به گزارش سلامت نیوز، فرهیختگان نوشت: یکی از حوزه‌هایی که نیاز داریم از ظرفیت متخصصان در آن استفاده کنیم، حوزه سلامت روانی و اجتماعی است. زمانی که برای ارتقای سلامت روانی و اجتماعی خودمان دانش و مهارت کافی نداشته باشیم نیاز به روانشناس، جامعه‌شناس، روانپزشک و... داریم. گاهی برای حل مشکل یا تعارضات نیاز داریم از ظرفیت‌های آنها استفاده کنیم. همان‌طور که وقتی ماشین‌مان خراب می‌شود سراغ مکانیک می‌رویم، فارغ از اینکه در حوزه خودمان نخبه هستیم.

آمارهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور نشان می‌دهد به ازای هر چهار نفر یک نفر مبتلا به اختلال روانی است؛ یعنی ۲۵ درصد و یک‌چهارم جمعیت ما از اختلال روان رنج می‌برند.

زندگی امروزه به‌گونه‌ای است که همه افراد استرس و اضطراب‌های زیادی را طی شبانه‌روز تجربه می‌کنند. افراد تنهاتر از قبل هستند و روابط عاطفی بین افراد کمرنگ‌تر شده است. فاصله‌ها بیشتر شده و ساختار خانواده تغییر کرده است. دیگر چتر حمایتی خانواده مانند گذشته نیست و تکنولوژی‌های روز هم به این موضوع دامن می‌زند؛ به همین خاطر در این موقعیت است که بیش از هر وقت دیگری افراد نیازمند بهره‌گیری از متخصصان در حوزه سلامت روانی و اجتماعی هستند تا شاخص سلامت روانی را ارتقا دهند.

اگر فردی که در حل تعارضات زندگی با مشکل روبه‌رو شده نتواند از متخصصان کمک بگیرد مشکل ساده او ممکن است به اختلالی مزمن تبدیل شود که سایر نقش‌های اجتماعی وی را نیز تحت‌الشعاع قرار دهد.

بهره‌گیری از روانشناسان و روانکاوان برای بالابردن و ارتقای سلامت روان جامعه باید بیش از قبل نهادینه شود. باید دید منفی به افرادی که به روانشناس یا روانپزشک مراجعه می‌کنند در جامعه از بین برود و این مهم با کار گروهی میسر می‌شود.

غیر از اینکه بسیاری از افراد جامعه به خاطر ترس از برچسب خوردن حاضر به مراجعه به روانشناس یا روانپزشک نیستند، به نظر می‌رسد ویزیت‌های گران‌قیمت این متخصصان نیز سدی برای افرادی است که حاضر هستند از کمک متخصصان بهره‌مند شوند. بسترسازی مناسب برای استفاده از ظرفیت‌های بیمه‌ای برای دریافت کمک‌های روانشناسان نیز می‌تواند مردم را تشویق به استفاده از این ظرفیت‌ها کند.

وقتی در جامعه یک نفر نمی‌تواند با غم و شادی به درستی برخورد کند، خشم خود را کنترل کرده یا در روابط با دیگران مشکل دارد، نیازمند کمک یک متخصص است. اینجاست که این فرد باید به این آگاهی رسیده باشد که برای رسیدن به زندگی با کیفیت‌تر لازم است به یک متخصص در حوزه سلامت روان مراجعه کند. اما وقتی در جامعه به کسی که به متخصص حوزه سلامت روان مراجعه می‌کند انگ بیمار روانی یا دیوانه زده می‌شود، وی از این مراجعه خودداری می‌کند.

انگ‌زدایی از اختلالات روانی موضوعی است که باید در رسانه‌ها، آموزش و پرورش، دانشگاه‌ها و متخصصان حوزه روان به آن پرداخته شود. اختلالات روانی موضوعی است که باید به آن توجه شود. اگر به کسی که نیازمند خدمات روانی است به موقع کمک داده نشود، ممکن است به یک بیماری روانی مزمن تبدیل شود. امروزه حتی بیماران روانی مزمن نیز در جامعه زندگی می‌کنند و تعداد معدودی از بیماران هستند که لازم است در مراکز خاصی نگهداری شوند اما ترس مردم و دید منفی به این موضوع مانع مراجعه به موقع آنها به متخصصان روان می‌شود.

متاسفانه در جامعه توجه به سلامت روان در سبد خانوار جایگاهی ندارد و امروزه نیازمند نگاه ویژه به این موضوع مهم هستیم. باید این نگاه که هر اختلال روانی برابر با دیوانگی است از ذهن‌ها پاک شود و روانشناسان یا روانپزشکان نیز باید برای تقلیل این نگاه منفی راهکارهایی را در نظر بگیرند.