در دوران بلوغ به سمت رفتارهای پرخطری می روند که در نهایت به سلامت جسمی و روحی آنان لطمه وارد می شود.
آموزش این قشر در زمینه رفتارهای پرخطر یکی از مهمترین برنامه هایی است که باید متناسب با شرایط شرعی و عرفی حاکم بر جامعه در دستور کار قرار گیرد.

2- برخی مدعی هستند که در گذشته و بدون آموزش مسائل جنسی ، نسل ها رشد کرده و و خانواده پایدار مانده است. در پاسخ به چنین دیدگاهی کارشناسان می گویند آنچه که در شرایط کنونی نوجوانان را بیش از همیشه تهدید می کند، بازشدن دریچه ای دیگر از ارتباطات تحت عنوان ارتباطات مجازی است که خلاء آموزشی باعث می شود تا کودکان و نوجوانان برای پاسخ به سوالات خود به ان رجوع کنند .

3- دوره گذار از دبستان به دوره اول دبیرستان دوره ای است که با کنجکاوی هایی از سوی دانش آموزان اعم از دختر و پسر همراه است و از این رو انتظار می رود که مسوولان تربیتی و روانشناسان اجتماعی بتوانند، با ارائه شناخت و آگاهی مناسب در این دوره، از انحراف و کجروی کودکان و نوجوانان پیشگیری کنند.
کنجکاوی در سنین نوجوانی یکی از مهمترین ویژگی های یک فرد است. نوجوان در این سن دوست دارد نه تنها به برخی از ناشناخته های ذهنی پی ببرد، بلکه با توجه به روحیات خاص خود به دنبال کسب آگاهی نسبت به تابوهای خود ساخته در جامعه است .
این ویژگی ها و همزمانی آن با دغدغه های جنسی دوران بلوغ و نبود ارایه اطلاعات و آموزش موجب شده تا برخی دانش آموزان به رفتاری روی آورند که در نهایت ممکن است فرد را به انحراف سوق دهد.
4- پاسخگویی به پرسش ذهنی کودک و نوجوان در زمینه های جنسی با رهیافت پرهیزگرایانه یکی از مشکلاتی است که برخی از خانواده ها و سیستم آموزشی کشور با آن دست به گریبان است.در این رهیافت مربیان و والدین به جای توانمند سازی و افزایش دانش جنسی کودکان به رویکرد، «پرهیزگرایانه» روی آورده که ملاک این رویکرد برپایه پرهیز و ممنوعیت است.
شاید این رویکرد با توجه به فرهنگ حاکم بر جامعه و برخی تابوهای عرفی در گذشته منتج به فایده بوده اما در شرایط کنونی با توجه افزایش آسیب های اجتماعی، این رویکرد دیگر کارکردی ندارد و باید همگام با تغییر سبک زندگی شیوه درک مسائل در افراد نیز تغییر کند.
والدین نخستین کسانی هستند که کودک یا نوجوان می توانند دانستنی های جنسی خود را از آنان به راحتی کسب کند، در شرایط کنونی اگرچه والدین در تمامی زمینه های درسی و تربیتی پیگیر وضعیت فرزندان هستند، اما زمانی که با پرسش های کودکان و نوجوانان خود در زمینه مسائل جنسی روبرو می شوند، سکوت اختیار می‌کنند یا پاسخ هایی غیر مرتبط می دهند؛ پاسخ هایی که نمی تواند ذهن جستجوگر نوجوان را اقناع کند، زیرا نسل کنونی به مدد تکنولوژی بسیار هوشمند عمل می‌کند و از برخی مسائل جامعه به واسطه فضای مجازی آگاهی دارد و پاسخ های غیر مرتبط را نمی پذیرند.

5- در کنار خانواده ، لازم است نظام آموزشی هم به نتیجه ای برسد که سناریو لازم را برای آموزش مهارت های جنسی در مراکز آموزشی طراحی کند. نبود تعریف مناسب از دانش جنسی و همچنین نحوه ارائه شناخت و آگاهی در کنار شیوه بیان مسائل و مشکلات نوجوانان و کودکان در مدارک آموزشی با خلاء ها و کاستی هایی همراه است که به بررسی های کارشناسانه و راه حل های مناسب نیاز دارد، زیرا درصد زیادی از جمعیت کودک، نوجوان و جوان جامعه در این مراکز مشغول علم آموزی هستند.
برای رفع چنین کاستی لازم است تدوین کنندگان کتاب های درسی راهکاری را در دستور کار قرار دهند تا به وسیله آن بتوان کودک و نوجوان را از رفتارهای پرخطر به ویژه رفتارهای جنسی برحذر داشت. در طراحی این راهکار نیاز است راهکارهای لازم برای افزایش آگاهی دانش آموزان و نحوه مواجهه و رویارویی آن ها با این مسائل ارائه شود.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha