به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت: طبق آمار‌های وزارت كار، بیش از ٤٥درصد حوادث ناشی از كار در كشور مربوط به بخش ساختمان است؛ در حالی كه این آمار در كشورهای پیشرفته فقط حدود ١٧درصد از كل حوادث را شامل می‌شود.  بر همین اساس در سال گذشته ۸۱۲ نفر جان خود را در حوادث ناشی از كار از دست دادند. بررسی این آمار طی هشت سال‌ گذشته یعنی از سال ۱۳۸۸ به بعد نشان می‌دهد، در سال ۸۸ تعداد هزار و ۱۱۰ نفر در حوادث ناشی از كار فوت شدند كه این آمار در سال ۸۹ به هزار و 167 نفر و در سال ۹۰ نیز به هزار و 273 نفر افزایش یافت. در سال ۹۳ هم روزانه به طور میانگین 5/5 نفر جان خود را در حوادث ناشی از كار از دست دادند این میزان در سال ۹۴ به فوت روزانه 4/5 نفر و در سال گذشته به حدود 2/2 درصد رسید. 

  

حوادث كار هر سال خانواده‌های زیادی را بی‌سرپرست می‌كند. جالب اینكه آمارهای اعلام شده از سوی وزارت كار و سازمان تأمین اجتماعی تنها تعداد كسانی را شامل می‌شود كه بیمه تأمین اجتماعی بوده و تعداد زیاد دیگری از این كارگران كه مشمول هیچ بیمه و قانون كاری نیستند در مظلومیت و سكوت جان می‌بازند. 

قوانین فعلی كار نیازمند جدی ضمانت و نظارت سازمان‌تأمین اجتماعی است، اما این نظارت آنقدر جدی نیست كه حقوق تمامی كارگران را حفظ و در مقابل سوء‌استفاده برخی كارفرمایان بایستد. به همین دلیل هم مرگ و میر ناشی از حوادث كار در ایران به شدت بالاست. 

در قانون كار یك فصل كامل به حفاظت فنی و بهداشت كار اختصاص داده شده است. یعنی به لحاظ مبانی قانونی كاستی وجود ندارد، اما از نظر ضمانت اجرایی قوانین هنوز هم ما اندر خم یك كوچه‌ایم. 

هر ساله تعداد زیادی فارغ‌التحصیل در رشته بهداشت و ایمنی كار داریم، اما این در حالی است كه سازمان تأمین اجتماعی، وزارت كار، وزارت بهداشت و درمان اغلب دلیل غیر‌استاندارد بودن محیط‌های كاری و رخ دادن حوادثی كه منجر به مرگ یا از كار افتادگی كارگران می‌شود را به كمبود تعداد بازرسان كارگاه‌ها و مسئولان ایمنی بهداشت نسبت می‌دهند. 

 

امسال در حالی كه معاون وزیر كار و رفاه اجتماعی مدعی كاهش13درصدی حوادث ناشی از كار در سال 95 بود، اخیراً مدیر كل پزشكی قانونی استان تهران از رشد ۳۴درصدی حوادث كار در استان تهران خبر داد. مسعود قادی پاشا، مدیر‌كل پزشكی قانونی استان تهران درباره حوادث ناشی از كار گفت: بیش از نیمی از حوادث كار منجر به مرگ در بخش ساختمان رخ می‌دهد. سال 94قریب هزار و 200 كارگر ساختمانی جان خود را در اثر حوادث ناشی از كار از دست دادند. سال 95 این آمار30 درصد افزایش یافت و تنها در شش ماهه اول این سال، بیش از 800 كارگر ساختمانی در اثر حوادث ناشی از كار جان باختند. 

سقوط از بلندی، اصابت جسم سخت، سوختگی و كمبود اكسیژن از مهم‌ترین عوامل حوادث كاری اعلام شده كه به فوت كارگران منجر شده است. با توجه به اینكه بخش زیادی از كارگران ساختمانی در كلانشهرهای بزرگ مانند تهران مشغول كار هستند، رشد 34درصدی حوادث كار این هشدار را می‌دهد كه میزان مرگ و میر كارگران از طریق حوادث ناشی از كار افزایش و باید مورد توجه مسئولان امر قرار گیرد. آثار و پیامدهای مهم اقتصادی، اجتماعی و حتی فرهنگی این حوادث چه در سطح داخلی و چه در عرصه بین‌المللی، باعث شده تا نقش بازرسی كار و توجه به ایمنی كارگاه‌ها بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. 

  

در كشورهای‌ پیشرفته‌ صنعتی‌، سالانه‌ از هر 10نفر كارگر یكی‌ دچار سانحه‌ می‌شود و در نتیجه‌ اینگونه‌ سوانح‌، 5 درصد روزهای‌ كار‌ به‌ هدر می‌رود. بر اساس آمارهای اعلام شده بیش از 90 درصد حوادث ناشی از كار بر اثر خطاهای انسانی رخ می‌دهد كه از این رقم 70 درصد به دلیل عدم رعایت اصول ایمنی توسط كارفرما و 20 درصد نیز مربوط به كارگران است. تجهیز كردن كارگاه‌ها، آموزش رعایت اصول ایمنی به كارگران و وادار كردن آنها به رعایت این اصول، تجهیز كارگاه‌ها به وسایل امدادی و حضور متخصصان ایمنی و بهداشت، هزینه بسیار كمتری برای جامعه در بر خواهد داشت. در حالی كه مرگ و میر ناشی از حوادث كار نه‌تنها به چرخه اقتصادی كشور لطمه وارد می‌كند كه باعث افزایش هزینه‌های جامعه نیز می‌شود، مرگ هر كارگر برابر است با بی‌سرپرست شدن یك خانواده كه اغلب هم خانواده‌های پر‌جمعیتی هستند.