سلامت نیوز:هرسال در جنوب كشور از اوایل پاییز تا اوایل بهمنماه، گروهی از سودجویان با وضعیت معیشتی خوب، شكارگاههای بزرگی به نام «محمیه» برپا میكنند. «محمیه» در زبان جنوبی به زمینهای وسیع بایر گفته میشود كه دور آنها را با خاكریز میگیرند و در آنها آب رها میكنند. سپس با پخش دانههایی مثل گندم، پرندگان مهاجر را به این محیطهای كوچك عادت میدهند. این در حالی است كه بهمنظور حمایت از این افراد سودجو، عدهای آنها را به اشتباه در رسانهها فقیر و افراد محلی جلوه میدهند.
به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت: نبیشترین محمیهها در شهرستان دشت آزادگان و بستان برپا میشود و پرندگان شكار شده در بازارهای سوسنگرد و كیان اهواز معامله میشود. شكار پرندگان مهاجر در استانهای جنوبی هم مثل شمال كشور در سایه بیتوجهی و سهلانگاری مسئولان ادامه دارد؛ البته این نوع شكار در جنوب غرب با شمال كشور دارای تفاوتهایی است و در خفا و اغلب هنگام شب رخ میدهد. ناصر عبیات، فعال محیطزیست در اینباره میگوید: «یگان محیطزیست خوزستان در برخورد با این تخلف بزرگ فقط در حد تبلیغ، تهیه عكس و انتشار در رسانهها كفایت كرده و تاكنون حتی جلوی فعالیت یك محمیه را هم نگرفتهاند. مأموران یگان حفاظت محیطزیست هربار به محمیهای رفتهاند یك سنگر كوچك درست شده از كاه و گل را آتش زده و عكسهای آن را در رسانهها منتشر میكنند و هر سنگری كه آتش میزنند، بهعنوان تخریب یك محمیه در رسانهها از آن نام میبرند. چنین كاری برای محمیهداران در حكم یك بازی بچگانه است، زیرا هیچ تأثیری در روند قتلعام و شكار پرندگان توسط آنها نمیگذارد.»
بازاری بیخگوش محیط زیست
این شكارگاهها به دلیل خشكشدن تالاب هورالعظیم و تخریب بزرگترین زیستگاه زمستان گذرانی پرندگان مهاجر افزایش یافتند و زمینه برای حضور شكارچیان سودجو مهیا شد تا با هدایت پسابهای كشاورزی و حصار كشیدن دور آنها اقدام به ایجاد محمیه بكنند تا بدینصورت مقدمه قتلعام هزاران گونه مهم پرنده چیده شود. جالب اینكه در نزدیكی اداره كل محیطزیست استان خوزستان، بزرگترین محل فروش پرندگان مهاجر شكار شده در سطح اهواز است.
این در حالی است كه سالجاری به دلیل شیوع بیماری آنفلوآنزای فوقحاد طیور، شكار پرندگان ممنوع اعلان شده است، اما روزانه هزاران پرنده شكار شده در بازارهای كیان اهواز، شادگان، سوسنگرد و... به فروش میرسد و فروشندگان و قاچاقچیان پرنده همچنان در امن و امان كامل به این جنایت ادامه میدهند.
باید از مدیران پرسید كه تا حالا این آمارها چه دردی را علاج بخشیدهاند؟ وقتی شدت شكار پرندگان مهاجر و تخریب محیطزیست لحظهبهلحظه در حال افزایش است، این آمار دادن به چه درد میخورد؟
وقتی پیشگیری بیاهمیت میشود
عملكرد محیط اداره محیطزیست خوزستان تاكنون هیچ تأثیر بازدارندهای بر روند كار محمیهداران و شكارچیان نداشته است و محمیهها همچنان فعالتر و پرجنبوجوشتر به كار خلاف خود ادامه میدهند. متأسفانه انجام مأموریتها به طور عمده بهمنظور كشف لاشه صورت میگیرد و پیشگیری قبل از درمان هیچ اهمیتی ندارد.
مسئله دردناك دیگر استفاده از دانههای مسموم بهمنظور شكار پرندگان بیشتر و عرضه در بازارهای سوسنگرد و اهواز است.
متأسفانه سمریزی پرندگان هرساله در زمینهای كشاورزی و آبگیرها انجام میگیرد و جان هزاران پرنده را میگیرد. گوشتخواران دیگر همانند انواع پرندگان شكاری، سگسانان و گربهسانان با مصرف لاشههای پرندههای مسموم شده خود هم مسموم شده و تلف میشوند.
به گفته معاونت سازمان حفاظت محیطزیست ۸۰درصد تالابهای كشور تبدیل به بیابان و كانون ریزگرد شدهاند و زیستگاه بسیاری از پرندگان مهاجر در این مناطق از بین رفته است و این وضعیت سبب شده در شهرهای شمالی «ازباران»، «سرخرود» و فریدونكنار مركز مهاجرت و كشتار انواع پرندگان شوند.
اكنون بازار پرندهفروشی فریدونكنار تمام استان مازندران را درگیر كرده است. در این بازار روزی چند صدمیلیون تومان پول جابهجا میشود و برخی وانتها، باری از پرنده را برای رستورانها میبرند. متأسفانه اسم این بازار را گذاشتهاند بازار فقرا؛ درحالیكه با این حجم از گردش پول سوداگران در آن بازار چطور میتوان این لقب را به بازار داد.
به نام فقرا به كام سوداگران
متأسفانه زیادهخواهی در زمینه شكار هیچوقت تمامی ندارد. در این شرایط هركس بهفكر منافع خود است. برخی افراد در شهرهای شمالی بیكار هستند و شكار برای آنها یك شغل محسوب میشود. اغلب آنها برای گذران امور زندگی شكار میكنند.
اما برخی از افراد برای تفریح شكار میكنند و برخی دیگر از شكارچیان بهدنبال شكارهای گران برای كسب منافع هستند. این افراد برای محیطزیست خسارتهای فراوان ایجاد میكنند. اغلب این افراد بهشكل افسارگسیخته شكار میكنند تا بتوانند به منافع خود دست یابند.
بنابراین مسئولان سازمان محیطزیست باید با نظارت جدیتر بازارهای خریدوفروش پرندگان بهویژه پرندگان نایاب كه صید اصلی فرصتطلبان است را ساماندهی كنند. در این صورت نه شكارچیان بومی متضرر میشوند و نه شاهد سفارش گرفتن برای تاكسیدرمی گونههایی نادر داخلی و بینالمللی باشیم و نه اینكه سلامت مردم با پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا و سایر امراض به مخاطره میافتد.
نظر شما